Robert Segura was een van de grote cartoonisten van gouden eeuw van strips in Spanje. Ik noemde het al in een ander artikel, maar vandaag draag ik dit exclusief aan jou op. Maker van Rigoberto Picaporte, grote vrijgezel o De heren van Alcorcón en de luie Pepon, het is zijn verdienste dat hij veel meer karakters heeft dan we een leeftijd hebben die we met plezier herinneren. Daar gaat de recensie.
Robert Segura
Deze Catalaanse cartoonist is een van mijn zwakheden samen met Ibáñez, Escobar, RAF o Purita Campos. Geboren in Badalona Op 14 februari 1927 was hij scenarioschrijver en cartoonist en behoort hij tot de briljante generatie van 57 cartoonisten die de mythische uitgeverij hadden Bruguera. In dat jaar tekent hij zijn eerste omslagen in kleur en specialiseert hij zich in series met traditionele karakters en thema's, die de Spaanse samenleving van de jaren 60 en 70 uitbeelden en tegelijkertijd de jaren 80 bereiken met de Muchamarcha's, de nieuwste tijdpassende herinterpretatie van zijn gebruikelijke bendes vrienden die begon met De vrolijke bende o De bende.
Van jongs af aan had hij zich op 14-jarige leeftijd al ingeschreven voor de Barcelona School of Arts and Crafts. En van daaruit ging hij, na enige samenwerking in de pers, de Macián-studio's binnen, die waren gewijd aan de productie van tekenfilmseries. Het was de noodzakelijke blanco om in Bruguera te komen, waar hij naast de beste en grootste namen in de Spaanse strips zijn briljante carrière als cartoonist uitbouwde.
Wat ik nog steeds het leukst vind de Segura is, afgezien van beroerte zo dynamisch en expressief in zijn tekeningen, de grote vermogen om te portretteren die alledaagse situaties. In de families van zijn strips was er bijvoorbeeld al een hechte relatie, een weerspiegeling van die samenleving die zich al zou openen in een zeer hechte democratie.
Personages en series
- Rigoberto Picaporte, grote vrijgezel
Es misschien wel zijn meest herinnerde karakter. Gemaakt in 1957, waar het in het tijdschrift verscheen Pulgarcito. Met het risico te vervallen in het gemakkelijke stereotype vanwege de toestand van zijn hoofdrolspeler, schonk Segura zowel de personages als de situaties veel ironie. En ook al is hij een eeuwige verliezer, elke keer als we een Rigoberto-strip lezen, denken we dat het deze keer goed voor hem zal aflopen. Zijn portret, dat van de vrijgezel van middelbare leeftijd, al rijper dan jong en onaantrekkelijk, wordt geraakt door zijn volharding in het trouwen met zijn verloofde, Grasmus Cencerrez, die altijd een karabijn droeg Dona Abélarda, zijn moeder. En dus was er natuurlijk geen sprake van.
Maar Segura moest, net als al die generatie cartoonisten, zich wijden aan... verschillende series tegelijkertijd met een beetje meer gemoedsrust de kost verdienen. De inspanning leverde hen ook een ongeëvenaarde beheersing van het vak. En op het niveau van de grote Europese scholen, maar zonder ooit dezelfde internationale erkenning en prestige te krijgen.
- De heren van Alcorcón en de luie Pepon
Verscheen in 1959 en Oom Alive en ze worden ook zeer herinnerd. Je zou kunnen zeggen dat ze zelfs nog in de mode zijn, want wie heeft of kent geen zwager zoals Pepo? En het is dat Pepón de nachtmerrie is van Arturo Alcorcon, een kantoormedewerker met sociale en professionele ambities, die met hem te maken heeft, een luie zwerver die, als klap op de vuurpijl voor Arturo, de bescherming heeft van zijn zus, die hem verwent en overbeschermt.
- The Merry Gang - The Panda - Los Muchamarcha's
Voor de jongere lezers waren er deze vriendenbendes en hun kinderachtige en jeugdige capriolen waar Segura in de loop der jaren en sociale omstandigheden in evolueert.
- Piluca, moderne meid (1959) - Lelie (1970)
Misschien wel mijn favorieten, het waren zijn creaties gericht op het vrouwelijke publiek dat tijdschriften als Lily leest. Het vertelde de avonturen en tegenslagen van twee meisjes van hetzelfde karakter en traject.
- Andere personages waren ookKapitein Serafín en zijn scheepsjongen Diabolín o Pepe Barrena of Laurita Bombón, secretaris van de directie.
Segura overleden in Premià de Mar, in december 2008.