Бұл ерекше танымалдылыққа мысал келтіретін атаулар болуы мүмкін: Рифмалар мен аңыздар — өлеңдер мен әңгімелердің бірлескен таңдауы— және Әйелге арналған әдеби хаттар (1860-1861). Беккердің поэтикалық шығармашылығы үзілді олар жарияланған кезде өте маңызды нәрсе: интимдік трансценденттік прозалық материалдардың дәстүрі. Сол сияқты, автор өзінің лирикасында әсем мәтіндердің әдет-ғұрпын белгілеген.
The
Мазмұны Римас, Густаво Адольфо Беккердің өлеңдер жинағы
Бірінші басылымы Римас Ол 1871 жылы автор қайтыс болғаннан кейін көпшілікке жарияланды. Бұл атау XNUMX ғасыр поэзиясының шедеврі болып саналады. —бірақ бұл тұжырымдамамен келіспейтін авторлар болды, мысалы, Нуньес де Арк—. бірнеше басылымдары бар Римас, оның ішінде бар болғаны 76 өлеңі бар.
Көптеген жағдайларда өлеңдердің өлшемдері мен стилі өз уақытына жаңашыл болып келеді. Дәл осылай, өлеңдер әдетте академияның сол кездегі айтқанынан алыс, бұл оларды еркін шығармалар етеді. Осы антологияға арналған поэтикалық шығарма — басқа деп аталады Аңыздар— мәтіннен шығады Торғайлар кітабы.
Густаво Адольфо Беккер: өлеңдер алынған Римас
рифма IV
Қазынасы таусылды деме,
істер жоқ, лира үнсіз қалды:
Ақындар жоқ болуы мүмкін; бірақ әрқашан
поэзия болады
Жарық толқындары поцелуге дейін
пульс жанды;
ал күн жыртылған бұлттар
от пен алтынды көру;
сіздің тізеңіздегі ауа көтергенше
парфюмерия және гармония;
Дүниеде көктем болғанша,
поэзия болады!
Ашатын ғылым жетпегенше
тіршілік көздері,
Ал теңізде немесе аспанда тұңғиық бар
есептеуге қарсы;
адамзат әрқашан алға ұмтылған кезде,
қайда жүргеніңізді білмейсіз;
Адамға жұмбақ болғанша,
поэзия болады!
Біз жанның бақытты екенін сезінгенше
еріндер күлмейді;
жылау келмей жылап жатқанда
қарашықты бұлтты ету;
жүрек пен бастың шайқасы жалғасуда;
Үміт пен естеліктер болғанша,
поэзия болады!
Шағылыстыратын көздер болғанша
оларға қарайтын көздер;
ал ерін күрсініп жауап береді
күрсінген ерінге;
олар сүйіспеншілікте сезінгенше
екі абдырап қалған жан;
сұлу әйел болғанша,
Поэзия болады!
рифма VI
Қан тыныс алатын жел сияқты 
Қараңғы ұрыс даласында,
парфюмерия мен гармонияға толы
бұлдыр түннің тыныштығында;
ауырсыну мен нәзіктік символы,
Қорқынышты драмадағы ағылшын бардынан,
тәтті Офелия, жоғалған себеп
гүл теріп, ән айту.
XLVI рифмасы
Сіздің тынысыңыз - гүлдердің тынысы
сенің дауысың аққулардың үндестігі;
Сенің түрің күннің сәні,
ал раушанның түсі сіздің түсіңіз.
Сіз жаңа өмір мен үміт бересіз
өлі махаббат үшін жүрекке:
сен менің айдаладағы өмірімнен өсесің
гүлдің бұтада өсетіні сияқты.
рифма xxiv
Оттың екі қызыл тілі
бірдей магистраль байланыстырылған
жақындау, және сүйген кезде
олар біртұтас жалынды құрайды.
Лютаның екі нотасы
сол уақытта қол басталады,
және ғарышта олар кездеседі
және үйлесімді құшақ.
Біріктіретін екі толқын
жағажайда өлу
және сынған кезде оларға тәж кигізіледі
күміс шлейфпен.
Екі талшық бу
көлден олар көтеріледі, және
көкте кездеседі
Олар ақ бұлт құрайды.
Бірге өркен екі идея,
бір уақытта жарылатын екі поцелуй,
шатасқан екі жаңғырық,
бұл біздің екі жанымыз.
LXXXIII рифма
Бір әйел менің жанымды улады
басқа әйел менің денемді уландырды;
Екеуі де мені іздеп келмеді
Ешқайсысына да шағымданбаймын.
Дүние дөңгелек болғандықтан
әлем айналады
Егер ертең айналса,
бұл у
өз кезегінде улану,
неге мені айыптайсың?
Мен сенен артық бере аламын ба
олар маған берді?
рифма XXXVI
Егер біздің шағымымыз кітапта болса
тарихы жазылды
және біздің жан-дүниемізден қаншалықты өшеді
оның жапырақтарында өшірілген;
Мен сені әлі де қатты жақсы көремін
кеудемде қалды
Сіздің махаббатыңыздың ізі соншалықты терең
тек біреуін өшірсеңіз,
Мен олардың бәрін жойдым!
Рима LXXVII
Өмір - арман
бірақ бір нүктеге созылатын қызбалық арман;
Ол оянғанда,
Көрініп тұр, бәрі бос әурешілік пен түтін...
Бұл өте арман болғанын қалаймын
ұзақ және өте терең
өлгенше жалғасатын арман!...
Мен өз махаббатымды және сенің махаббатымды армандайтын едім.
V рифма
есімсіз рух,
анықталмайтын мәні,
Мен өмірмен бірге өмір сүремін
идеяның формаларынсыз.
Мен бос жерде жүземін
Күннен мен отта дірілдеймін
Көлеңкеде тербелемін
Ал мен тұманмен жүземін.
Мен алтын жиегімін
алыстағы жұлдыздан,
Мен биік айданмын
жылы және тыныш жарық.
Мен жанып тұрған бұлтпын
бұл күн батуда толқындар;
Мен қаңғыбас жұлдызданмын
жарқыраған ояту
Мен шыңдарда қармын,
Мен құмдағы отпын
теңіздердегі көк толқын
және жағалауларда көбік.
Мен лютадағы жазбамын,
күлгін түсті хош иіс,
қабірлерде ағып жатқан жалын
және қирандыларда шырмауық.
Торренмен күркіреймін,
және ұшқында ысқырыңыз
және найзағайда соқыр
мен боранда айқайлаймын.
Мен алкорда күлемін
биік шөпте сыбырлап,
таза толқында күрсініп
мен құрғақ жапырақта жылаймын.
Мен атомдармен толқындаймын
көтерілген түтіннен
және аспанға баяу көтеріледі
үлкен спиральда
Мен алтын жіптерде
бұл жәндіктер ілінеді
Мен ағаштардың арасында араласамын
ыстық ұйқыда.
Мен нимфалардың артынан жүгіремін
салқын ағынға қарағанда
кристалдық ағын
жалаңаш ойын.
Мен маржан орманында, бұл
кілем ақ інжу,
Мен мұхитта қуамын
жеңіл наядтар.
Мен, ойыс үңгірлерде,
Күн ешқашан кірмейтін жерде,
номоспен араласады
Мен оның байлығын көремін.
Мен ғасырлар бойы іздеймін
қазірдің өзінде жойылған іздер,
мен бұл империялар туралы білемін
оның аты да қалмаған.
Мен жылдам айналуды жалғастырамын
айналатын дүниелер,
және менің шәкіртім қамтиды
бүкіл жаратылыс.
Мен ол аймақтарды білемін
қауесет жетпеген жерде,
және астро есеп беретін жерде
өмір мен тыныс күтеді.
Мен тұңғиықтан асып кеттім
кесіп өтетін көпір;
Мен белгісіз таразымын
аспан жермен біріктіріледі.
Мен көрінбейтінмін
ұстайтын сақина
пішін әлемі
идеялар әлеміне.
Мен, қысқасы, рухпын,
белгісіз мән,
жұмбақ парфюмерия
оның ыдысы ақын.
Бірінші болып пікір айтыңыз