Edith Wharton wordt door velen beschouwd als een van de meest waardevolle Amerikaanse romanschrijvers. De schrijfster heeft meer dan 40 romans, een autobiografie en enkele korte verhalen op haar naam staan; zelfs enkele boeken van zijn auteurschap werden gepubliceerd postmortem. Wharton was voornamelijk toegewijd aan het maken van romans en korte verhalen, maar hij schreef ook boeken op andere gebieden zoals: decoratie en reizen.
Een groot deel van het leven van Edith Wharton bracht ze door in Frankrijk, dat ze als haar tweede thuis adopteerde. Om deze reden zijn veel van zijn boeken in het Engels en Frans. In 1921 publiceerde de literaire schrijver haar boek: The Age of Innocence waarmee hij de Pulitzerprijs won. Opgemerkt moet worden dat Wharton het eerste vrouwtje was met de naam: Eredoctoraat door Yale University.
Edith Wharton Biografie
Edith Newbold Jones werd geboren op 24 januari 1862 in New York City. Zijn ouders waren: George Frederic Jones en Lucretia Stevens Rhinelander. Dankzij de sociale en economische positie van haar familie kreeg Edith thuis onderwijs bij de beste docenten. Daarnaast, Hij had permanent toegang tot een grote bibliotheek, waar hij optimaal gebruik van maakte, aangezien hij altijd al een liefhebber van lezen was.
matrimonio
In 1885 trouwde Edith met Edward Robbins Wharton, deze relatie was enigszins stormachtig, wat het in veel opzichten beïnvloedt. Eindelijk, in 1913 - al 28 jaar oud - slaagde Edith erin om juridisch van Edward te scheiden, na een lange tijd van ongeluk en meerdere ontrouw van haar echtgenoot.
Reizen
Een van Ediths passies was reizen, misschien omdat ze het al met haar ouders deed sinds ze 3 jaar oud was. Hij kwam ongeveer 66 keer om de Atlantische Oceaan over te steken, omdat zijn reizen door Europa constant waren. Hij reisde zo vaak dat hij zelfs langer op het oude continent woonde dan in zijn vaderland. En dat is niet verwonderlijk, aangezien het leven in New York duurder was.
Hetzelfde Edith belicht in haar autobiografie de prachtige plekken die ze over de hele wereld heeft gekend. Tot de sites die hem het meest hebben geraakt, behoren de Camino de Santiago en de Pórtico de la Gloria van de kathedraal van Santiago; ze beschouwde ze als een van de meest verbazingwekkende en mooiste van allemaal.
Geweldige vriendschappen
Een van de dingen waar Edith Wharton om bekend staat, is haar vriendschap met belangrijke figuren uit die tijd. Een van hen was de schrijver en literair criticus Henry James, aan wie hij een heel hoofdstuk in zijn autobiografie wijdde. Hij was niet alleen haar vriend, maar ook haar mentor. Ediths andere vrienden waren: Theodotre Roosvelt, Jean Coteau, Sinclair Lewis, F.Scott Fitzgerald en Ernest Hemingway.
Wharton en de Eerste Wereldoorlog
Wanneer het begon la Primera Guerra Mundial, Edith Wharton bevond zich in de Rue de Varenne, in Parijs. Het eerste dat de schrijfster deed, was haar invloed in de Franse regering aanwenden om haar met de motor naar de frontlinie te laten reizen, met als doel medische voorraden te vervoeren en samen te werken bij alles wat nodig was.
Op dezelfde manier verkreeg hij de onderscheiding van het Kruis van het Legioen van Eer door de Franse regering, dit dankzij zijn werk bij het Rode Kruis en zijn belangrijk maatschappelijk werk. Al deze ervaringen werden door dezelfde schrijver in verschillende artikelen vastgelegd, die vervolgens in het essay werden gepresenteerd Vechten tegen Frankrijk: van Duinkerken tot Belfort (1915).
Overlijden
Edith Wharton stierf op 75-jarige leeftijd op 11 augustus 1937 in Saint-Brice-sous-Forêt in Parijse landen. Het overlijden was het gevolg van een cardiovasculair ongeval. Zijn stoffelijk overschot rust in de heilige grond van Gonards in Versailles.
De literaire carrière van Edith Wharton
De pen van deze geweldige schrijver leverde een grote collectie werken op, met tientallen boeken, verhalen, reisverslagen en gedichten. Wharton had een unieke en onderscheidende stijl, bepaald door zijn tirades met de hogere sociale klassen, ondanks dat je daar vandaan komt. Het eerste werk waarvoor ze werd erkend is De vallei van besluit (The Valley of Decision, 1902).
In 1905 hij publiceerde: Huis van vrolijkheid (The House of Joy), een roman waardoor hij bekendheid verwierf. Zo begon voor Edith Wharton een vruchtbare tijd in het maken van goede boeken, zoals: De vrucht van de boom (1907) Mevrouw de Treymes (1907), Ethan Frome (1911), tot zijn grote succes in 1920: Het tijdperk van onschuld, waarvoor hij de prijs pulitzer.
Enkele van de beste boeken van Edith Wharton
Het huis van vreugde (1905)
Het is een roman die zich afspeelt aan het begin van de XNUMXe eeuw in New York. Het is het verhaal van Lelie Bart, een goed opgeleide, intelligente en zeer mooie vrouw uit New York, die wees werd op 19-jarige leeftijd. Een decennium later ze is niet getrouwd en woont nog steeds bij haar tante, die voor haar zorgt sinds haar moeder stierf. Lily's belangrijkste doel is om in de high society te leven, zelfs als ze daarvoor een slechte beslissing neemt.
In zijn wandeling wordt verliefd op de prestigieuze advocaat Lawrence Selden, die niet rijk is en daarom bekent ze nooit haar liefde aan hem, ondanks het feit dat hij wederkerig was. Het zal moeilijk zijn om te krijgen wat ze wil, een van de redenen hiervoor is de slechte reputatie die Bertha Dorset voor haar opbouwt, nadat ze haar ervan beschuldigde een relatie met haar man te hebben. Alles zal Lily naar eenzaamheid leiden, wachtend op iets dat nooit kwam.
Het tijdperk van onschuld (1920)
Zoals gezegd leverde deze titel hem de Pulitzerprijs op. Deze roman is een romantisch verhaal gebaseerd op een liefdesdriehoek die plaatsvindt in New York, in het jaar 1870. Bij de ontwikkeling van het perceel worden de luxe en kenmerkende gebruiken van de sociale klassen van die tijd in detail beschreven. Zijn hoofdpersonages zijn Newland Archer - advocaat -, zijn verloofde May Welland en zijn neef, gravin Olenska.
Boogschutter Hij is een gefocuste heer die het profiel van de dubbele standaard mannen van die tijd, ongelovigen en hypocrieten, niet wil herhalen. Hij is trouw aan zijn principes en kritisch over de gewoonten van de high society.; Hij toonde altijd respect voor May, tot de dag dat Olenska terugkwam, en haar simpele aanwezigheid deed de man twijfelen aan zijn gevoelens. Dit is hoe een verhaal zich ontvouwt dat raakt aan gevoelige kwesties van die tijd en dat zal eindigen met onverwachte veranderingen.
Een terugblik (1934)
In 1934 publiceerde Edith Wharton haar autobiografie. In het werk erkent hij dat hij ten volle heeft geleefd en beschrijft in detail zijn kindertijd, jeugd en volwassenheid (behalve in verband met zijn huwelijk). De auteur vertelt hoe ze alles deed waar ze een passie voor had: lezen, schrijven, reizen en sociaal werk. Bovendien erkende hij de waarde van decoratie in zijn leven.
Het literaire gebied in het leven van Wharton neemt een belangrijk punt in zijn autobiografie in. De uitwerking van hun werken en de inspiratiebronnen die hen ertoe hebben gebracht om ze te maken, worden beschreven. Daarnaast, vertelt over zijn ervaring in WOI en de samenwerkingen die hij gaf aan velen in nood. Een ander punt om in de titel te benadrukken, zijn de grote en goede vrienden die Edith Wharton in de loop van haar bestaan had, aan wie ze een aanzienlijk deel van het werk opdroeg.