De lange weg naar huis
En De lange weg naar huis (1998), een meisje ervaart geweld en mishandeling op de plek die oorspronkelijk bedoeld was om haar onderdak en veiligheid te geven, ze lijkt alles te verliezen… maar er zal iets veranderen. Dat is de opmaat voor deze roman van de Amerikaanse schrijfster Danielle Steel. De tekst legt het verhaal bloot van Gabrielle, een meisje met een leven getekend door lijden.
Door het bovenstaande krijgt het idee van gezin en thuis een heel andere betekenis dan traditionele opvattingen. Ondanks het sterke getuigenis van de kleine hoofdrolspeler heeft dit boek de harten van miljoenen lezers veroverd. En het is dat het betreden van dit verhaal is om de moeilijkheden en onrechtvaardigheid te belichamen, maar het verhaal laat ook zien hoe je zo'n ongunstige context kunt overwinnen.
Samenvatting van De lange weg naar huis
wonden
Zoals in eerdere paragrafen is afgeleid, draait de roman om het verdriet van een fysiek en psychisch gewond meisje. Voor meer informatie, het driejarige meisje begrijpt zichzelf als schuldig aan het misbruik, omdat haar gewelddadige moeder het zegt. Geconfronteerd hiermee is de vader - hetzij uit onverschilligheid of uit angst - niet in staat het onrecht tegen Gabriele te stoppen.
Op deze manier ontvouwt zich met intimidatie, mishandeling en beledigingen aan de orde van de dag een echt traumatische jeugd. Naarmate het meisje groeit, neemt ook de fysieke, verbale en psychologische agressie toe. Tot het punt dat, Nadat ze het meisje een bijna fatale pak slaag heeft gegeven, besluit de moeder Gabrielle in een klooster achter te laten. Niet zonder eerst te beloven "Ik kom terug".
De lange weg
In het klooster kent het meisje eindelijk genegenheid en een goede behandeling, tot nu toe ongekend voor haar. Al in haar puberteit wordt Gabrielle verliefd op een heel jonge priester, waardoor ze haar eerste liefde voor een man ervaart. Helaas overlijdt de predikant, daarom treft de tragedie het hart van het ongelukkige meisje.
Op dit punt toont het meisje een prijzenswaardige vastberadenheid om niet te worden overwonnen door ontmoediging of om meegesleept te worden door nostalgie. Ondanks alle pijnlijke verliezen slaagt de hoofdrolspeler erin haar wonden te genezen en verder te gaan. Uiteindelijk besluit Gabrielle het klooster te verlaten om vrijheid te krijgen van de buitenwereld ... waar teleurstellingen niet ontbreken, maar ze weet al hoe ze ermee om moet gaan.
Analyse
Verhalende stijl
De literatuur van Danielle Steel onderscheidt zich door de psychologische diepgang van haar personages (Deze roman verteld in de derde persoon is geen uitzondering). Hoewel de New Yorker is geclassificeerd als een schrijver van rozenromans, De lange weg naar huis het heeft geen verband met dat onderwerp. Integendeel, rauwheid is het overheersende gevoel in een groot deel van de ontwikkeling.
Bijgevolg is de levendige beschrijving van alle fysieke en emotionele pijn die de kleine hoofdpersoon voelt, behoorlijk schokkend voor de kijker. Er zijn geen verzachtende factoren voor de plot, hoe jong de hoofdpersoon ook is. Evenzo herkent de lezer door de stem van een verre verteller Gabrielle's vijandige omgeving samen met enkele van haar bekentenissen en intimiteiten.
Veel meer dan een roman over kindermishandeling
De welkomstscène is buitengewoon verontrustend: een driejarig meisje misbruikt door haar moeder. De vrouw heeft de medeplichtigheid (onvrijwillig?) Van een vader die niet in staat is zijn rol als beschermer van het gezin uit te oefenen. Ondanks dit verontrustende ‘welkom’ slaagt de auteur er gaandeweg in om andere sensaties over te brengen.
Op deze manier gaat Steel van een extreem gespannen ingang naar het oproepen van gevoelens van hoop, zelfs te midden van tegenslagen. (Daarin schuilt de onmiskenbare haak die in het publiek wordt gegenereerd). dan, passages verschijnen met bepaalde trekken van tederheid, terwijl Gabrielle's vasthoudendheid en innerlijke kracht is duidelijk. Om deze reden blijven lezers tot de laatste pagina om hun bestemming te weten.
Over de auteur, Danielle Steel
Op 14 augustus 1947 werd de huidige schrijver Danielle Steel, erkend voor verschillende van haar romans, geboren in New York City. In feite, Ze is een van de meest gelezen mensen in de Verenigde Staten en heeft sympathie gekregen van haar lezers. En dit is niet ongebruikelijk, het publiek maakt gemakkelijk verbinding met hun verhalen met volhardende personages in het licht van de moeilijkste ervaringen.
Het moeilijke leven van de auteur
De biografie van Danielle Steel is niet bepaald "een bed van rozen". Door hun ervaringen kan de oorsprong van hun teksten op een bepaalde manier worden begrepen. Afgezien van het verhaal, heeft de New Yorkse intellectueel ook poëzie en een paar non-fictieboeken geschreven. Bovendien opende hij in 2003 een galerie om opkomende jonge kunstenaars te ondersteunen.
ook Steel heeft een heel bijzonder leven gehad, gekenmerkt door tegenslagen op het niveau van zijn partner en gezin (hij heeft vijf huwelijken achter zich gelaten). Ze is er echter in geslaagd elk obstakel te overwinnen, sterker nog, ze heeft creatief en commercieel voordeel uit deze situaties gehaald door te schrijven. Momenteel, de Amerikaanse auteur heeft een uitstekende literaire reputatie nationaal en internationaal
Een leven lang verbonden met schrijven
Danielle Steel begon van jongs af aan te schrijven; Al in zijn tienerjaren had hij verschillende poëtische essays (enkele decennia later gepubliceerd). Later —Met 18 jaar oud— voltooide hij zijn eerste roman, hoewel hij het, net als zijn poëzie, na vele jaren publiceerde.
Na verloop van tijd, Steel is erin geslaagd om meer dan tachtig boeken te publiceren, sommige met verkooprecords of eerste plaatsen van bestsellers. Alsof dat nog niet genoeg is, beoordeelt Casa del Libro haar als de meest gelezen auteur ter wereld, met meer dan 800 miljoen verkochte exemplaren. Daarnaast wordt ze erkend als een productieve en originele schepper; A Fairy Tale (2019) is haar meest recente publicatie.
Tragische jeugd als centraal thema
Zoals de hoofdpersoon van De lange weg naar huisDanielle Steel heeft tijdens haar jeugd een aantal traumatische gebeurtenissen meegemaakt. Daarom was de kindertijd voor haar een geweldig leven en een literair thema, vooral na het verlies van een zoon (Nicholas). Hij leed aan psychische stoornissen totdat hij in 1997 zelfmoord pleegde. In de nasleep van de dood van haar zoon postte Steel Je innerlijke licht.
Uitgegeven in oktober 1998, Zijn heldere licht -in Engels- het was een van zijn titels met het grootste redactionele succes. Datzelfde jaar werd Steel gelanceerd De lange weg naar huis (Mei) en De kloon (Juli). Nu zijn deze laatste twee teksten verkregen goede bedrijfsprestaties, maar niet vergelijkbaar met de bestsellercategorie van de volgende boeken:
Enkele van de best verkochte boeken van Gabrielle Steel
- caleidoscoop (Kaleidoscope , 1987)
- Zoya (1988)
- Nam's bericht (Bericht van Nam, 1990)
- juwelen (Juwelen, 1992)
- Het geschenk (The Gift 1994)
- De eer van stilte (Stille eer, 1996)
- Een veilige haven (Safe Harbour, 2003)
- Ecos (Echoes, 2004)
- Blauw (2017)