ഗുസ്താവോ അഡോൾഫോ ബെക്വർ: കവിതകൾ

ഗുസ്താവോ അഡോൾഫോ ബെക്വർ (1836-1870) കവിത, ആഖ്യാനം തുടങ്ങിയ വിഭാഗങ്ങളിലെ പ്രമുഖ സ്പാനിഷ് എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മിക്ക സാഹിത്യകൃതികളും പ്രതീകാത്മകതയ്ക്കും റൊമാന്റിസിസത്തിനും ഉള്ളിലാണ്. ബെക്കറിന്റെ മരണാനന്തര പ്രശസ്തി അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില ശീർഷകങ്ങളെ സ്പാനിഷ് ഭാഷയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വായിക്കപ്പെടുന്നവയാക്കി.

ഈ ഏകവചന ജനപ്രീതിയുടെ ഉദാഹരണങ്ങൾ ശീർഷകങ്ങളാകാം: റൈമുകളും ലെജന്റുകളും -കവിതകളുടെയും ചെറുകഥകളുടെയും സംയുക്ത തിരഞ്ഞെടുപ്പ്- ഒപ്പം ഒരു സ്ത്രീക്ക് സാഹിത്യ കത്തുകൾ (1860-1861). ബെക്കറിന്റെ കാവ്യാത്മക സൃഷ്ടി തകർന്നു അവ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച സമയത്ത് വളരെ ശ്രദ്ധേയമായ ഒന്ന്: അടുപ്പമുള്ള അതിരുകടന്ന ഗദ്യ സാമഗ്രികളുടെ ഒരു പാരമ്പര്യം. അതുപോലെ, ആഡംബര വാചകങ്ങളുടെ ആചാരത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തിയ തന്റെ വരികളിൽ രചയിതാവ് തിരുത്തിയെഴുതി.

ന്റെ സംഗ്രഹം റൈംസ്, Gustavo Adolfo Bécquer ന്റെ കവിതകളുടെ സമാഹാരം

ന്റെ ആദ്യ പതിപ്പ് റൈംസ് എഴുത്തുകാരന്റെ മരണശേഷം 1871-ൽ ഇത് പരസ്യമായി. പത്തൊൻപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ കവിതയുടെ മാസ്റ്റർപീസ് ആയി ഈ തലക്കെട്ട് കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ഈ സങ്കൽപ്പത്തോട് യോജിക്കാത്ത നൂനെസ് ഡി ആർക്ക് പോലുള്ള രചയിതാക്കൾ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും. യുടെ നിരവധി പതിപ്പുകൾ ഉണ്ട് റൈംസ്76 കവിതകൾ മാത്രമുള്ള ഒന്ന് ഉൾപ്പെടെ.

പല സന്ദർഭങ്ങളിലും, കവിതകളുടെ അളവുകളും ശൈലികളും അവരുടെ കാലത്തിന് നൂതനമാണ്. അതേ തരത്തിലുള്ള, വാക്യങ്ങൾ സാധാരണയായി അക്കാലത്ത് അക്കാദമി നിർദ്ദേശിച്ചതിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയാണ്, അത് അവയെ സ്വതന്ത്ര രചനകളാക്കുന്നു. ഈ ആന്തോളജിയെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന കാവ്യാത്മക സൃഷ്ടി-മറ്റൊരെണ്ണം പോലെ ഇതിഹാസങ്ങൾ- വാചകത്തിൽ നിന്ന് ഉയർന്നുവരുന്നു കുരുവികളുടെ പുസ്തകം.

റൈംസ് ആൻഡ് ലെജൻഡ്സ് പതിപ്പ്...

12,99 €

ഓഫർ കാണുക സവിശേഷതകൾ കാണുക

Gustavo Adolfo Bécquer: കവിതകൾ എടുത്തത് റൈംസ്

റൈം IV

അവന്റെ നിധി തീർന്നു എന്ന് പറയരുത്.

കാര്യങ്ങൾ കാണുന്നില്ല, കിന്നരം നിശബ്ദമായി:

കവികളില്ലായിരിക്കാം; എന്നാൽ എപ്പോഴും

കവിതയുണ്ടാകും

ചുംബനത്തിലേക്ക് വെളിച്ചത്തിന്റെ തിരമാലകൾ ഒഴുകുമ്പോൾ

ത്രോബ് ലൈറ്റ്;

സൂര്യൻ കീറിയ മേഘങ്ങൾ സമയത്ത്

തീയുടെയും സ്വർണ്ണത്തിന്റെയും കാഴ്ച;

നിങ്ങളുടെ മടിയിലെ വായു വഹിക്കുന്നിടത്തോളം

സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളും ഹാർമണികളും;

ലോകത്ത് വസന്തം ഉള്ളിടത്തോളം കാലം

കവിത ഉണ്ടാകും!

കണ്ടുപിടിക്കാനുള്ള ശാസ്ത്രം എത്താത്തിടത്തോളം

ജീവന്റെ ഉറവിടങ്ങൾ,

കടലിലോ ആകാശത്തിലോ ഒരു അഗാധമുണ്ട്

അത് കണക്കുകൂട്ടലിനെ പ്രതിരോധിക്കുന്നു;

മനുഷ്യത്വം എപ്പോഴും മുന്നേറുമ്പോൾ,

നിങ്ങൾ എവിടേക്ക് നടക്കുന്നുവെന്നറിയില്ല;

മനുഷ്യനിൽ ഒരു രഹസ്യം ഉള്ളിടത്തോളം കാലം

കവിത ഉണ്ടാകും!

ആത്മാവ് സന്തോഷവാനാണെന്ന് നമുക്ക് തോന്നുന്നിടത്തോളം

ചുണ്ടുകൾ ചിരിക്കാതെ;

കരച്ചിൽ വരാതെ കരയുമ്പോൾ

വിദ്യാർത്ഥിയെ മേഘമാക്കാൻ;

ഹൃദയവും തലയും തമ്മിലുള്ള പോരാട്ടം തുടരുമ്പോൾ;

പ്രതീക്ഷകളും ഓർമ്മകളും ഉള്ളിടത്തോളം,

കവിത ഉണ്ടാകും!

പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന കണ്ണുകൾ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം

അവരെ നോക്കുന്ന കണ്ണുകൾ;

ചുണ്ടുകൾ നെടുവീർപ്പോടെ പ്രതികരിക്കുമ്പോൾ

തേങ്ങുന്ന ചുണ്ടിലേക്ക്;

അവർക്ക് ഒരു ചുംബനത്തിൽ അനുഭവപ്പെടുന്നിടത്തോളം

ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായ രണ്ട് ആത്മാക്കൾ;

സുന്ദരിയായ ഒരു സ്ത്രീ ഉള്ളിടത്തോളം കാലം

കവിത ഉണ്ടാകും!

റൈം VI

രക്തം ശ്വസിക്കുന്ന കാറ്റ് പോലെ

ഇരുണ്ട യുദ്ധക്കളത്തിൽ,

പെർഫ്യൂമുകളും ഹാർമണികളും കൊണ്ട് നിറച്ചിരിക്കുന്നു

അവ്യക്തമായ രാത്രിയുടെ നിശബ്ദതയിൽ;

വേദനയുടെയും ആർദ്രതയുടെയും പ്രതീകം,

ഭയാനകമായ നാടകത്തിലെ ഇംഗ്ലീഷ് ബാർഡിന്റെ,

മധുരമായ ഒഫീലിയ, നഷ്ടപ്പെട്ട കാരണം

പൂക്കൾ പറിക്കുകയും പാസുകൾ പാടുകയും ചെയ്യുന്നു.

റൈം XLVI

നിങ്ങളുടെ ശ്വാസം പൂക്കളുടെ ശ്വാസമാണ്

നിന്റെ ശബ്ദം ഹംസങ്ങളുടേതാണ്;

നിങ്ങളുടെ രൂപമാണ് ദിവസത്തിന്റെ മഹത്വം,

റോസാപ്പൂവിന്റെ നിറം നിങ്ങളുടെ നിറമാണ്.

നിങ്ങൾ പുതിയ ജീവിതവും പ്രതീക്ഷയും നൽകുന്നു

പ്രണയം ഇതിനകം മരിച്ചുപോയ ഒരു ഹൃദയത്തിലേക്ക്:

മരുഭൂമിയിലെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നിന്നാണ് നിങ്ങൾ വളരുന്നത്

പൂമരത്തിൽ വളരുന്നതുപോലെ.

പ്രാസം xxiv

തീയുടെ രണ്ട് ചുവന്ന നാവുകൾ

ഒരേ തുമ്പിക്കൈ ബന്ധിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു

സമീപിക്കുക, ചുംബിക്കുമ്പോൾ

അവ ഒരൊറ്റ ജ്വാലയായി മാറുന്നു.

വീണയുടെ രണ്ട് കുറിപ്പുകൾ

അതേ സമയം കൈ ആരംഭിക്കുന്നു,

ബഹിരാകാശത്ത് അവർ കണ്ടുമുട്ടുന്നു

ഒപ്പം യോജിപ്പുള്ള ആലിംഗനവും.

ഒരുമിച്ച് വരുന്ന രണ്ട് തരംഗങ്ങൾ

ഒരു കടൽത്തീരത്ത് മരിക്കാൻ

തകർക്കുമ്പോൾ അവർ കിരീടധാരണം ചെയ്യുന്നു

ഒരു വെള്ളി തൂവാല കൊണ്ട്.

ആവിയുടെ രണ്ട് വിസ്പ്പുകൾ

തടാകത്തിൽ നിന്ന് അവർ ഉയരുന്നു

സ്വർഗത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടുക

അവർ ഒരു വെളുത്ത മേഘം ഉണ്ടാക്കുന്നു.

ഒരുമിച്ച് മുളപൊട്ടുന്ന രണ്ട് ആശയങ്ങൾ,

ഒരേ സമയം പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന രണ്ട് ചുംബനങ്ങൾ,

ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായ രണ്ട് പ്രതിധ്വനികൾ,

അതാണ് ഞങ്ങളുടെ രണ്ട് ആത്മാക്കൾ.

Rhyme LXXXIII

ഒരു സ്ത്രീ എന്റെ ആത്മാവിനെ വിഷലിപ്തമാക്കി

മറ്റൊരു സ്ത്രീ എന്റെ ശരീരത്തിൽ വിഷം കലർത്തി;

അവരാരും എന്നെ തേടി വന്നില്ല

രണ്ടിലും എനിക്ക് പരാതിയില്ല.

ലോകം ഉരുണ്ട പോലെ

ലോകം ഉരുളുന്നു

നാളെ ഉരുളുകയാണെങ്കിൽ,

ഈ വിഷം

അതാകട്ടെ വിഷങ്ങൾ,

എന്തിന് എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു?

എനിക്ക് നിങ്ങളേക്കാൾ കൂടുതൽ നൽകാൻ കഴിയുമോ?

അവർ എനിക്ക് തന്നോ?

പ്രാസം XXXVI

ഒരു പുസ്തകത്തിൽ നമ്മുടെ പരാതികൾ ഉണ്ടെങ്കിൽ

ചരിത്രം എഴുതപ്പെട്ടു

നമ്മുടെ ആത്മാവിൽ എത്രമാത്രം മായ്ച്ചുകളയും

അതിന്റെ ഇലകളിൽ മായ്ച്ചുകളഞ്ഞു;

ഞാൻ ഇപ്പോഴും നിന്നെ വളരെയധികം സ്നേഹിക്കുന്നു

എന്റെ നെഞ്ചിൽ അവശേഷിക്കുന്നു

നിങ്ങളുടെ പ്രണയ കാൽപ്പാടുകൾ വളരെ ആഴത്തിൽ, അത്

ഒന്ന് മായ്ച്ചാൽ മാത്രം

ഞാൻ അവയെല്ലാം ഇല്ലാതാക്കി!

Rhyme LXXVII

ജീവിതം ഒരു സ്വപ്നമാണ്

എന്നാൽ ഒരു പോയിന്റ് നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന പനി സ്വപ്നം;

അവൻ ഉണരുമ്പോൾ,

എല്ലാം മായയും പുകയും ആണെന്ന് കാണുന്നു...

ഇത് വളരെ സ്വപ്നമായിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു

നീളവും വളരെ ആഴവും

മരണം വരെ നീളുന്ന സ്വപ്നം!...

എന്റെയും നിന്റെയും പ്രണയത്തെക്കുറിച്ച് ഞാൻ സ്വപ്നം കാണും.

റൈം വി

പേരില്ലാത്ത ആത്മാവ്,

നിർവചിക്കാനാവാത്ത സത്ത,

ഞാൻ ജീവനോടെയാണ് ജീവിക്കുന്നത്

ആശയത്തിന്റെ രൂപങ്ങളില്ലാതെ.

ഞാൻ ശൂന്യതയിൽ നീന്തുന്നു

സൂര്യനിൽ ഞാൻ തീയിൽ വിറയ്ക്കുന്നു

ഞാൻ നിഴലിൽ പറക്കുന്നു

ഞാൻ മൂടൽമഞ്ഞ് ഒഴുകുന്നു.

ഞാൻ സ്വർണ്ണ തൊങ്ങലാകുന്നു

വിദൂര നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്ന്

ഞാൻ ഉയർന്ന ചന്ദ്രനിൽ നിന്നാണ്

ഊഷ്മളവും ശാന്തവുമായ വെളിച്ചം.

ഞാൻ കത്തുന്ന മേഘമാണ്

അസ്തമയ സമയത്ത് അലയടിക്കുന്നു;

ഞാൻ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്നാണ്

തിളങ്ങുന്ന ഉണർവ്

ഞാൻ കൊടുമുടികളിൽ മഞ്ഞാണ്,

ഞാൻ മണലിലെ തീയാണ്

കടലിൽ നീല തിരമാല

കരകളിൽ നുരയും.

ഞാൻ വീണയിലെ ഒരു കുറിപ്പാണ്,

വയലറ്റിലെ പെർഫ്യൂം,

ശവക്കുഴികളിൽ തീജ്വാല ഒഴുകുന്നു

അവശിഷ്ടങ്ങളിൽ ഐവിയും.

ഞാൻ പ്രവാഹത്തിൽ ഇടിമുഴക്കുന്നു,

തീപ്പൊരിയിൽ വിസിലടിക്കും

മിന്നലിൽ അന്ധനും

കൊടുങ്കാറ്റിൽ ഞാൻ അലറുന്നു.

ഞാൻ ആൽക്കറുകളിൽ ചിരിക്കുന്നു

ഉയരമുള്ള പുല്ലിൽ മന്ത്രിക്കുക,

ശുദ്ധമായ തിരയിൽ നെടുവീർപ്പിടുക

ഉണങ്ങിയ ഇലയിൽ ഞാൻ കരയും.

ഞാൻ ആറ്റങ്ങളുമായി അലയുന്നു

ഉയരുന്ന പുകയിൽ നിന്ന്

ആകാശത്തേക്ക് പതുക്കെ ഉയരുന്നു

ഒരു വലിയ സർപ്പിളമായി

ഞാൻ സ്വർണ്ണ നൂലുകളിൽ

പ്രാണികൾ തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു

ഞാൻ മരങ്ങൾക്കിടയിൽ ലയിക്കുന്നു

ചൂടുള്ള ഉറക്കത്തിൽ.

ഞാൻ നിംഫുകളുടെ പിന്നാലെ ഓടുന്നു

തണുത്ത അരുവിയിൽ ഉള്ളതിനേക്കാൾ

സ്ഫടിക പ്രവാഹത്തിന്റെ

നഗ്ന കളി

ഞാൻ ഒരു പവിഴ വനത്തിൽ, അത്

പരവതാനി വെളുത്ത മുത്തുകൾ,

ഞാൻ സമുദ്രത്തിൽ പിന്തുടരുന്നു

നേരിയ നായാഡുകൾ.

ഞാൻ, കുത്തനെയുള്ള ഗുഹകളിൽ,

സൂര്യൻ ഒരിക്കലും കടക്കാത്തിടത്ത്

നാമങ്ങളുമായി കലർത്തുന്നു

ഞാൻ അവന്റെ ധനം കാണുന്നു.

ഞാൻ നൂറ്റാണ്ടുകളായി തിരയുന്നു

ഇതിനകം മായ്ച്ച അടയാളങ്ങൾ,

ആ സാമ്രാജ്യങ്ങളെക്കുറിച്ച് എനിക്കറിയാം

അതിൽ പേര് പോലും അവശേഷിക്കുന്നില്ല.

ഞാൻ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വെർട്ടിഗോയിൽ തുടരുന്നു

തിരിയുന്ന ലോകങ്ങൾ,

എന്റെ ശിഷ്യൻ വലയം ചെയ്യുന്നു

മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും.

ആ പ്രദേശങ്ങൾ എനിക്കറിയാം

കിംവദന്തികൾ എത്താത്തിടത്ത്

ആസ്ട്രോ എവിടെയാണ് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നത്

ജീവനും ശ്വാസവും കാത്തിരിക്കുന്നു.

ഞാൻ അഗാധത്തിന് മുകളിലാണ്

കടന്നുപോകുന്ന പാലം;

ഞാൻ അജ്ഞാത സ്കെയിൽ ആണ്

സ്വർഗ്ഗം ഭൂമിയുമായി ഒന്നിക്കുന്നു എന്ന്.

ഞാൻ അദൃശ്യനാണ്

കൈവശമുള്ള മോതിരം

രൂപത്തിന്റെ ലോകം

ആശയങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്ക്.

ചുരുക്കത്തിൽ, ഞാൻ ആത്മാവാണ്,

അജ്ഞാത സാരാംശം,

നിഗൂഢമായ പെർഫ്യൂം

അതിൽ കവി ഒരു പാത്രമാണ്.