Julio Cortázar: gedichten

Citaat door Julio Cortázar

Citaat door Julio Cortázar

Julio Cortázar was een beroemde Argentijnse schrijver die opviel in de literaire wereld vanwege het unieke karakter van zijn teksten. Zijn originaliteit bracht hem ertoe belangrijke poëtische werken, romans, korte verhalen, kort proza ​​en diversen te produceren. Voor die tijd brak zijn werk met de paradigma's; hij reisde met totale vrijheid en dominantie tussen surrealisme en magisch realisme.

In zijn lange carrière, Cortazar hij bouwde een robuuste collectie van veelzijdige en betekenisvolle boeken. Niet voor niets wordt beschouwd als een van de belangrijkste auteurs van de literair fenomeen dat bekend staat als de "Latijns-Amerikaanse boom”. Hij deed ook opmerkelijk werk als vertaler bij Unesco en bij enkele uitgeverijen. In dit laatste beroep vallen zijn werken op de werken van: Edgar Allan Poe, Daniel Defoe, André Gide, Marguerite Yourcenar en Carol Dunlop op.

Poëtisch werk van Julio Cortázar

aanwezigheid (1938)

De tekst werd in 1938 gepubliceerd onder het pseudoniem Julio Denis. Het is een limited edition gepresenteerd door Editorial El Bibliófilo. Er werden slechts 250 exemplaren gedrukt, die uit 43 sonnetten bestaan. In deze gedichten overheerste de musical, naast het zoeken naar harmonie en rust. Cortazar Hij was niet trots op dit werk, hij beschouwde het als een impulsieve en onvolwassen daad, dus weigerde hij het opnieuw uit te geven.

In 1971 zei de schrijver in een interview met JG Santana het volgende over het werk: “Een zonde van de jeugd die niemand kent en die ik niemand laat zien. Het zit goed verstopt…”. Hoewel er weinig bekend is over dit boek, zijn sommige van die sonnetten gered, een ervan is:

"Muziek"

I

amanecer

Ze verdubbelen nachtriten, wachtend

van het oranje zwaard - schuur

eindeloos, oleander op gevleugeld vlees-

en lelies spelen in de lente.

Ze ontkennen - verloochen jezelf - wassen zwanen

de streling door het zwaard;

ze gaan - ga jij - noord naar nergens

Zwemschuim tot de zon sterft

Muur van unieke vliegtuigen is gemaakt.

De schijf, de schijf! Kijk naar hem, Jacinto,

bedenk eens hoe hij voor jou zijn lengte verlaagde!

Muziek van de wolken, melopea

om voor zijn vlucht de sokkel te vormen

Het moet een avondbegrafenis zijn.

Pameos en Meopas (1971)

Het is de eerste verzameling gedichten die onder zijn naam is gepubliceerd. Het is een compilatie met een aantal van zijn gedichten. Cortázar was terughoudend om zijn poëzie te presenteren, hij was extreem verlegen en omzichtig over zijn composities in dit genre. In dit verband merkte hij op: "Ik ben een oude dichter [...] hoewel ik bijna alles wat in die regel geschreven is meer dan vijfendertig jaar ongepubliceerd heb gehouden."

In 2017 bracht Editorial Nórdica hulde aan de auteur door dit werk te publiceren, met de poëzie die hij schreef van 1944 tot 1958. Het boek is verdeeld in zes delen —Elk met zijn titel—, die tussen twee en vier gedichten bevatten, zonder relatie tussen hen of datum van uitwerking. Ondanks het opmerkelijke verschil tussen elk van de teksten - het ontbreken van toeval in de ontvanger, het onderwerp, de amplitude of het ritme - behouden ze hun karakteristieke stijl. Deze editie bevatte illustraties van Pablo Auladell. Een van de gedichten is:

"Teruggave"

Als ik niets over je mond weet, behalve de stem

en van je borsten alleen het groen of het oranje van de blouses,

hoe op te scheppen over jou te hebben?

meer dan de gratie van een schaduw die over het water valt.

In herinnering draag ik gebaren, de steenbolk

wat maakte het me blij, en op die manier

om in jezelf te blijven, met de gebogen

rust van een ivoren beeld.

Dit is niet een groot probleem dat ik heb achtergelaten.

Ook meningen, woede, theorieën,

namen van broers en zussen,

het post- en telefoonadres,

vijf foto's, een haarparfum,

een druk van kleine handen waar niemand zou zeggen

dat de wereld zich voor mij verbergt.

Ik draag alles moeiteloos en verlies het beetje bij beetje.

Ik zal de nutteloze leugen van eeuwigheid niet uitvinden,

beter om bruggen over te steken met je handen

vol van jou,

mijn geheugen aan stukken scheuren,

het aan de duiven geven, aan de gelovigen

mussen, laat ze je opeten

tussen liederen en lawaai en geklapper.

behalve schemering (1984)

Het is een compilatie van gedichten van de schrijver die kort na zijn dood is gepubliceerd. De tekst is een weerspiegeling van je interesses, herinneringen en gevoelens. De composities zijn veelzijdig, naast zijn ervaringen tonen ze zijn liefde voor zijn twee steden: Buenos Aires en Parijs. In het werk bracht hij ook hulde aan enkele dichters die zijn bestaan ​​markeerden.

In 2009 presenteerde Editorial Alfaguara een nieuwe editie van deze verzameling gedichten, die inclusief de manuscripten van de correcties die door de auteur zijn gemaakt. Daarom werden de fouten in zowel het originele boek als andere edities aangepast. Het volgende sonnet maakt deel uit van deze publicatie:

"Dubbele uitvinding"

Wanneer de roos die ons beweegt

de voorwaarden van de reis versleutelen,

wanneer in landschap tijd

het woord sneeuw wordt gewist,

er zal een liefde zijn die ons uiteindelijk pakt

naar de passagiersboot,

en in deze hand zonder een bericht

het zal je milde teken doen ontwaken.

Ik denk dat ik ben omdat ik je uitvind,

alchemie van de adelaar in de wind

van het zand en de duisternis,

en jij moedigt in die wake aan

de schaduw waarmee je me verlicht

en hij mompelt dat jij mij uitvindt.

Andere gedichten van de auteur

"Nacht"

Vanavond zijn mijn handen zwart, mijn hart is bezweet

zoals na het vechten tot de vergetelheid met de rookduizendpoten.

Alles is daar achtergelaten, de flessen, de boot,

Ik weet niet of ze van me hielden en of ze verwachtten me te zien.

In de krant liggend op het bed staat diplomatieke ontmoetingen,

een verkennende sangria versloeg hem gelukkig in vier sets.

Een torenhoog bos omringt dit huis in het centrum van de stad,

Ik weet het, ik voel dat er een blinde man sterft in de buurt.

Mijn vrouw gaat een kleine ladder op en af

als een kapitein die de sterren wantrouwt….

"De goede jongen"

Ik zal niet weten hoe ik mijn schoenen moet losmaken en de stad mijn voeten laten bijten
Ik zal niet dronken worden onder bruggen, ik zal geen stijlfouten begaan.
Ik accepteer dit lot van gestreken overhemden,
Ik ben op tijd in de bioscopen, ik geef mijn stoel af aan de dames.
De lange wanorde van de zintuigen is slecht voor mij.

"De vrienden"

In tabak, in koffie, in wijn,
aan de rand van de nacht staan ​​ze op
zoals die stemmen die zingen in de verte
zonder te weten wat, onderweg.

Lichtbroeders van het lot,
Dioscuri, bleke schaduwen, ze maken me bang
de vliegen van gewoontes, ze houden me vast
blijf drijven in het midden van de werveling

De doden spreken meer dan in het oor,
en de levenden zijn warme hand en dak,
som van wat werd gewonnen en wat verloren ging.

Dus op een dag in de schaduwboot,
van zoveel afwezigheid zal mijn borst beschutten
deze oude tederheid die hen een naam geeft.

"Gelukkig nieuwjaar"

Kijk, ik vraag niet veel

alleen je hand, heb het

als een kleine pad die zo gelukkig slaapt.

Ik heb die deur nodig die je me gaf

om jouw wereld te betreden, dat kleine stukje

van groene suiker, van vrolijk rond.

Wil je me vanavond je hand niet lenen?

Oudejaarsavond van schorre uilen?

Om technische redenen kan dat niet. Dan

Ik strek het in de lucht, weven elke vinger,

de zijdeachtige perzik van de palm

en de achterkant, dat land van blauwe bomen.

Dus ik pak het en houd het vast, zoals

als het ervan afhangt

een groot deel van de wereld,

de opeenvolging van de vier seizoenen,

het kraaien van de hanen, de liefde van mensen.

Biografische samenvatting van de auteur

Julio Florencio Cortázar werd geboren op 26 augustus 1914 in de zuidelijke regio van Elsene in Brussel, België. Zijn ouders waren María Herminia Descotte en Julio José Cortázar, beiden van Argentijnse afkomst. In die tijd, zijn vader diende als handelsattaché van de Argentijnse ambassade.

Citaat door Julio Cortázar

Citaat door Julio Cortázar

Keer terug naar Argentinië

Toen de Eerste Wereldoorlog bijna ten einde liep, slaagde het gezin erin België te verlaten; Ze kwamen eerst aan in Zwitserland en daarna in Barcelona. Toen Cortázar vier jaar oud was, arriveerde hij in Argentinië. Hij leefde zijn jeugd in Banfield — ten zuiden van Buenos Aires —, samen met zijn moeder, zijn zus Ofelia en een tante.

Een moeilijke jeugd

Voor Cortázar was zijn jeugd doordrenkt met verdriet. Hij leed aan de verlating van zijn vader toen hij 6 jaar oud was en hoorde niets meer van hem. Bovendien bracht hij veel tijd in bed door, omdat hij constant aan verschillende ziektes leed. Deze situatie bracht hem echter dichter bij het lezen. Toen hij nog maar negen jaar oud was, had hij al Victor Hugo, Jules Verne en Edgar Allan Poe gelezen, die terugkerende nachtmerries veroorzaakte.

Hij werd een eigenaardige jongeman. Naast zijn reguliere lezingen, besteedde hij uren aan het bestuderen van het woordenboek Little Larousse. Deze situatie baarde haar moeder zoveel zorgen dat ze de directeur van haar school en een dokter bezocht om te vragen of het normaal gedrag was. Beide specialisten adviseerden hem om het kind in ieder geval een half jaar niet te lezen en ook te zonnebaden.

De kleine schrijver

Toen hij op het punt stond 10 jaar te worden, schreef Cortázar een korte roman, naast: sommige verhalen en sonnetten. Deze werken waren onberispelijk, waardoor zijn familieleden wantrouwden dat ze door hem waren geproduceerd. De auteur bekende bij verschillende gelegenheden dat deze situatie hem enorm veel leed bezorgde.

studies

Hij ging naar de lagere school op school nr. 10 in Banfield en ging toen naar de Mariano Acosta Normal School of Teachers. In 1932 studeerde hij af als normaal leraar en drie jaar later als hoogleraar Letteren. Later schreef hij zich in aan de Universiteit van Buenos Aires om filosofie te studeren. Hij stopte na het behalen van het eerste jaar, omdat hij besloot zijn beroep uit te oefenen om zijn moeder te helpen.

Werkervaring

Hij begon les te geven in verschillende steden in het land, waaronder Bolívar en Chivilcoy. In de laatste woonde hij bijna zes jaar (1939-1944) en doceerde hij literatuurinschrijving aan de Normaalschool. In 1944 verhuisde hij naar Mendoza en doceerde Franse literatuurcursussen aan de Nationale Universiteit van Cuyo. In die tijd publiceerde hij zijn eerste verhaal, "Heks", in het tijdschrift literaire post.

Twee jaar later — na de triomf van het peronisme — Hij nam ontslag uit zijn baan als leraar en keerde terug naar Buenos Aires, waar hij begon te werken in de Argentijnse Boekenkamer. Kort daarna publiceerde hij het verhaal "Huis genomen" in het tijdschrift De Annalen van Buenos Aires —Beheerd door Jorge Luis Borges—. Later presenteerde hij meer werken in andere gerenommeerde tijdschriften, zoals: realiteit, Op het zuiden en Tijdschrift voor klassieke studies van de Universiteit van Cuyo.

Kwalificatie als vertaler en het begin van uw publicaties

In 1948 behaalde Cortázar zijn diploma als vertaler uit het Engels en Frans. Deze cursus nam drie jaar in beslag, maar het kostte hem slechts negen maanden. Een jaar later presenteerde hij het eerste gedicht ondertekend met zijn naam: "Los reyes"; Verder publiceerde hij zijn eerste roman: divertissement. In 1951 bracht hij uit middeleeuws dierenboek, een werk dat acht verhalen verzamelt en hem erkenning gaf in Argentinië. Kort daarna verhuisde hij naar Parijs vanwege meningsverschillen met de regering van president Perón.

In 1953 aanvaardde hij het voorstel van de Universiteit van Puerto Rico om het volledige repertoire te vertalen in proza ​​van Edgar Allan Poe.. Dit werk werd door critici beschouwd als de beste transcriptie van het werk van de Amerikaanse schrijver.

Overlijden

Na meer dan 30 jaar op Franse bodem te hebben gewoond, verleende president François Mitterrand hem de nationaliteit. In 1983 keerde de schrijver voor de laatste keer - na de terugkeer naar de democratie - terug naar Argentinië. Kort daarna keerde Cortázar terug naar Parijs, waar Hij stierf op 12 februari 1984 aan leukemie.


Wees de eerste om te reageren

Laat je reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

*

*

  1. Verantwoordelijk voor de gegevens: Miguel Ángel Gatón
  2. Doel van de gegevens: Controle SPAM, commentaarbeheer.
  3. Legitimatie: uw toestemming
  4. Mededeling van de gegevens: De gegevens worden niet aan derden meegedeeld, behalve op grond van wettelijke verplichting.
  5. Gegevensopslag: database gehost door Occentus Networks (EU)
  6. Rechten: u kunt uw gegevens op elk moment beperken, herstellen en verwijderen.