Leon Felipe werd geboren op een dag als vandaag in Zamora in 1884. Van een goede familie en met invloeden studeerde hij farmacie en oefende als zodanig een aantal jaren. Het was al 30 toen hij zijn eerste stappen in de tekst zette. Later ging hij naar Mexico en daar stierf hij. Vandaag selecteer ik 6 gedichten van zijn werk om in je geheugen te lezen.
6 gedichten
Español
Spaans van de uittocht van gisteren
en Spaans uit de uittocht van vandaag:
je zult jezelf redden als een man,
maar niet zoals Spaans.
Je hebt geen land of stam. Ja dat kan,
zink je wortels en je dromen
in de oecumenische regen van de zon.
En sta op ... Sta op!
Dat misschien de man van deze tijd ...
is de beweegbare man van het licht,
van de uittocht en de wind.
Achterstallig
Door de vlakte van La Mancha
de figuur wordt weer gezien
Don Quichot pass.
En nu inactief en gedeukt gaat het pantser in het donker,
en de heer gaat inactief, zonder borstplaat en zonder rug,
is geladen met bitterheid,
dat hij daar een graf vond
zijn liefdevolle strijd.
Het is geladen met bitterheid,
dat er "zijn geluk was"
op het strand van Barcino, met uitzicht op zee.
Door de vlakte van La Mancha
de figuur wordt weer gezien
Don Quichot pass.
Het is geladen met bitterheid,
de ridder, verslagen, gaat terug naar zijn plaats.
Hoe vaak, Don Quichot, op dezelfde vlakte,
In uren van ontmoediging zie ik je voorbijgaan!
En hoe vaak roep ik je toe: maak voor mij een plaats op je paard
en breng me naar jouw huis;
maak een plaats voor mij in je zadel,
verslagen ridder, maak een plaats voor mij op je paard
dat ik ook geladen ben
van bitterheid
en ik kan niet vechten!
Leg me op de rug met jou,
ridder van eer,
leg me op de rug met jou,
en neem me mee om bij jou te zijn
voorganger.
Door de vlakte van La Mancha
de figuur wordt weer gezien
Don Quichot-pas ...
Ik ken alle verhalen
Ik weet niet veel dingen, het is waar.
Ik zeg alleen wat ik heb gezien.
En ik heb gezien:
dat de wieg van de mens wordt bewogen met verhalen,
dat de kreten van angst van de mens hen verdrinken met verhalen,
dat de schreeuw van de mens is bedekt met verhalen,
dat de beenderen van de mens ze begraven met verhalen,
en dat de angst voor mensen ...
heeft alle verhalen verzonnen.
Ik weet niet veel dingen, het is waar,
maar ze hebben me geslapen met alle verhalen ...
En ik ken alle verhalen.
De pijn
Ik ben niet gekomen om te zingen
Ik ben niet gekomen om te zingen, je mag de gitaar meenemen.
Ik ben ook niet gekomen, noch ben ik hier mijn dossier aan het repareren
heilig verklaard te worden als ik sterf.
Ik ben gekomen om naar mijn gezicht te kijken in de tranen die naar de zee lopen,
bij de rivier
en door de cloud ...
en in de tranen die zich verbergen
In de put,
's nachts
en in het bloed ...
Ik ben gekomen om naar mijn gezicht te kijken in alle tranen in de wereld.
En ook om een druppel kwikzilver, tranen te doen,
zelfs een druppel van mijn huilen
op de grote maan van deze grenzeloze spiegel, waar
[Kijk naar mij en herken degenen die komen.
Ik ben gekomen om deze oude zin in de duisternis opnieuw te horen:
Je verdient je brood met het zweet van je voorhoofd
«En het licht met de pijn in je ogen».
Je ogen zijn de bronnen van tranen en licht.
revolutie
Er zal altijd hooghartige sneeuw zijn
wat te zien de hermelijn mount
en nederig water dat werkt
bij de molendam.
En er zal ook altijd een zon zijn
'een beul zon en vriend'
laat de sneeuw huilen in tranen
en het rivierwater in een wolk.
Zoals jij
Dit is mijn leven
steen,
zoals jij. Zoals jij,
kleine steen;
zoals jij,
lichte steen;
zoals jij,
Ik zing wat wielen
langs de wegen
en langs de trottoirs;
zoals jij,
bescheiden kasseien van de snelwegen;
zoals jij,
dat op stormachtige dagen
je zinkt
in het slijk van de aarde
y luego
je fonkelt
onder de helmen
en onder de wielen;
zoals jij, die niet hebben gediend
om geen steen te zijn
van een vismarkt,
geen steen van een publiek,
geen steen uit een paleis,
geen steen van een kerk;
zoals jij,
avontuurlijke steen;
zoals jij,
dat je misschien klaar bent
alleen voor een mitella,
kleine steen
y
licht ...