„Ciao, Verona“, óútgefið af Julio Cortázar, í dag í Babelia

Babelía, menningaruppbót á The Country, gefur okkur í blaðinu í dag óbirtan frásögn af Cortazar. Maður hélt að næstum jafnvel innkaupalistar væru gefnir út um hann en svo virðist sem þeir hafi ekki verið það. Og ef til vill er það meira, þó að fyrir Carmen Balcells, sem við eigum uppgötvunina að þakka, þá væri þetta „ef til vill síðasti lúkkið og af óneitanlega mikilvægi sem finna má meðal óbirtra verka höfundarins.“ 

Mér sýnist að textinn muni ekki valda reglulegum lesendum argentínska sögumannsins vonbrigðum. Skrifað í formi bréfs, „Ciao, Verona“ Það sýnir okkur sögu um þríhyrningslaga hjarta: kona segir gömlum elskhuga um samband sitt við mann sem býst við ómögulegri ást frá henni. Í sögunni finnum við mikla meðhöndlun prósa, tilfinninga og kaldhæðni, svolítið súra á stundum, frá síðasta Cortázar. Ekki fyrir neitt var það skrifað um miðjan áttunda áratuginn.

Carles Álvarez Garriga sér í þessu óbirtu sterku ævisögulegu áletrun og tengir það við „Andlit medalíunnar“, innifalið í Einhver sem er þarna úti. Það myndi verða eins konar hulin öfug saga sem birtist þar. Ég hef ekki lesið þá sögu ennþá, svo ég get ekki borið saman, en "Ciao, Verona" minnir mig eitthvað á skáldsöguna 62 / Byggjanlegt líkan, þar sem málefni kvenkyns samkynhneigðar birtust einnig á svipaðan hátt og hér.

Þeir sem vilja draga sínar ályktanir ættu að nálgast prentaða útgáfu af Babelía, þar sem stafræna útgáfan er ekki með óbirtu söguna. Já, aðrar greinar um Cortázar, svo og ljósmyndir og hljóðskrár sem af augljósum ástæðum birtust ekki á pappír. A nauðsyn fyrir Cortazarians og annað forvitið fólk.