Foto's van het artikel: (c) Mariola Díaz-Cano.
La 80 de editie van Boekenbeurs in Madrid heeft plaatsgevonden tussen de 10 en de september 26. Na het laatste blanco jaar als gevolg van de wereldwijde pandemie die ons treft, is de langverwachte jaarlijkse afspraak met boeken en schrijvers in de hoofdstad van Spanje erin geslaagd om terug te keren op grond van zijn rechtsgebied. Het heeft in zijn gebruikelijke omheining gestaan, het park van retraite, Hoewel in gereduceerde en geconcentreerde versie, maar misschien met hetzelfde of meer succes dan bij eerdere gelegenheden. Ik bezocht haar op de 25e en dit is mijn kroniek.
80ste editie van de Boekenbeurs in Madrid
met Colombia als gastland, heeft de beurs min of meer zowel momentum als succes herwonnen. Het was met goede cijfers, niet alleen van bezoekers, die de beperkte capaciteit vele malen hebben voltooid, maar ook in de verkoop, of zo vertelde een redacteur me gisteren, en in aanwezigheid van grote namen in de nationale literatuur en af en toe een internationale zoals, bijvoorbeeld Italiaans Frederik Moccia.
Ben ook geweest 17 dagen van activiteiten, handelingen en handtekeningen. Met sluiting om 10 uur, alleen het laatste weekend is het open geweest van 30 uur tot 21 uur. Met spikes van lange rijen om halverwege de ochtend binnen te komen, dat capaciteit teruggebracht tot 75% zoals de ruimte en het aantal hokjes hebben soms meer dan één stop gemaakt om te gaan of te gaan. Maar over het algemeen wordt het saldo positief verondersteld.
Bovendien is de anticovid-maatregelen zijn gehandhaafd te allen tijde met het verplichte gebruik van het masker in het hele pand. echter, de sociale afstand is moeilijker.
Verslag - FLM, 25-9-2021
bij 10 in de ochtend er was er al een wachtrij van ongeveer 50 meter min of meer wachten om de zuidelijke deur binnen te gaan en het publiek was van de meest diverse en alle leeftijden. Slechts een uur later liep de capaciteit duizelingwekkend en meerdere activiteiten —Conferenties, lezingen, recitals... - in de verschillende paviljoens op de centrale promenade. In hem was dit jaar de nieuwigheid om te hebben gezet meer cabines om de ruimtebesparing te compenseren, naast het verwijderen van centimeters van de breedte van de cabines.
Naar mijn mening, misschien was het andersom beter geweest: geef, zo niet alle ruimte van vroeger langs de Paseo de Carros, tenminste een beetje meer om het tussen hokjes te kunnen houden en de doorgang niet te versmallen, zoals bij hen is gebeurd in de centrale promenade. Net zoals ze zouden kunnen hebben meer herstelsites installeren om wat te drinken, want alleen met twee denk ik dat hij niet genoeg heeft. En van vrije tafels om aan te kunnen zitten en we praten niet eens. Maar het is slechts mijn mening.
Meer wachtrijen
Voor handtekeningen van auteurs, laten we zeggen de grootste, van nature. Omdat sommige logistiek goed waren gepland om ze naar de gecontroleerde zijden om te leiden, maar andere aan de andere kant moesten worden beperkt om de doorgang van bezoekers niet te onderbreken. En sommige werden precies parallel in het midden gevormd. Dus soms waren ze moeilijk te ontwijken of moesten ze worden overgestoken.
Schrijvers, figuren en andere personages
ik ben gegaan met vaste doelen op mijn favoriete auteurs duidelijk en volgens de handtekeningen van de dag. Ook duidelijk het is niet mogelijk om iedereen bij te wonen of te zien en te begroeten die ik graag had gewild. Dus, tijd vrijmakend tussen ondertekenen en ondertekenen, heb ik een paar keer de beurs bezocht.
Van de honderden auteurs weten we al dat er zijn onbekend, een beetje bekendst, met naam, met eikel en als, degenen die voorbij goed en kwaad zijn. Onder de laatste waren ze er Tijdelijke afbeelding voor Eduardo Mendoza, Javier Hekken, Julia Navarro o Santiago Posteguillo, met eindeloze rijen getrouwen. En ik wil bedenken dat het misschien specifieke momenten waren of dat het samenviel toen ik meer dan eens langs hun kraampjes kwam, maar het trok mijn aandacht dat Mendoza, Cercas en Navarro waren zonder masker het ondertekenen en bedienen van lezers. Natuurlijk, en voor de gebruikelijke foto, hebben we ze op dit moment allemaal uitgedaan, maar het gaf me de indruk dat het niet zijn koffers waren.
Ze hadden ook veel trek Carme chaparro, Elisa Victoria, Rodrigo Cortes, Amarna Miller o Esther Gillis. En al in de middag, in een open huis en speciaal voor handtekeningen, Elisabet Benavent een hele menigte verzameld.
Personages zoals de Dioni of de illustere Íñigo Errejón en Federico Jiménez Losantos.
Mijn handtekeningen
Degene die ik wilde. Dus heel hartelijk bedankt voor de vriendelijkheid, de woorden, de genegenheid en de toewijdingen van Zondag Villar, Daniel Martin Serrano, Santiago Diaz, Theo Palacios, Javier Pellicer e Inaki Biggi. Fue een plezier en een vreugde zie ze allemaal om niet alleen dit boekenfeest te vieren, maar om het nog een keer persoonlijk te kunnen doen.
Met Iñaki Biggi, Domingo Villar, Daniel Martín Serrano, Santiago Díaz, Javier Pellicer en Teo Palacios.
De zinsnede
Gehoord op de vlucht van een moeder of grootmoeder die een kind in een kinderwagen laat lopen en dat vat het samen essentie en verlangen Van alle goede lezers en degenen onder ons die van boeken houden in het algemeen: «Dit is je eerste beurs. En je moet altijd komen ».
Dus ...
... dat zijn er nog veel meer, zoals voorheen of zoals ze zouden moeten zijn, maar laat ze zijn.