Julia Ward Howe werd geboren in 1819 in New York. Ze was een bekende activiste voor vrouwenrechten en vrouwenkiesrecht, abolitionist en schrijfster, erkend als de vrouw van wie het idee van de moederdag viering. Hoewel deze viering al antecedenten heeft in de mythologie en de klassieke geschiedenis, heeft de viering van Moederdag vandaag veel te maken met de geschiedenis van deze vrouw.
Hoewel de viering van Moederdag in Europa verband houdt met de christelijke traditie en het moederschap van de Maagd, moedigt de invloed die Noord-Amerikaanse tradities en festivals hebben op de internationale cultuur ons aan om de figuur van deze geweldige vrouw, Julia Ward Howe, te herdenken.
Julia Ward had een moeilijk leven. Zijn vader was een calvinistische bankier. Toen ze nog heel jong was, was ze wees van moeder. Ze kreeg onderwijs van een vrijzinnige oom, waardoor ze bij goede leraren kon studeren. Julia raakte geïnteresseerd in wiskunde en literatuur en kende het denken van verschillende schrijvers. Bovendien leerde hij verschillende talen. Hij bezocht de samenleving van New York en op 20-jarige leeftijd schreef hij een Literaire kritiek die anoniem werd gepubliceerd in het literaire en theologische tijdschrift in New York.
En 1843 Julia Ward trouwde met de arts en abolitionist Samuel Gridley Howe (1801-1876). Ondanks het feit dat Samuel Julia bewonderde om haar ideeën en ze dezelfde strijd tegen de slavernij deelden, stond hij haar na het huwelijk niet toe om buiten haar huis te wonen, dus kon ze niet deelnemen aan openbare doelen of haar vermogen beheren. In aanvulling op leef geïsoleerd, Julia leefde ingetogen tegen een gewelddadige en controlerende man die dreigde haar kinderen mee te nemen als ze aandrong op een scheiding.
Terwijl ze voor haar kinderen zorgde, wijdde ze zich aan haar zelfstudie, het bestuderen van filosofie en geschiedenis. Aan 1854 Julia publiceerde anoniem een verzameling gedichten met de titel Passiebloemen, een vers waarin ze haar lijden en huiselijk ongeluk en het gebrek aan waardering van de kant van haar man liet vallen. Al snel was het auteurschap bekend en haar man beschouwde het als een uitdaging en een verraad, en ze bereikten een overeenkomst waardoor vrijgelaten van de eisen van haar man en verzekerde zich van haar eigen inkomen. Op dat moment raakte hij meer betrokken bij het schrijven en het openbare leven.
En 1862 Julia Ward publiceerde het gedicht Battle Hymn of the Republic, waarmee ze bekend werd, en haar roem bracht haar nog meer autonomie, dus haar ambities begonnen uit te komen. Vanaf dat moment werd ze een actief lid van de vrouwenrechtenbeweging, evenals het vrouwenkiesrecht.
In 1870 schreef hij het Moederdagproclamatie, een oproep aan de vrouwen van de wereld om zich te verenigen voor vrede en ontwapening. Hij organiseerde vredesconferenties in de Verenigde Staten en Groot-Brittannië. Hij promootte ook de oprichting van een dag gewijd aan vrouwen en moederschap: Moederdag, als symbool van eenheid en vrede. Maar het lukte toen niet, hoewel dit initiatief werd opgepikt door een andere vrouw, Anna Jarvis, die erin slaagde om in 1914 officieel Moederdag in te stellen. Van 1872 tot 1879 voegde Julia zich bij Lucy Stone en haar man Henry Brown Blackwell bij de montage Dagboek voor vrouwen, wekelijkse krant die het huwelijk in 1870 in Boston had opgericht.
Toen ze in 1876 weduwe werd, had Julia Ward al een carrière voor zichzelf, waarin ze uitblonk als predikant, hervormer, schrijver en dichter.
Julia Ward reisde de wereld rond om lezingen te geven over vrouwenrechten en onderwijshervormingen. Ze was de auteur van essays, kinderboeken, reisboeken, gedichten, een biografie van Margaret Fuller (1883) en een autobiografie met de titel groeten (1899). Sommige van zijn werken zagen het licht pas na zijn dood als Leonora of de wereld zelf (1917) y Sint Hippolytus (1941).
In 1908 was het de eerste vrouw gekozen aan de American Academy of Arts and Letters.
Julia Ward Howe stierf in 1910.