Gonzalo de Berceo

Gonzalo de Berceo was een Spaanse dichter; in feite, Hij wordt algemeen erkend omdat hij wordt beschouwd als de eerste in zijn vak in de Spaanse taal. Hij wordt in de literaire wereld gewaardeerd om de kwaliteit van zijn middeleeuwse geschriften. Zijn werk katapulteerde hem als literair en predikant en bekleedde posities van groot belang. Zijn werken werden ingegeven door zijn grote toewijding en liefde voor het christelijk geloof.

Behalve dat hij populair was in zijn tijd als een man van geloof, Gonzalo de Berceo slaagde erin de tijd te overstijgen door zijn rol als auteur. De prestatie van het talent van deze versifier is zodanig dat het alleen mogelijk is geweest om te worden vergeleken met auteurs van het formaat van Per Abbat, de schrijver (samensteller) van de Lied van mij Cid.

Biografisch profiel

Geboorte en kindertijd

Maese Gonzalo de Berceo werd geboren aan het einde van de 1195e eeuw, waarschijnlijk rond 1198 of XNUMX, in Berceo, Spanje. Deze regio ligt tussen San Millán de Cogolla (La Rioja) en Calahorra, (Logroño). Hoewel er geen biografische gegevens zijn over de oorsprong van zijn familie of zijn jeugd als zodanig, is het bekend dat hij een broer had die een kerkelijke toewijding als predikant handhaafde.

Als kind groeide Gonzalo op in het klooster van San Millán de Suso. Jaren later zou zijn studiehuis echter het naburige klooster van San Millán de la Cogolla zijn. Daar werd hij als seculier priester ontvangen. Toen maakte hij in 1221 zijn weg als diaken.

In 1222 leidde de Riojan zijn academische opleiding in het populaire Studium Generale de Palencia - het eerste universitaire format in de middeleeuwen. Later, in 1227 en onder leiding van bisschop Don Tello Téllez de Meneses, voltooide Berceo zijn studies in het hoger onderwijs. Met deze prestatie vestigde hij zich als een belangrijk lid en maximale exponent van de mester van de geestelijkheid.

De veelzijdigheid van een monnik

Naast priester en diaken, Deze belijdende religieus diende ook als priester. Dat deed hij vanaf het jaar 1237. Waardig opgevoed te zijn in een klooster - en met een groot vermogen tot rentmeesterschap - hield zijn werk daar niet op. Zodra hij de kans kreeg, werd hij aangesteld als gids voor de groepen novicen.

Tegelijkertijd was hij biechtleraar en kerkelijk notaris. De diversiteit van zijn kennis en uitgebreide opleiding maakten hem tot een vooraanstaand geleerde, opvoeder, auteur en literair expert.

De religie van een dichter

Zijn leven als monnik bepaalde de richting die zijn verzen en verhalende werken zouden inslaan. De kern van zijn literaire werk waren altijd de eigenaardigheden van aanbidding en religie. Meester Gonzalo zag majesteit en eenvoud toen hij zijn teksten uitsprak tegenover heiligen en godheden die genoten van zijn aanbidding in de kloosters.

Zijn werken werden de ruimte waar hij zijn kerkelijke toewijding en liefde voor het geloof herschiep. Bovendien waren ze de manier om een ​​zekere nabijheid tot de mensen te bereiken en hebben ze de mogelijkheid hun religiositeit te vergroten met poëtische verzen.

Zijn geschreven werk was voornamelijk gebaseerd op hagiografieën. Dat wil zeggen, in biografische werken gericht op heiligen en andere religieuze afbeeldingen.

De Mester of Clergy

Men kan niet praten over de stichting van de mester de clerecía zonder Gonzalo de Berceo te noemen. Door de leidende positie in deze school van geleerde mannen in te nemen, Deze middeleeuwse schrijver had de zware missie om de Castiliaanse taal in zijn geheel te creëren en te verfijnen. Dit alles om de literatuur te verrijken en zijn stijl te vinden.

Nadat hij zijn La Riojan-dialect - typerend voor het platteland - had verweven met minstreelpoëzie, met andere literaire vormen en met de moeder van de Romaanse talen, het Latijn, kreeg de dichter eindelijk zijn zin. Het resultaat van al deze versmelting heeft op radicale wijze bijgedragen aan de uitbreiding van de reeds geconsolideerde Spaanse taal over de hele wereld, op zijn beurt de weg openen naar een poëzie van een wetenschappelijk karakter.

De cuaderna via in het werk van Berceo

De stijl die werd gecultiveerd door Gonzalo de Berceo en die later de mester de clerecía adopteerde, staat bekend als cuaderna via. Het is een soort strofe die typerend is voor de Spaanse meter. Het is samengesteld uit vier verzen van veertien lettergrepen (Alexandrines), verdeeld in twee hemistichs van 7 lettergrepen. Allemaal met medeklinkerrijm.

De naam van het frame via Het komt uit het eerste werk in het Spaans dat in deze stijl is geschreven. Dit is de Boek van Alexandre, een gedicht van onbekend auteurschap over het leven van Alexander de Grote. De Latijnse term verwijst naar Quadrivium, de samenstelling van de algemene studies van die tijd.

Het frame via Het is de Castiliaanse versie van het Alexandrijnse vers van Franse oorsprong. Opgemerkt moet worden dat dit hulpmiddel in Spanje vroeger een stijl was die alleen werd gebruikt door leden van de geestelijkheid of mannen met studies.

Baskisch in het werk van Berceo

De geschiedenis vertelt dat in het klooster van San Millán de la Cogolla - waar Gonzalo dicht bij was - Baskisch werd gesproken, samen met vele nabijgelegen Riojan-steden. Hoewel de beroemde dichter Latijn en andere Romaanse talen leerde door zijn kerkelijke opleiding, ontbrak het niet aan Baskische termen in zijn werken.

In feite is een groot deel van de werken, vertalingen en documenten die Gonzalo de Berceo heeft gevonden, in het Baskisch geschreven. Deze taal is waarschijnlijk de oudste van Europa. Het zogenaamde "Baskisch" werd in de middeleeuwen veel gebruikt, zoals in het Latijn en Castiliaans. In feite is het waarschijnlijk dat de schrijver in hoge mate heeft bijgedragen aan de vorming van dit laatste.

Analyse van zijn werken

De twaalfde eeuw werd versierd met de pen van deze vooraanstaande schrijver. Gonzalo de Berceo's manier van zijn en zijn poëtische liefde brachten hem onvermijdelijk ertoe de literatuur te verrijken. Zijn werk telde niet meer en niet minder dan 13.000 verzen. Niet voor niets krijgt hij de titel "Vader van de Castiliaanse poëzie". Sommige critici omschrijven zijn intellectuele werk als groots en verbazingwekkend.

Een eeuwige stijl

Zijn schrijfvaardigheid vertoonde nooit een gewelddadige vorm, integendeel. Berceo voerde een geanimeerde, traditionele, bescheiden poëzie uit, met een dorpse en religieuze inslag. Zijn ervaring met vertalingen van werken die eerder in het Latijn waren geschreven, bracht ook de originaliteit naar voren in de argumentatie van zijn schrijven en in de zin die hij aan zijn leven gaf.

Zijn literaire werk werd altijd uitgevoerd onder de uitvoering van de cuaderna via. Dit, tot aan zijn dood in San Millan de la Cogolla, tussen 1264 of 1268.

De poëtische drie-eenheid en vertalingen

Berceo's versificatie heeft opmerkelijke inspiratie uit heilige boeken, maar ook uit de mystieke sfeer van religie. Zijn werken zijn samengesteld uit een poëtische drie-eenheid waarin ze opvallen:

• Levens van heiligen.
• Marian werkt.
• Leerstellige werken.

Om voor de hand liggende redenen werd zijn poëtische uitvoering beïnvloed door een reeks vertalingen van kerkelijke hymnen die hij uitvoerde.

Periode op heiligen

Werkt als Life of San Millán, Life of Santo Domingo de Silos, Gedicht van Santa Oria en het martelaarschap van San Lorenzo, verzin deze eerste fase. Het wordt gekenmerkt door het benadrukken van de kronieken van zijn hoofdrolspelers. De details en minstreelharmonieën waren gebaseerd op Latijnse basissen en kloostertradities.

Marian stroom

In deze fase van toewijding aan de Maagd Maria behaalde Berceo drie titels die sleutelstukken zijn: Lofprijs van Onze Lieve Vrouw, Rouw om de Maagd en Wonderen van Onze Lieve Vrouw, de laatste is zijn meest beruchte werk. Het valt op door zijn pittoreske en folkloristische verzen aan de moeder van Jezus.

Deze serie van vijfentwintig gedichten beschrijft Maria als een personage die voor elk van de gelovigen voor God pleit en bij elk verzoek verschillende wonderen verricht. Door dit gedicht wilde Gonzalo de Berceo het geloof in de gemeenschap aanmoedigen.

Over de leer

In deze periode zijn literaire werken zoals: Van de tekenen die verschijnen voor het laatste oordeel y Van het offer van de mis, verenig de poëtische drie-eenheid van deze beroemde auteur. Door middel van de eerste titel behandelt het het thema van het bekende bijbelse laatste oordeel en de verschillende tekenen die de wereld zal hebben vóór deze gebeurtenis.

Aan de andere kant bracht Berceo in het tweede werk in detail de symboliek van de fasen van een mis tot uitdrukking. Ook maakte hij de beschrijving van de priesterbewegingen, alsof het een handleiding was.

Wonderen van Onze Lieve Vrouw, fragment (verzen van 1265 tot 1287)

XIV

“San Miguel de la Tumba is een geweldig klooster,

De zee omringt alles, Elli ligt in het midden,

de periglossale logar lijden grote lazerio

de monniken die in essi ciminterio leven.

In dit klooster dat we hebben genomineerd,

avié van goede monniken, goed bewezen klooster,

Altaar van de Gloriosa rijk en erg duur,

daarin een rijk beeld van een zeer hoge prijs.

Het beeld was op zijn troon neergestreken,

Ik ben gefixeerd in zijn armen, het is gebruikelijk,

De lach om haar heen, ik was goed gezelschap,

als een rijke koningin van God geheiligd.

Ik had een rijke kroon als een rijke koningin,

van zijn rijke implantaat op de plaats van het gordijn,

Het was goed passend, van zeer fijne smaak,

Ik was meer essi-mensen waard dan de avié vezina ”.

Volledige lijst van zijn werken

poëzie

• Het leven van San Millán.
• Het leven van Santo Domingo de Silos.
• Gedicht van Santa Oria.
• Het martelaarschap van Saint Lawrence.
• Lofprijzingen van Onze Lieve Vrouw.
• Rouw om de Maagd.
• Wonderen van Onze Lieve Vrouw.
• Van de tekenen die verschijnen voor het laatste oordeel.
• Van het offer van de mis.

Hymns

• Van Ave maris stella.
• Kom Schepper Spiritus.
• Van Christe, qui lux es et sterft.

Andere werken

• Maagdelijke heilige Auria.
• Gedicht van Alexander de Grote.
• Het leven van San Lorenzo.
• Cantika.