Edgar Allan Poe
De wereld lijkt dat constant aan alle verhalenvertellers te vertellen we moeten een roman schrijven zo snel mogelijk leren die verhalen om uitgebreidere werken te ontwikkelen, maar vaak betwijfel ik het nog steeds. En mogelijk deze 5 geweldige verhalenvertellers in de geschiedenis ze dachten er destijds ook over tot ze accepteerden dat ze zich meer op hun gemak voelden in het korte en het subtiele, omdat ze van hen waren. de meest universele verhalen van onze tijd.
Antón Chéjov
De wereld van het verhaal kon niet worden bedacht zonder de neef van de verteller Dostojevski en Tolstoj, de man die dat koude, apathische en korte Rusland naar de rest van de wereld bracht in het midden van de negentiende eeuw en tot op de dag dat Tsjechov nog steeds een van de referenties is van korte literatuur dankzij zijn grove naturalisme, naar karakters dat is nog belangrijker dan het argument zelf.
Alice Munro
Alice Munro, winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur 2013.
De woordvoerder van de Nobel noemde haar in 2013 'leraar van het hedendaagse verhaal'Ondanks dat ze een roman heeft gepubliceerd, The Life of Women, bevestigt de Canadese Munro dat ze zich meer op haar gemak voelt in haar verhalen over trieste vrouwen, despotische echtgenoten en zeevarende steden waar op intieme tragedies wordt gekauwd. De manen van Jupiter of te veel geluk het zijn mogelijk twee van de meest opvallende voorbeelden uit zijn carrière.
Charles Perrault
De bekendheid van Sprookjes het zou niet bestaan zonder hem, zonder die Franse auteur die in de zeventiende eeuw besloot gedichten van politieke aard te vervangen door de gezoete versie van ruwe middeleeuwse legendes in de vorm van verhalen in kastelen, ondersteund door de sleutel van een fee en vereeuwigd door prinsessen. Mother Goose Tales, gepubliceerd in 1655, was de aanleiding voor verhalen als Doornroosje of Roodkapje dat zouden eeuwige verhalen worden, een excuus voor het morele en een reden voor heruitvinding door andere auteurs, zoals de gebroeders Grimm, wiens doel altijd was om te voorkomen dat hun mondelinge antecedenten na verloop van tijd zouden sterven.
Edgar Allan Poe
"Een verhaal moet een unieke humor hebben en elke zin moet eromheen draaien", was een zin die de creatie van de Amerikaanse schrijver definieerde. En in zijn geval was de humor nogal somber, griezelig en mystiek. De auteur van El Gato Negro was een sleutelstuk in de heruitvinding van het fantasy- en horrorgenre: Hij vond de gotische roman opnieuw uit, zaaide de kiem van het Franse surrealisme, koesterde de detective en bevestigde ook dat leven door alleen te schrijven geen gemakkelijke taak was, aangezien hij de eerste Amerikaanse auteur was die het officieel voorstelde.
Jorge Luis Borges
Latijns-Amerika zit vol met geweldige verhalenvertellers: van Gabo tot Octavio Paz, van Juan Rulfo tot Cortázar, maar als er een auteur is die boven de rest uitsteekt als een regelrechte "verhalenverteller" dat was Borges.. Met theologie, het allegorische en het metafysische als basis van zijn werk, heeft Borges een eeuwig residu achtergelaten in universele letters, meer bepaald in de Spaanse taal, onuitwisbaar, bezaaid met al die 'gerichte dromen' die literatuur symboliseert voor de Argentijnse auteur .
deze 5 geweldige verhalenvertellers in de geschiedenis Ze vertegenwoordigen een literair genre dat wordt gevoed door grote werken en auteurs die de opdracht hadden om de opdracht te verdedigen en de subtiliteit van het verhaal om te zetten in het hoofdingrediënt van dit soort vertellingen.
De vraag is: is het verhaal een genre om te rechtvaardigen? Zal het weer in de mode zijn? Of ben je al begonnen met het claimen van je plek in de schappen?