14 mei 1925 Sir Henry Rider Haggard stierf in Londen, Engelse romanschrijver, auteur van populaire werken als Koning Salomo's mijnen, Zij, of De avonturen van Allan Quatermain onder andere. Wie heeft zijn versies niet in de bioscoop gezien of genoten van zijn klassieke avontuurlijke toon? Vandaag Ik bekijk deze werken ter nagedachtenis aan zijn geheugen.
Henry Rider Haggard
Nacido en Bradenham In 1856 promoveerde deze Engelse romanschrijver voor het eerst in jurisprudentie in Londen en was ook een hoge regeringsfunctionaris. Woonde een paar jaar in Indonesië en Afrika en daarna keerde hij terug naar Groot-Brittannië, waar hij verschillende functies bleef bekleden.
Hij was een vriend van Rudyard Kipling volgens Haggard zelf in zijn autobiografie die een jaar na zijn dood werd gepubliceerd, De dagen van mijn leven. En beiden delen hun literaire en vitale invloeden, naast onderliggende thema's zoals het kolonialisme van het Britse rijk, dan op zijn grootste omvang en hoogtepunt. Ook de toon door de exotische avonturen van die omgevingen.
misschien het was niet zo populair noch bereikte hij het prestige van zijn collega Kipling. Maar hun verhalen vol sterke, moedige en nobele helden en heldinnen plus dat exotische setting, beschrijvingen van mysterieuze en fantastische culturen, de bovennatuurlijke aanrakingen en een heel behendig verhaaltempo ze hebben nog steeds veel lezers.
Werken
Zijn eerste succesvolle roman was King Solomon's Mines (1885), geïnspireerd door Het schateiland door Robert Louis Stevenson. Anderen zoals Ella (1887), de voortzetting ervan, Ayesha, de terugkeer van haar (1905) y De avonturen van Allan Quatermain (1887).
Was een schrijver zeer productief en constant, en durfde ook mee historische, politieke en documentaire werken. Zo schreef hij ook over landbouw en sociale hervormingen, mogelijk beïnvloed door zijn ervaringen in Afrika. Maar hoe romans waren meer dan 60 titels, waaronder enkele gepubliceerd in termijnen. Uitblinken Nada de lelie (1892) Moctezuma's dochter (1893) De stad van de mist (1894) Toen de wereld schudde (1919) y Belsazar (1930). Andere romans die hij schreef waren Cleopatra, Eric Bright Eyes y Rode Eve.
Misschien in die tijd, en aan het einde van het lange Victoriaanse tijdperk, hoewel zijn romans avonturenromans waren, vertegenwoordigden ze ook een populair verhaal dat diende als propaganda van imperialistische idealen die aan het vervagen waren.
Allan Quatermain en Ayesha
De bekendste personages zijn de jager en expeditionair Allan Quatermain, die sterren in de serie bestaat uit:
- Koning Salomo's mijnen
- De avonturen van Allan Quatermain
- Maiwa's wraak
- Allan's vrouw,
- Oude Allan
- Allan en de ijsgoden
Wat betreft de Haar of ayesha, is een van de grote klassiekers van avonturenliteratuur met esoterische invloeden, met een vrouwelijke hoofdrolspeler die onsterfelijk is, in Afrika woont en door de inboorlingen als een godin wordt aanbeden totdat Europese ontdekkingsreizigers haar op een dag vinden. Daarop staan:
- Ella
- Ayesha: de terugkeer van Ella
- Dochter van wijsheid
De twee karakters vallen samen in een titel, Allan en Ella.
De laatste is een bewerking van de strip met een script van de Franse filmmaker Elie Chouraqui (Harrison's Flowers, Groundhogs) en tekeningen van de Spaanse Alberto Jiménez Alburquerque.
Filmaanpassingen
De meest bekende is zonder twijfel Koning Salomo's mijnen in zijn versie van 1950, van de Metro-Goldwyn-Mayer. Geregisseerd door de Engelse Compton Bennett, won het de Oscar voor beste montage en beste fotografie, en werd ook genomineerd voor de beste foto.
Ze speelden erin Deborah Kerr en Stewart Granger, hoewel er aarzeling was tussen hem en Errol Flynn. Het is opgenomen in natuurlijke omgevingen in Afrika. En het vertelt het verhaal van jager en expeditiegids Allan Quatermain, die een opdracht accepteert van Elizabeth Curtis (Deborah Kerr) om haar te vergezellen naar onbekend gebied om haar man te vinden. Er waren veel meer versies, zowel vroeger als later, maar dat is degene die een is gebleven klassieke avonturenfilm.
Aanpassingen van Ella, de eerste door hemzelf George Melies in 1901. Maar de meest herinnerde is degene met in de hoofdrol Ursula Andress in 1963, in De godin van het vuur.