Zoals elke maand komen ze in april aan redactioneel nieuws naar boekhandels. Er zijn er veel, maar ik zal deze vier zeer heterogene auteurs benadrukken, zoals María Dueñas, María Oruña, Blue Jeans en Arturo Pérez-Reverte. Maar er zijn veel meer namen die nieuwe titels opleveren. Momenteel houd ik deze vier verhalen over die, binnen hun genre, nieuwe emoties beloven voor hun vele lezers en bestsellers worden.
De dochters van de kapitein - Maria Dueñas
De schrijfster uit La Mancha María Dueñas keert terug naar haar rechtsgebied met deze nieuwe titel die haar ongetwijfeld duizenden volgers zal verrassen. Gretig om een nieuweling te zijn bestseller, misschien krijgt u het. We zullen zien wat lezers zeggen over dit verhaal dat zich afspeelt New York in 1936.
Daar riep het eethuisje De kapitein het begint te werken op Calle Catorce, een van de plaatsen in de Spaanse kolonie die op dat moment in de stad woonde. Maar de accidentele dood van de eigenaar, Emilio Arenas, dwingt zijn dochters van in de twintig om voor het bedrijf te zorgen. Tegelijkertijd wordt in de rechtbank de inning van een veelbelovende vergoeding opgelost. Ze voelen zich echter neerslachtig en proberen te overleven, enzovoort. de zeer temperamentvolle Victoria, Mona en Luz Arenas Ze zullen proberen zich een weg te banen door de stad met wolkenkrabbers en tussen landgenoten, tegenslagen en liefdes.
Waar we onoverwinnelijk waren - Maria Oruña
Nieuwe roman van María Oruña uit Vigo. Met een Cantabrische vader bezoekt hij ook regelmatig dat land, waar hij zijn eerdere titels al heeft neergezet Een plek om naartoe te gaan y Puerto Escondido. Dit was zijn zeer succesvolle debuut in het zwarte genre. In beide romans de hoofdrolspelers zijn de Cantabrische landschappen en het team van luitenant Valentina Redondo, dat ook terugkeert naar de hoofdrol in dit verhaal.
We eindigen, de zomer loopt ten einde en luitenant Redondo kijkt ernaar uit om dat te kunnen een vakantie nemen. Dat lukt niet, want midden in het centrum van de kustplaats Suances De tuinman van het oude paleis van de meester, een raadselachtige plek, wordt dood op het gazon aangetroffen.
Het paleis is een van de herenhuizen met meer geschiedenis in de omgeving, en na een lange tijd onbewoond te zijn geweest, heeft de Amerikaanse schrijver Carlos Groen, zijn erfgenaam, heeft zich tijdelijk gevestigd op de plaats waar hij zijn beste zomers van zijn jeugd doorbracht. Geconfronteerd met de misdaad geeft hij toe dat hij de afgelopen dagen onverklaarbare aanwezigheden heeft waargenomen.
Valentina is sceptisch over het onderwerp, maar zowel zij als haar team, en zelfs haar partner, Oliver, zullen betrokken raken bij een aantal ongewone gebeurtenissen. Ze zullen ontdekken dat sommige plaatsen veel geheimen hebben en dat alle personages iets te vertellen en te verbergen hebben.
Het onzichtbare meisje - Blauwe spijkerbroek
El jeugdroman, koning van het vaderland publiceert de zoveelste titel van de vele die het al heeft. Dit keer zet hij zwarte accenten op een verhaal waar Aurora Rios, Als zeventienjarige tiener voelt ze zich voor bijna iedereen onzichtbaar.
Gebeurtenissen in het verleden hebben haar thuis opgesloten en ze heeft bijna nooit contact met iemand. Ze heeft geen vrienden en ze is de inwoners van de stad waar ze woont achter haar rug om te praten beu. Op een avond in mei komt haar moeder terug van haar werk en kan ze haar niet thuis vinden, iets wat niet gebruikelijk is. Maar de volgende dag Aurora lijkt dood in de kleedkamer van zijn instituut. Hij toont een klap op het hoofd en naast zijn lichaam heeft iemand een kompas achtergelaten. Wie kan er verantwoordelijk zijn?
Julia Plaza, Aurora's klasgenoot, u besluit zelf te proberen antwoorden te vinden. Is zeer intelligent en heeft een wonderbaarlijk geheugen. Maar kan hij Aurora's ouders helpen? Zijn moeder, Aitana, is de lijkschouwer in de zaak en zijn vader, Miguel Ángel, sergeant van de gerechtelijke politie van de Guardia Civil, is verantwoordelijk voor het onderzoek. Dus samen met zijn onafscheidelijke vriend Emilio, een heel bijzondere jongen, Julia zal proberen te ontdekken die Aurora Ríos heeft vermoord.
Stoere honden dansen niet - Arturo Pérez-Reverte
Afgelopen herfst presenteerde de schrijver uit Cartagena Eva, de tweede titel in de serie over zijn spion Lorenzo Falco. En slechts een paar maanden later verrast hij met deze nieuwe roman die op 5 april verschijnt. Een snee in de succesvolle avonturen van zijn charmante en dodelijke Falcó om te presenteren een verhaal verteld in de eerste persoon door een hond. zwart, een vierpotige Alatriste, vertel ons over zijn leven teef, En nooit beter gezegd, met de grimmige, heldere, krachtige en diep emotionele toon die meestal van Pérez-Reverte is.
Het begin belooft al: «Ik ben geboren als mestizo, een kruising tussen een Spaanse Mastiff en een Braziliaanse rij. Toen ik een puppy was, had ik een van die schattige en belachelijke namen die pasgeboren honden krijgen, maar te lang daarna. Ik ben vergeten. Iedereen noemt me al heel lang neger. Ik heb het eerste hoofdstuk al gelezen en zonder veel met Falcó's serie te hebben gecommuniceerd, doet dit verhaal dat wel heeft mijn aandacht weten te trekken, misschien ook wel omdat ik een hondenliefhebber ben en hou van stoere verhalen en mannelijke first person vertellers. Ik hoop dat ik het niet mis heb met mijn voorspellingen.
We ontmoeten Negro in de Margot's trog, waar de puppy's uit de buurt samenkomen, en dat leren we er is niets bekend over Teo en Boris el Guapo. Dat voelen je collega's er is iets heel duister in zijn verdwijning. Ze vermoeden het allemaal en Negro weet het. Negro is een gepensioneerde vechter met littekens op zijn snuit en in zijn geheugen en, net als een bokser, definieert hij zichzelf als een soort droom. Maar vrienden zijn vrienden en het instinct om te vechten en te overleven in de moeilijkste situaties brengt hem ertoe om tijdens zijn zoektocht een gevaarlijke reis naar het verleden te ondernemen. We zullen zien wat het lot zal brengen.
Meer nieuws
- Macbeth, door Jo Nesbø.
- Lincoln in de modder, door George Saunders.
- Firmament, door Màxim Huerta.
- Mijn zonde, door Javier Moro.
- Wind van verraad, door Christine Mangan.
- De heks Leopoldina en andere waargebeurde verhalen, van Miguel Delibes.
- De herinnering aan lavendel, gescoord door Reyes Monforte.
- De parel van water, door Lola P. Nieva als we de informatie hebben.
- We waren liedjes, gescoord door Elisabet Benavent.