Het zwart-romantische genre slaat hard toe met thrillelezers die op de vlucht zijn voor extreem geweld.
We hebben het voorrecht en genoegen om vandaag op onze blog bij te staan David zaplana (Cartagena, 1975) en Ana Ballabriga, (Candasnos, 1977), twee schrijvers van het zwarte genre, Winnaars van de Amazon Indie Award met zijn roman Geen echte Schot, die dit nu invoeren nieuw literair genre dat de romantische roman combineert met de misdaadroman en dat begint onder de lezers heel hard toe te slaan, met Ik ben Rose Black.
Actualidad Literatura: Wij schrijvers hebben de reputatie eenzaam, verlegen en zelfs een beetje "raar" te zijn. Hoe ga je verder met schrijven met vier handen? Verandert het profiel van de schrijver in de XNUMXste eeuw?
David Zaplana en Ana Ballabriga: We kennen al enkele schrijversparen die met vier handen schrijven, hoewel het duidelijk is dat het nog niet erg gebruikelijk is. Het werk van een schrijver is erg eenzaam en het delen met een andere persoon (in ons geval met je partner) maakt het draaglijker, omdat je een gemeenschappelijk project hebt waar je over kunt praten en samen de problemen die zich voordoen het hoofd kunt bieden. Als je met z'n tweeën schrijft, zijn promotiereizen (presentaties, festivals, enz.) Ook leuker.
Het slechte deel, tussen aanhalingstekens, is dat je moet leren onderhandelen, kritiek te accepteren en ideeën te negeren die je erg goed lijken, maar niet voor de ander. We zijn echter van mening dat het resultaat dat wordt bereikt door samen te werken, altijd beter is dan alleen. Als je met vier handen schrijft, moet je afstand doen van je ego, je bent geen kunstenaar meer om een ambachtsman te worden.
AL: Je begon meer dan 10 jaar geleden met schrijven, maakte jezelf met groot succes bekend door zelfpublicaties en won de 2016 Amazon Indie-wedstrijd met No True Scotsman. Wat betekende deze onderscheiding in uw literaire carrière?
DZ EN AB: We schrijven eigenlijk al meer dan twintig jaar. Onze eerste roman (Overgestoken in de tijd) is niet gepubliceerd en de volgende twee (Na de zon van Cartagena y Gotisch morbide), publiceren we ze bij kleine uitgevers. De ervaring was erg goed met betrekking tot de persoonlijke behandeling, maar de verspreiding mislukte: de boeken bereikten de boekhandels niet. Dit is het grootste probleem voor kleine uitgevers. Dus besloten we dat we de volgende moesten publiceren in een grote uitgever. Afgewerkt De paradox van de blinde bibliothecaris in de moeilijkste jaren van de crisis en we begonnen het naar grote uitgevers te sturen, maar het antwoord was altijd hetzelfde: "Het spijt me u te moeten mededelen dat uw werk niet in onze redactionele lijn past." Dus we stopten het in een la. In 2015 hebben we weer een roman afgemaakt, Geen echte Schot. We begonnen opnieuw aan de reis van zendingen naar uitgevers en erkende literaire agentschappen met hetzelfde resultaat. Getuige van onze frustratie, stond een vriend (Blanca, aan wie we altijd dankbaar zullen zijn) er constant op dat de toekomst lag in digitale platforms en, in het bijzonder, in Amazon, vanwege hoe gemakkelijk het was om in eigen beheer te publiceren. Dus besloten we het eens te proberen. We hebben onze eerste drie romans geüpload om te zien hoe het werkte, terwijl we de andere twee in de la bewaarden. En na een aantal maanden van onderzoek op forums, promotie op sociale netwerken en het gebruik van de tools die Amazon tot je beschikking stelt, begonnen de boeken tot onze verbazing te worden verkocht. Bovenal, Na de zon van Cartagena, die maandenlang de top van de bestsellers vasthield. Op dat moment kregen we een bericht waarin we de Amazon Indie-wedstrijd aankondigden en we besloten te presenteren Geen echte Schots waarmee we (we geloven het nog steeds niet) wisten te winnen uit meer dan 1400 kandidaten.
Het winnen van de wedstrijd was een geweldige opsteker. De eerste verrassing was dat we waren uitgenodigd om FIL in Guadalajara (Mexico) bij te wonen om onze roman te presenteren. Het was een ongelooflijke ervaring, maar het belangrijkste dat de prijs ons heeft opgeleverd, was het vinden van een goede agent en publiceren bij Amazon Publishing. Deze onderscheiding heeft ons zichtbaarheid, contacten gegeven en deuren voor ons geopend. Als we een roman afmaken, weten we dat het gemakkelijker is om hem te publiceren.
AL: Na twee misdaadromans, zwaar zelfs, in de laatste stap je een nieuw genre binnen, halverwege tussen de misdaadroman en de romantische roman. Het is een paar jaar geleden dat de misdaadromans in Scandinavische stijl met psychopathische moordenaars in de hoofdrol die moorden voor het plezier van het zien van de pijn in de ogen van het slachtoffer, onder de lezers begonnen te trekken. Vragen lezers nu om een zoetere misdaadroman?
DZ EN AB: Ik denk dat er van alles lezers zijn. Bijna iedereen houdt van mysterieverhalen, maar niet iedereen houdt van harde verhalen die je het moeilijk maken of reflecteren op de harde realiteit om ons heen. Rose Black is een comfortabel verhaal om te lezen en daarom geloven we dat het een veel groter publiek kan bereiken dan onze vorige boeken.
We hebben echter niet besloten om Rose Black te maken om meer te verkopen. We vinden het leuk om verschillende dingen uit te proberen en dat onze romans heel anders zijn. Als er iemand is die ons volgt, willen we ze niet vervelen door ze altijd hetzelfde verhaal te vertellen. We hadden eerder verschillende romantische romans geschreven die we in eigen beheer onder een pseudoniem publiceerden. Rose Black ontstond als de fusie van beide werelden, roze en zwart, de liefdesroman en het mysterie.
AL: Vertel ons over je nieuwe hoofdrolspeler. Haar eerste verhaal is getiteld I am Rose Black. Wie is Rose Black?
DZ EN AB: Rose Black is een advocaat die 40 jaar wordt en (zoals velen van ons overkomen als we deze leeftijd bereiken) vraagt ze zich af wat ze tot dan toe met haar leven heeft gedaan.
Rose's eerste vriendje verdween toen ze twintig was, spoorloos. Geobsedeerd door de zaak, volgde ze cursussen voor privédetective, maar begon uiteindelijk te werken als advocaat en kreeg nooit haar vergunning. Nu vraagt een cliënt haar om erachter te komen of haar man haar ontrouw is en Rose ziet een kans om een droom te hervatten die ze allang achter zich heeft gelaten. Rose doet op haar veertigste wat de meeste mensen niet durven: ze wordt geen jaren meer en begint haar dromen te vervullen.
Op sentimenteel niveau overweegt Rose de mogelijkheid om kinderen te krijgen, maar ze weet dat het met haar huidige partner erg moeilijk zal zijn: Pedro is een geweldige, knappe en rijke man, maar hij is gescheiden en heeft al twee meisjes. Aan de andere kant is er Marc Lobo, de politieagent die belast is met het onderzoek naar de verdwijning van Alex. Marc vertegenwoordigt de mogelijkheid van een nieuwe liefde.
Met andere woorden, Rose wordt verscheurd tussen een liefde uit het verleden, een huidige liefde en een mogelijke toekomstige liefde.
AL: Rose Black is hier om te blijven? Zet je in op een hoofdrolspeler die je romans lang meegaat?
DZ EN AB: Ja, Rose Black is geboren met de bedoeling om een saga te worden. In feite zijn we al bezig met het afronden van het tweede deel, dat zeker na de zomer zal verschijnen. Elke roman sluit zichzelf af, hoewel er bepaalde plots zijn die open blijven tot het einde van de saga.
Een ander ding dat ons erg interesseerde, was metaliteratuur. Daarom hebben we zelf bedacht dat Rose de dochter is van een bekende schrijver van misdaadromans, Benjamin Black, en dat een van haar vrienden romanschrijver wil worden. Het gaf ons een spel om over de wereld van schrijvers te praten en zelfs om onszelf te lachen.
AL: Eerste roman van een uitgever: veelzijdig. Voordien waren ze allebei al bekend in de literaire sector, toegewijd aan bijeenkomsten die van groot belang waren in het genre, zoals de Zwarte Week van Gijón en vele anderen. Hoe ervaar je nu de overgang van uitgeven in eigen beheer naar conventioneel uitgeven?
DZ EN AB: Elke wereld heeft zijn goede en slechte dingen. Wanneer je zelf publiceert, moet je voor alles zorgen: schrijven, correcties, lay-out, omslagontwerp, marketing ... Het mooie van een uitgeverij is dat het veel van deze taken wegneemt en vooral de distributie in boekhandels.
Het beste van self-publishing, althans bij Amazon, is dat je je verkoopcijfers direct kent en na twee maanden in rekening brengt, terwijl je bij een traditionele uitgever een heel jaar moet wachten.
AL: Hoe zijn David en Ana als lezers? Gelijk in smaak of anders? Welke boeken in uw bibliotheek leest u om de paar jaar opnieuw? Is er een auteur waar je een passie voor hebt, een van wie je zijn romans koopt zodra ze zijn gepubliceerd?
Ik ben Rose Black, een verhaal dat het noir-genre en de romanroman combineert.
DZ EN AB: Over het algemeen zijn we het redelijk eens over smaken (ik neem aan dat het komt omdat we al vele jaren samen zijn) en net zoals we bij het schrijven in dezelfde onderwerpen geïnteresseerd zijn, zijn we het eens bij het lezen. Ik denk dat we allebei hebben geleerd verhalen te vertellen door bijvoorbeeld Agatha Christie, Jules Verne of Stephen King te lezen. Nu hebben we enkele referentieschrijvers, zoals Dennis Lehane, die in sommige van zijn verhalen morele dilemma's oproept die je van binnenuit kunnen schokken. We hielden echt van de plot van Vies en gemeen door Juanjo Braulio; en we volgen Almudena Grandes vanwege haar zorgvuldige stijl of Javier Cercas vanwege zijn intelligente manier om verhalen te presenteren.
AL: Ondanks het traditionele beeld van de introverte schrijver, opgesloten en zonder sociale blootstelling, is er een nieuwe generatie schrijvers die elke dag tweeten en foto's uploaden naar Instagram, voor wie sociale netwerken hun communicatievenster zijn naar de wereld. Hoe is uw relatie met sociale netwerken?
DZ EN AB: Als het boek uitkomt, word je ondergedompeld in een reeks interviews, presentaties, ronde tafels, festivals, etc. waarin je het publiek moet kunnen vermaken en winnen. Als mensen je daar zien en denken dat je niet kunt spreken, zullen ze ook denken dat je niet kunt schrijven, ook al heeft het er niets mee te maken.
Tegenwoordig moet de schrijver een showman, leuk vinden of niet, en sociale media maken daar deel van uit tonen. Ana is actiever in netwerken, maar het is duidelijk dat ze tegenwoordig een essentieel onderdeel zijn van de promotie. EEN tweet een invloed met miljoenen volgers kun je een boek in de top van alle verkoopranglijsten. Ik herinner me het geval van Het meisje in de trein dat werd een bestseller nadat Stephen King op Twitter had geschreven dat hij het de hele nacht niet had kunnen neerleggen.
AL: Literaire piraterij: een platform voor nieuwe schrijvers om zichzelf bekend te maken of onherstelbare schade toe te brengen aan de literaire productie?
DZ EN AB: Ik ben tegen platforms die illegale boeken (of films of muziek) aanbieden en via advertenties of andere middelen profiteren van het werk van anderen. Ik ben echter niet tegen mensen die het zich niet kunnen veroorloven te betalen voor een boek dat het downloadt en leest. Hoewel ze het in werkelijkheid ook in de bibliotheek kunnen doen. Er zijn al bibliotheken waarmee u het ebook volledig legaal en gratis.
Hacken is er en je moet ermee leven. Voor mij heeft het een groot deel: het gaat om de democratisering van cultuur. Maar ik ben ook van mening dat iedereen verantwoordelijk moet zijn voor zijn of haar daden, en dit kan alleen worden bereikt door middel van onderwijs. Als u het zich kunt veroorloven om te betalen om een boek te lezen, betaal ervoor, want als dat niet het geval is, kunnen de schrijvers niet doorgaan met schrijven en kunnen de uitgevers niet doorgaan met publiceren.
AL: papier of digitaal formaat? Bent u het eens?
DZ EN AB: Ja, daar zijn we het over eens. Voordat we in de wereld van Amazon kwamen, waren we erg afkerig van digitaal. Maar sinds we de e-reader hebben gekocht, lezen we praktisch alleen in ebook. Als je er eenmaal aan gewend bent, is het veel comfortabeler, hoewel het ook zijn nadelen heeft, zoals dat je de omslag van het boek niet elke keer ziet als je het oppakt of dat het moeilijker is om terug te gaan, als je iets moeten zoeken.
AL: Ondernemers, ouders, echtparen en professionele schrijvers, wat is uw formule?
DZ EN AB: Slaap een beetje, hahaha. We staan om 6 uur 's ochtends op om een uurtje te maken om' s avonds te schrijven en te lezen, nadat we de kinderen naar bed hebben gebracht. De rest van de dag waren we druk bezig tussen werk en ouderschap.
AL: Om te eindigen, vraag ik je om de lezers wat meer van jezelf te geven: welke dingen zijn er in je leven gebeurd en welke dingen wil je dat er vanaf nu gebeuren? Dromen vervuld en moeten nog worden vervuld?
DZ EN AB: Onze kinderen en onze boeken zijn tot nu toe onze grootste prestatie geweest. Het winnen van de Amazon-prijs was een droom die uitkwam. Door te blijven dromen, zouden we op een dag graag van literatuur kunnen leven. En op persoonlijk vlak, ervoor zorgen dat onze kinderen goede mensen worden, mensen met een uitkering.
Dank je wel, David Zaplana en Ana Ballabriga, Ik wens dat je doorgaat met het verzamelen van successen in elke nieuwe uitdaging en zo Ik ben rose zwart wees de eerste van een geweldige serie prachtige romans die ons doen genieten van uw lezers.