Fernando de Rojas: de auteur van wetten

Fernando de Rojas (ca. 1470-1541) staat bekend als de auteur van Celestine (1499), universele klassieker van de Spaanse literatuur. Het auteurschap ervan is echter sterk in twijfel getrokken en de mogelijkheid dat dit werk als anoniem kan worden beschouwd, is overwogen. Hoewel er veel twijfel is geweest over het leven van deze auteur en over wie heeft geschreven over de liefdes van Calisto en Melibea, is het duidelijk geworden dat Rojas de ware schepper is van Celestine.

Echter het was onmogelijk om hem meer literaire werken toe te schrijven dan dit. De waarde van Celestine bleek meer dan voldoende om de jurist Fernando de Rojas op te nemen in de lijst van de belangrijkste schrijvers van de Spaanse literatuur. En hier vertellen we je iets meer over deze auteur.

Fernando de Rojas: context en leven

Discussie over de Joodse afkomst van de auteur

Van Fernando de Rojas wordt gedacht dat hij van Joodse afkomst is. Deze hypothese wordt voldoende waarheidsgetrouw gegeven, hoewel het niet de enige is. Evenzo zou Rojas ver verwijderd zijn van zijn laatste Joodse familieleden. En het is dat de auteur machtshoogten heeft bereikt in de openbare dienst die onmogelijk zijn voor een persoon uit een recent bekeerd gezin. Dan er wordt geschat dat hij een Jood van de vierde generatie had kunnen zijn.

In 1492 werd de verdrijving van de Joden uit Spanje bevolen door de katholieke vorsten. Veel gezinnen werden gedwongen zich te bekeren tot het christelijk geloof, maar hoewel ze dat deden, werden nogal wat mensen ervan beschuldigd te judaïseren, of crypto-joden te zijn, en de joodse religie in hun huizen te praktiseren. Dit vermoeden woog ook op de familie van Fernando de Rojas. Hoewel er ook een andere versie is die zegt dat zijn vader een hidalgo was genaamd García González Ponce de Rojas. In feite zijn er verzoeken van de familie om hun adeldom te bewijzen.

Veel andere mensen werden vervolgd door de christelijke burgers zelf, die zich bij de minste veronderstelling haastten om hun buren aan te klagen. Dat gold ook voor de politieke familie van Rojas. Omdat trouwde Leonor Álvarez de Montalbán, die de dochter was van een bekeerling die beschuldigd werd van het beoefenen van de Joodse religie, Álvaro de Montalbán. Deze man probeerde zijn schoonzoon, een vermaard jurist, over te halen hem te helpen. Maar Fernando de Rojas kon weinig doen voor zijn schoonvader.

Dit was het klimaat dat heerste in de tijd van de auteur en hoewel hij, zoals we hebben gezien, geenszins vreemd was aan deze context van religieuze onverdraagzaamheid, Fernando de Rojas slaagde erin een comfortabel leven te leiden met zijn eigen familie en deel te nemen aan het openbare leven.

het leven van de auteur

Fernando de Rojas werd geboren in La Puebla de Montalbán, in Toledo, tussen 1465 en 1470. Over de oorsprong ervan is veel discussie geweest over de vraag of het een familie van hidalgo's of bekeerlingen was. Er is zeer weinig bekend over zijn jeugd en adolescentie.. Om iets meer te weten te komen over zijn opleiding, of als de compositie van het enige werk dat aan hem wordt toegeschreven zelfs aan hem toebehoort, Celestine, moeten we naar het lezen en bestuderen van de documenten van die tijd gaan.

Zo had hij natuurlijk een universitaire opleiding, omdat hij advocaat was en verschillende publieke functies bekleedde, zoals burgemeester van Talavera de la Reina (Toledo). Ook, in de tekst van Celestine er is sprake van de vrijgezel Fernando de Rojas, die vandaag de titel van afgestudeerde of afgestudeerde zou zijn. Dan wordt ook afgeleid dat hij zijn studie afrondde op hetzelfde moment dat hij dit werk componeerde omdat hij ongeveer was afgestudeerd toen het uitkwam Celestine in 1499. Vanwege de inhoud van ditzelfde werk wordt aangenomen dat hij aan de Universiteit van Salamanca studeerde. Enige tijd later zou hij naar Talavera de la Reina gaan.

Hij trouwde in 1512 met Leonor Álvarez de Montalban. en al eerder had zich gevestigd in Talavera de la Reina, waar hij professionele erkenning kon genieten. Hier is veel documentatie over de auteur die als advocaat en burgemeester in deze stad werkte en taken van groot maatschappelijk aanzien uitvoerde. Met zijn vrouw had hij in totaal zeven kinderen.

Hij had een grote bibliotheek en zijn werk aan Celestine tonen hun liefde voor letters en literatuur, naast hun prestaties in de wet. Het is echter niet gekoppeld aan andere teksten of auteurs, drukkers of literaire kringen. Het is merkwaardig hoe een enkele tekst hem in de Spaanse literatuur heeft kunnen verheffen, nadat hij zijn grote werk op jonge leeftijd had geschreven.

Fernando de Rojas stierf in 1541 en benadrukte in zijn testament het christelijk geloof dat hij beleed.

Enkele overwegingen over La Celestina

Vermeldingen van zijn persoon als de auteur van Celestine ze komen vooral van de mensen om hen heen. In ieder geval heeft niemand anders het eigendom van het werk opgeëist, maar zelfs de naam van Fernando de Rojas verscheen niet op de omslag van de eerste edities van dit boek.

Het werk kwam uit in een eerste versie als Calisto en Melibea-komedie en dan in een andere met de titel van Tragikomedie van Calisto en Melibea, misschien als direct gevolg van het karakter van het werk, en indirect vanwege de geest van de Spaanse samenleving. Bovendien onderging de tekst structuur- en inhoudswijzigingen doordat hij van 16 naar 21 aktes steeg. Van alle zijn maar heel weinig edities bewaard gebleven en de meningen en oordelen lopen uiteen, waaronder Het is nog steeds de vraag of het Fernando de Rojas was die echt de leiding had over al deze wijzigingen; aangezien er sprake is van het bestaan ​​van nog twee auteurs.

Het woord luciferhoutje, die in het woordenboek voorkomt met de volgende definitie: "pooier (vrouw die een liefdesrelatie regelt)", komt van dit werk dat de geschiedenis in is gegaan ondanks alle mysteries rond de auteur. Het is een toneelstuk in verzen waarvan het succes vanaf het begin voelbaar is met zijn meerdere vertalingen en heruitgaven. in het Italiaans, Duits, Engels, Frans, Nederlands en Latijn.

Het is een ultrarealistisch en grimmig verhaal, maar geaccepteerd, wat destijds voor verrassing zorgde en andere sequels motiveerde.. Het beïnvloedde ook andere auteurs en werken. Celestine Het heeft ook talloze aanpassingen ondergaan in verschillende artistieke formaten en overleeft als een universeel werk in het leven en de cultuur meer dan 500 jaar na de publicatie.