ik lees gewoon Bet, de nieuwste roman van de IJslandse schrijver Arnaldur Indridason, een andere geweldige naam van de Noordse misdaadroman. Het duurde drie dagen, maar het is maar kort en het duurt niet langer. Het is de tweede van Indridason die ik las omdat, hoewel ik het leuk vond De vrouw in het groen, Ik mocht zijn inspecteur niet leuk vinden Erlendur Sveinson. Maar deze had mijn aandacht getrokken vanwege de omslag naar een meer klassiek verhaal dat voor het eerst werd gepubliceerd in 2003.

Het is inderdaad een voornaam eerbetoon aan de meest canonieke traditie van de noir op de figuur van de Femme fatale. Bovendien heeft het erg goed een vleugje manipulatie (en onderzoek van de lezer naar zijn eigen vooroordelen). Het verrast je halverwege en brengt je terug naar een cadeau dat je tot dan toe had kunnen geloven uit de jaren 50. Tijdens het lezen referenties​ Die Laura y Sylvia, Vera caspary y Howard Fast.

Bet

met aanrakingen van Dashiel Hammett of Raymond Chandlerheeft deze roman niets te maken met degenen die Indridason succesvol hebben gemaakt. Distilleert alle classicisme meer zwart Amerikaans zowel in de vertelling als in de structuur en plot.

Slechts vier hoofdpersonages. De verteller in de eerste persoon, een rijke eigenaar van een vissersvloot, zijn assistent en zijn verleidelijke vrouw, de onweerstaanbare Bettý. De verteller vertelt zijn verhaal vanuit de gevangenis. Zijn val in de hel veroorzaakt door de niet te stoppen passie, verlangen en obsessie voor de manipulatieve Bettý. Alles voor de opdracht van a Perfecte misdaad. Zo wonen we de verhoren bij die hem worden gesteld en die worden afgewisseld met het verhaal waarom en hoe hij in de gevangenis belandde.

Leugens en fouten die een trama dat stroomt rápida en het eindigt met de bevestiging van een obsessie die niet kan (en niet) kan worden beëindigd. Bettý deelt mysterieus verleden gemeenschappelijk met Sylvia van Fast en macht om te betoveren met Laura de Caspary.

Sylvia

Geplaatst in 1960, de Amerikaanse schrijver Howard Fast (auteur van Spartacus) stond nog steeds op de beruchte zwarte lijst van het Anti-Amerikaanse Activiteitencomité vanwege zijn band met de Communistische Partij. Dus hij moest het pseudoniem gebruiken van EV Cunningham om een ​​groot deel van zijn werk te signeren. Later dragen de verschillende heruitgaven al zijn echte naam.

En Sylvia we ontmoetten Alan Macklin, een detective, verstokte lezer en voorheen een geschiedenisleraar, die een miljonair inhuurt om een ​​mysterieuze vrouw te vinden Degene waarvan je alleen de naam kent, Sylvia. Over haar is een dichtbundel verschenen, waardoor ze de harde geschiedenis van haar verleden zal ontdekken. Macklin zal haar zoeken tijdens een reis waarbij ze de paar voetafdrukken volgt die het meisje door het land achterlaat.

Laura

Geschreven door Vera caspary en 1942, deze auteur van romans, toneelstukken en scenario's verwierf bekendheid met deze titel. Twee jaar later Ik kreeg ook de eeuwigheid in de Filmaanpassing de Otto Preminger, met Gene Tierney en Dana Andrews als het leidende koppel. Het wordt beschouwd als een klassieker onder de klassiekers van film noir.

Hier hebben we Laura jaagt, Dat is sensueel, gedurfd en zeer ambitieus, maar degene die we dood vonden op het tapijt in haar woonkamer. Zal zijn Boom mannen degenen die zijn mysterieuze dood proberen te verhelderen. Waldo lydeker, een excentrieke schrijver die streefde naar Laura's liefde; Shelby Carpenter, haar verloofdeEn Marc McPherson, de detective die de zaak onderzoekt en die, net als de vorige, zal bezwijken voor de betovering die Laura op hen uitoefent.

Het interessante, naast de geschiedenis, is het gebruik van verschillende verhalende stemmen. Deze wisselen elkaar alwetend af, komen in de gedachten van andere karakters en op momenten dat ze niet aanwezig zijn. Waldo Lydecker, Mark McPherson of Laura zelf laten ons de aanwijzingen zien om het raadsel op te lossen.