Tirso de Molina
The Trickster of Seville and the Stone Guest Het is een van de meest karakteristieke toneelstukken uit de Spaanse Gouden Eeuw. Het werd oorspronkelijk gepubliceerd in 1630 en toegeschreven aan Tirso de Molina. Een belangrijke sector van critici en historici van de literaire barok wijst echter op Andrés de Claramonte als de ware auteur.
Afzonderlijke controverses over auteurschap, Don Juan, de hoofdrolspeler in deze komedie van verwikkelingen, is het meest universele personage in de hele Castiliaanse literatuur. Alleen vergelijkbaar met grote namen (uit andere breedtegraden) van de status van Romeo en Julia, Oedipus, Achilles of Sherlock Holmes.
De auteur?
Zoals vermeld in de eerste alinea, Er is geen unanimiteit van criteria als het gaat om het identificeren van de auteur van The Trickster of Seville and the Stone Guest. Hoewel er niet veel argumenten zijn om Tirso de Molina als het brein te weerleggen. In werkelijkheid is zijn echte naam Fray Gabriel Téllez, hoewel hij kennelijk beter bekend was onder zijn artistieke pseudoniem.
Tirso de Molina
Hij was een Spaanse religieus, behorend tot de Koninklijke en Militaire Orde van Onze Lieve Vrouw van Barmhartigheid en de Verlossing van de Gevangenen. Hij werd op 24 maart 1579 in Madrid geboren; De datum van zijn overlijden is niet erg duidelijk. In dit opzicht vallen de meeste academici in februari 1648 samen als het waarschijnlijke tijdstip van overlijden.
De dood van Téllez zou hebben plaatsgevonden in Almazán, een gemeente die tegenwoordig deel uitmaakt van de autonome gemeenschap Castilla y León. Wat onmiskenbaar is, is zijn nalatenschap, aangezien zijn dramatische werk tot op de dag van vandaag van kracht is. Afgezien van The Trickster of Seville and the Stone Guest, wordt hij toegeschreven Don Gil van de groene legging en de hagiografische trilogie van De Santa Juana.
Moraliserende komedies en autos sacramentales
De teksten van Tirso de Molina vervullen een moraliserende functie. Namelijk, de auteur bleef trouw zowel aan het historische moment waarop hij leefde als aan zijn religieuze roeping. Daarom is het een functie die niet over het hoofd wordt gezien The Trickster of Seville and the Stone Guest.
Afgezien van de verwarring en het lachen, is er uiteindelijk geen manier om goddelijke straf te ontwijken. Zelfs de hoofdrolspeler zelf is zich hiervan bewust (hoewel hij uiteindelijk berouw kan hebben van zijn zonden, ontsnapt hij niet). In dit verband bevestigt hij in een van zijn dialogen: "er is geen deadline die niet wordt gehaald of schulden die niet worden betaald."
Andrés de Claramonte: de "andere" auteur
Andrés de Claramonte y Monroy was een prominente Spaanse acteur en toneelschrijver, een tijdgenoot van Tirso de Molina. Geboren in Murcia rond 1560, stierf hij in Madrid op 19 september 1626. Er zijn twee verschillende meningen onder degenen die naar hem verwijzen als de ware schepper van Don Juan.
Aan de ene kant het auteurschap van The Trickster of Seville and the Stone Guest. Aan de andere kant verzekeren andere historici - hoewel ze Molina's auteurschap van dit werk niet betwisten - dat het gebaseerd was op Zolang je me vertrouwt. De laatste was een komedie geschreven tussen 1612 en 1615, toegeschreven aan Claramonte.
Een inslag vol klitten
Tegelijkertijd wijzen sommige historici op Lope de Vega als de ware maker van Zolang je me vertrouwt. Dus, het onderwerp van de auteur van The Trickster of Seville and the Stone Guest Het is een wirwar die de komedies van al deze schrijvers waardig is. Bijgevolg - waarschijnlijk - zal er nooit een definitief unaniem akkoord komen dat aan alle meningen voldoet.
Samenvatting van The Trickster of Seville and the Stone Guest
De bedrieger van Sevilla.
U kunt het boek hier kopen: De bedrieger van Sevilla
Het stuk begint met Don Juan Tenorio, een Spaanse edelman die in Napels de hertogin Isabel verleidt. Na ontdekt te zijn - en na een reeks verwikkelingen - beveelt de koning zijn gevangenneming, een missie die is toevertrouwd aan don Pedro Tenorio, ambassadeur van Spanje bij de vorst.
Maar de Iberische diplomaat heeft niet een erg relevante tegenslag: degene die verantwoordelijk is voor het onteren van de verloofde van hertog Octavian is zijn neef. Na erover nagedacht te hebben, laat hij het wegglippen. Later beweert hij dat hij niets kon doen aan het vermogen van de jongeman om uit de kamer te springen waar hij hem in een hoek van de paleistuinen had weten te plaatsen.
Terug naar spanje
Don Juan, in het gezelschap van zijn dienaar Catalinón - Personage dat fungeert als de 'stem van het geweten' van de hoofdrolspeler, hoewel zijn advies nooit wordt opgevolgd - deel op weg naar Sevilla. Maar voordat hij de delta van Guadalquivir binnenging, leed hij schipbreuk voor de kust van Tarragona.
Van het ongeluk wordt hij gered door Tisbea, een vissersvrouw. Zodra Don Juan herstelt, verleidt hij met succes zijn redder. Bijgevolg zijn de vissers van het dorp woedend en zijn ze van plan deze spot te bestraffen. De ongrijpbare Don Juan weet echter weer te ontsnappen, niet zonder eerst twee merries te nemen die door het slachtoffer van oneer zelf zijn gefokt.
Eerste stop in Sevilla
Bij aankomst in Sevilla liet koning Alfonso XI hem halen. De vorst was zich bewust van het slechte gedrag van zijn onderdaan in vreemde landen. Hij is vastbesloten om uit de diplomatieke impasse te komen. Om deze reden dwingt hij de dader te trouwen met het benadeelde meisje.
Maar voordat de echte wensen in vervulling gaan, verleidt Don Juan een nieuwe dame: Doña Ana de Ulloa. Haar vader, die het verkeerde ontdekt, daagt de persoon die verantwoordelijk is voor het verven van de naam van zijn familie uit tot een duel. Vervolgens moet de hoofdpersoon een nieuwe ontsnapping ondernemen nadat hij het leven van zijn uitdager heeft beëindigd.
De laatste les
Ver weg van de hoofdstad van Andalusië houdt de spot van Don Juan Tenorio niet op. Bij zijn terugkeer in Sevilla moet hij het opnieuw opnemen tegen Don Gonzalo de Ulloa. De overledene, nu veranderd in een standbeeld, nodigt zijn moordenaar uit voor een etentje. In dat geval krijgt Don Juan de verdiende goddelijke straf.
Zin van tirso de Molina.
Uiteindelijk sleept de stenen gast hem naar de hel, zonder pardon en zonder hem de tijd te geven om zelfs maar om Gods vergeving te smeken.. Op deze manier herwinnen alle maagden die zijn verergerd door de egoïstische en gewetenloze acties van de hoofdrolspeler, hun eer terug.
Een klassieker die verder gaat dan literatuur
Don Juan is een personage met meerdere voorstellingen en aanpassingen door de geschiedenis heen. Auteurs zoals Moliere, Pushkin, Jorge Zorrilla of Alexandre Dumashebben onder andere de leiding gehad over het bijdragen aan de universalisering ervan. Don Giovanni, de iconische opera van Mozart met een libretto van Lorenzo da Ponte, maakt ook deel uit van deze "categorie".
Buiten de literatuur heeft Don Juan (vergelijkbaar met Oedipus) zijn 'syndroom'. Het is een dwangmatig verleidelijk gedrag dat wordt toegeschreven aan pathologisch onverzadigbare mannen en vrouwen. Dus, "Don Juan" is een waar icoon van universele cultuur, waarvan de herzieningen zullen doorgaan zolang de mensheid de heersende soort op aarde blijft.