Gaspar Melchor de Jovellanos

Gaspar Melchor de Jovellanos (1744-1811) was een transcendentale schrijver voor Spaanse literatuur in de XNUMXe en vroege XNUMXe eeuw. Zijn beroepen waren jurist en magistraat. De geschriften van "Jovino" - een van zijn artistieke bijnamen - vallen op door een voortreffelijke cultivatie van de Spaanse taal en literatuur. Deze kwaliteit komt duidelijk naar voren in zijn poëzie, die tot de beste van zijn tijd wordt gerekend.

Jovellanos onderscheidde zich ook door een uitstekende omgang met andere genres, vooral door zijn elegante en natuurlijke proza. Op dezelfde manier, hij ontwikkelde een verfijnde tekst en een satire die even verfijnd als vernietigend was. Het is niet verrassend dat zijn figuur werd beschouwd als die van een verlicht politicus. Om deze redenen is hij een auteur met een relevant gewicht binnen de Spaanse politieke en literaire geschiedenis.

Biografie

Geboorte, kindertijd, studie en jeugd

Hij werd Baltasar Melchor Gaspar María gedoopt en werd op 5 januari 1744 in Gijón geboren. Zijn familie was nobel, hoewel niet erg rijk. Van jongs af aan toonde hij prijzenswaardige discipline voor iemand die zo jong was, aangezien hij zijn academische verplichtingen perfect combineerde met zijn liefde voor schrijven. In die tijd werd hij vooral beïnvloed door de verlichte stromingen.

Nadat hij dertien was geworden, vestigde hij zich in Oviedo om filosofie te studeren aan de universiteit van die stad. Drie jaar later, sen hij verhuisde naar Ávila om zijn baccalaureaat in Cánones te voltooien. Hij behaalde zijn diploma aan de Universiteit van Santa Catalina de El Burgo de Osma (1761). Hij behaalde zijn diploma in 1763 aan de Santo Tomás de Ávila Universiteit.

Eerste banen

Na het voltooien van zijn kerkelijke opleiding aan het Colegio Mayor de San Ildefonso aan de Universiteit van Alcalá (1764-1767), verhuisde hij naar Sevilla. Daar, hij werd benoemd tot magistraat van de Royal Court en in 1774 kreeg hij de functie van burgemeester van de misdaad en Oidor van de Andalusische hoofdstad. Het jaar daarop diende Jovellanos als secretaris van kunsten en ambachten voor de Sociedad Patriótica Sevillana.

Evenzo voltooide de jonge Gaspar in 1773 zijn eerste formele (dramatische) schrijven De eerlijke crimineel (gepubliceerd 1787). Rond die tijd, Jovellanos produceerde onder meer opmerkelijke neoklassieke stukken Jovino aan zijn vrienden in Salamanca y Aan je vrienden in Sevilla. De eerste had een moraliserend karakter, de tweede was een stuk gevoelig humeur.

In de hoofdstad

Jovellanos arriveerde bij Madrid in 1778. Terwijl hij daar was, trad hij toe als lid van de kamer van burgemeesters van het huis en de rechtbank. In de daaropvolgende jaren werd hij toegelaten tot de Koninklijke Academie voor Geschiedenis (1779), de Koninklijke Academie van San Fernando (1780) en de Koninklijke Spaanse Academie (1781). Tijdens het begin van de jaren 1780 was hij ook lid van de Raad van Militaire Orden.

Bovendien was de Gijoniaanse intellectueel een van de initiatiefnemers van de Banco de San Carlos (1782) en de Sociedad Económica Matritense (1784). Een van zijn meest relevante geschriften over commerciële zaken van die tijd is de Verslag over de agrarische wet. Waarin hij de bevrijding van het land verdedigt en pleit voor een grondige hervorming van de Spaanse landbouw.

Het einde van geïllustreerde ideeën

De Franse Revolutie betekende het einde van de ideeën van de Verlichting en het vertrek van Jovellanos uit het Hof. Om deze reden keerde de schrijver terug naar zijn vaderland, waar hij een Rapport weergeven voor de Koninklijke Academie voor Geschiedenis. Vanaf 1790 toerde hij door Asturië, Cantabrië en Baskenland om de toestand van de kolenmijnen te bestuderen. Zijn conclusie was gunstig om de productie te verhogen.

Later, onder de regering van Manuel Godoy's alliantie met het revolutionaire Frankrijk, stemde Jovellanos ermee in om minister van Genade en Justitie te worden. Hoewel hij pas iets meer dan een jaar (1797) in functie was, heeft hij zijn sporen nagelaten vanwege zijn hervormingsgezinde bedoelingen. Evenzo verzette hij zich krachtig tegen de inquisitie en de leengoederen van de kerk.

Verbanning

Na een kort verblijf in Gijón als staatsraadslid, beval Godoy in 1800 zijn arrestatie en verbanning naar Mallorca. De reden: Jovellanos werd beschuldigd van het introduceren in Spanje van een exemplaar van een verboden boek, Het sociaal contract, Rousseau. Bovendien werd de Asturische schrijver in die tijd sterk beïnvloed door de groeiende trend van anti-verlicht traditionalisme.

U kunt het boek hier kopen: Theoretisch-praktisch onderwijsverdrag

Op het eiland van de Middellandse Zee werkte hij uit Herinnering aan openbaar onderwijs (1802). Op dezelfde manier schreef hij, terwijl hij opgesloten zat in het kasteel van Bellver Historische herinneringen aan het kasteel van Bellver (post mortem gepubliceerd) en Theoreico-praktische verhandeling over lesgeven (1802). Tenslotte, hij werd drie jaar voor zijn dood vrijgelaten, die plaatsvond op 27 november 1811. Hij was 67 jaar oud.

Legacy

Jovellanos was de auteur van een indrukwekkend aantal uitspraken, afkeuring en rapporten van juridische aard voor de Hoge Raad van Castilië. Evenzo wordt de veelzijdige kwaliteit ervan duidelijk bij het analyseren van de brede kennis op gebieden zoals economie, geschiedenis, pedagogiek, aardrijkskunde en kunst. Het is niet verrassend dat zijn geschreven werk meer dan vijftig publicaties omvat.

Bovendien toonde hij een zeer grote interesse in de ethologie van menselijke groepen. Goed, het perspectief van de auteur van Gijón werd altijd gekenmerkt door een alomvattende benadering van elke regio of object van studie, ingekaderd binnen een vrij nauwgezette methodologie. Om deze reden wordt Jovellanos beschouwd als een voorloper van verschillende wetenschappelijke disciplines die in de XNUMXe eeuw zijn ontwikkeld.

Zijn bekendste werken

Theater

• Pelayo / Munuza, tragedie (1769).
• De eerlijke crimineel (1774).

Poëtische composities en romances

• Begrafenisplechtigheid van de markies de los Llanos de Alguazas (1780).
• Ter ere van Carlos III (1788).

Dagboek en herinneringen

• Dagboek (1790 - 1801).
• Familieherinneringen (1790- 1810).
• Reisverslag van Bellver (Mallorca) naar Jadraque (Guadalajara). Keer terug uit ballingschap (1808).

Onderwijs

• Verslag aan het Protomedicato over de toestand van de Medische Vereniging van Sevilla en de studie van de geneeskunde aan de universiteit (1777).
• Regeling voor de economische, institutionele en literaire regering van het College van de Onbevlekte Ontvangenis van Salamanca, volgens het nieuwe plan goedgekeurd door Zijne Majesteit in overleg met de Koninklijke Raad van Orden (1790).
• Pedagogische herinneringen. (1790-1809).
• Verordening voor het Royal Asturian Institute (1793).
• Gebed over de noodzaak om literatuurstudie te verenigen met die van wetenschap (1797).
• Plan om de studies van de universiteit te organiseren (1798).
• Opleidingsplan voor de adel en rijke klassen (1798).
• Herinnering aan openbaar onderwijs of theoretisch-praktische verhandeling over lesgeven met toepassing op scholen en hogescholen voor kinderen (1802).
• Basis voor de vorming van een algemeen plan van openbaar onderwijs (1809).

Economie

• Oorzaken van de achteruitgang van economische samenlevingen (1786).
• Rapport in het agrarisch rechtsdossier (1794).
• Verslag over de winning van oliën naar vreemde koninkrijken. (1774).
• Verslag over de ontwikkeling van de koopvaardij (1784).
• Verslag over de vervanging van een nieuwe methode voor het spinnen van zijde (1789).

Kunst

• Algemeen verbeterplan voorgesteld aan de gemeenteraad van Gijón (1782).
• Verslag aan de General Board of Commerce and Currency over de vrije uitoefening van de kunsten (1785).
• Bellver kasteelgeheugen, historisch-artistieke beschrijving (1805).

politiek

• Eerste vertegenwoordiging bij Carlos IV (1801).
• Tweede vertegenwoordiging aan Carlos IV (1802).
• Vertegenwoordiging van Fernando VII (1808).
• Herinnering ter verdediging van de Centrale Raad (1811).