Foto van de auteur: Claudia Catalán.
Claudia Catalaans Ze komt uit Barcelona en heeft een graad in Literatuurwetenschap. Nu is hij toegewijd aan creatieve richting en schrijven. debuteerde met De rode deur. Heel erg bedankt uw tijd en vriendelijkheid om esta interview waar hij praat over haar en andere onderwerpen.
Claudia Catalaans- Interview
- ACTUALIDAD LITERATURA: Uw nieuwste roman is getiteld De rode deur. Wat vertel je erover en waar komt het idee vandaan?
CLAUDIA CATALAN: Het idee ontstond op een van de vele middagen waarin mijn grootmoeder vertelde me verhalen over haar jeugdIn feite worden veel van de anekdotes die in de roman voorkomen, afgebeeld zoals ze zich ze herinnert. Toen nam het verhaal zijn eigen loop en vormde het het verhaal van dat kleine meisje, dat in een... landelijk dorpje La Mancha en dat het een heel speciale band heeft met de natuur. Ze kijkt verder dan de ruwe oorlogswereld waarin ze heeft moeten leven.
Begeleid door een reeks zeer bijzondere karakters, die ons vaak vragen waar de grens tussen realiteit en fantasie, volgt een leerpad waarmee we ons volgens mij vandaag de dag kunnen identificeren.
- NAAR DE: Je kunt teruggaan naar dat eerste boek dat je leest? En het eerste verhaal dat je schreef?
CC: Ik herinner me dat ik las De kleine prins, het was een kleine uitgave, terwijl ik het op het nachtkastje had en erover droomde, herinner ik me zijn illustraties en hoe mijn fantasie erin verloren ging, ook al begreep ik het verhaal op dat moment niet helemaal. Maar degene die, zonder twijfel, in mij een vraatzuchtige honger naar lezen heeft gewekt die sindsdien niet is gestild, was Harry Potter. Ik heb veel te danken aan JK Rowling.
En eerste verhaal Ik herinner me dat schrijven in het jeugdwerk was, een verhaal over een kristal blauw van een glas-in-loodraam Gaudí Huis.
- AL: Een hoofdschrijver? U kunt meer dan één en uit alle tijdperken kiezen.
CC: Er zijn zoveel geweldige schrijvers die ik bewonder... Oscar Wilde, Henry James, Iris Murdoch, Ana Maria Matute, Benedetti, Machado... Ik herhaal, zoveel!
- AL: Welk personage in een boek had je graag willen ontmoeten en creëren?
CC: Ik had graag een lang gesprek gehad bij het ochtendgloren bij het zwembad met Gatsby en ik had graag de . gemaakt Wonderland van Alice.
- AL: Zijn er speciale gewoonten of gewoonten als het gaat om schrijven of lezen?
CC: Ik heb maar twee obsessies voor schrijven, hoewel behoorlijk uitgesproken: onderbreek me niet en hebben instrumentale muziek op de achtergrond om me onder te dompelen in mijn bubbel.
Wat betreft lezen, ik denk niet dat er een in het bijzonder is, ik kan bijna overal, op welke manier dan ook, op elk moment lezen... Ik open het boek en verdwijn de wereld.
- AL: En je favoriete plaats en tijd om het te doen?
CC: Ik heb geen vast schema schrijven. Als ik in een project zit, is mijn doel om er een deel van de dag aan te wijden, maar zonder een begin- en eindtijd vast te stellen, omdat ik weet dat het zo niet werkt. De drie of zes uur kunnen zowel 's middags als 's ochtends zijn.
En tot op de dag van vandaag is mijn favoriete plek om te schrijven zonder twijfel bij mi bewoning. Ik voel me in een heel intieme en beschermde ruimte, wat mijn lichaam nu van me vraagt. Maar de helft van De rode deur, bijvoorbeeld, was geschreven in een hoek van mijn favoriete coffeeshop.
- AL: Zijn er andere genres die je leuk vindt?
CC: Zonder twijfel! I hou van de poëzieHet inspireert en maakt me enthousiast. Ook de fantasie puur, die overvolle fantasie laat me altijd met ontzag achter.
- Wat lees je nu? En schrijven?
CC: Op mijn nachtkastje ligt nu een verzameling gedichten van courtney peppernell en de roman van Alejandro Palomas, Een land met jouw naam.
Ik heb net mijn website gelanceerd studiomirada.com, en ik geniet van het maken van materiaal voor de nieuwsbrief voor abonnementen, vooral reflecties, wat poëtisch proza, kleine opinieartikelen, visuele poëzie... Voor mij is het een genoegen om verschillende artistieke vormen te verkennen waarmee ik mezelf kan uiten en delen.
En... er is een nieuw project lange verlenging in de oven.
- AL: Hoe denk je dat de publicatiescène is en wat besloot je om te proberen te publiceren?
CC: Ik hoefde niet te beslissen omdat er geen twijfel was, Ik was heel duidelijk dat ik het wilde doen en dat hij het ging doen, was er geen optie van nee als antwoord. En ik denk dat dat de sleutel was om het te bereiken. Ik verklap aan niemand iets als ik zeg dat publiceren niet eenvoudig is, dat de hoeveelheid talent enorm is en de hoeveelheid manuscripten nog groter. Een niche uithakken lijkt een onmogelijke missie als je zo klein bent als ik, die mij alleen thuis kent. Maar als je in jezelf gelooft en in wat je aanbiedt, moet je erop aandringenaandringen en aandringen.
- AL: Is het moment van crisis dat we ervaren moeilijk voor je of kun je iets positiefs bewaren voor toekomstige verhalen?
CC: Ik ben het heel moeilijk. Op veel manieren. Maar ook werkt een geweldige leerschool en daar wil ik bij blijven, ik wil iets positiefs blijven krijgen, want het lijkt mij dat we ons er allemaal op die manier op moeten concentreren om vooruit te komen. Als je het wilt zien, is er altijd iets om dankbaar voor te zijn, zelfs in de slechtste tijden. Maar je moet het wel willen zien.