રુબન ડારિઓનું જીવનચરિત્ર

શું તમે રુબન દરિયોનું જીવનચરિત્ર શોધી રહ્યાં છો? નિકારાગુઆન રુબન ડારિઓ સ્પેનિશ-અમેરિકન કવિઓમાંના એક હતા જેણે સૌથી વધુ તેમની કવિતા સાથે તેમણે કેસ્ટિલીયન શ્લોકની લયમાં ક્રાંતિ લાવી. એવું પણ કહી શકાય કે તેની સાથે આધુનિકતાવાદી વર્તમાન, પોતે તેનો મુખ્ય પ્રમોટર છે.

રુબન ડારિઓ બરાબર તે નામ નહોતું. તેનું અસલી નામ હતું હેપી રુબન ગાર્સિયા સરમિએન્ટો, પરંતુ તેણે ડારિઓની અટક લીધી હતી કારણ કે તે ઉપનામથી જ તેના પિતા જાણીતા હતા. રૂબને આદતની બહાર લખવાનું શરૂ કર્યું હતું, જાણે કે કવિતાઓ લખવી તે સમયે અને તેના વાતાવરણમાં કંઈક સામાન્ય હતું (મૃતકો માટે પ્રસન્નતા, જીત વગેરે)

તેમનું જીવન સહેલું નહોતું. તે કૌટુંબિક મતભેદોના સમૂહની આસપાસ ઉછર્યો હતો જેના કારણે તે લેખિતમાં છટકી ગયો, આમ તેની પ્રારંભિક રચનાઓમાં ચોક્કસ રોમેન્ટિક અને સ્વપ્ન આદર્શ બન્યું.

દાયકાઓ વીતી ગયા અને રુબન ડારિઓને ક Casસ્ટિલીયન શ્લોક પર લયબદ્ધ રીતે ક્રાંતિ લાવવા અને સ્પેનિશ-અમેરિકન સાહિત્યની દુનિયાને નવી કલ્પનાઓથી ભરવાનું કહેવામાં આવ્યું.

"વિચિત્ર ફૂલો જોવા મળે છે
વાદળી વાર્તાઓના ભવ્ય વનસ્પતિમાં,
અને જાદુ શાખાઓ વચ્ચે, આ
પેપિમોર્સ, જેનું ગીત પ્રેમની પ્રસન્નતા રહેશે
બલ્બલ્સ માટે.

(પાપેમોર: દુર્લભ પક્ષી; બલ્બલ્સ: નાઈટીંગલ્સ.) "

સંક્ષિપ્ત જીવન, તીવ્ર સાહિત્યિક કારકીર્દિ (1867-1916)

રુબન ડારિઓ મેટાપા માં થયો હતો (નિકારાગુઆ), પરંતુ તેમના જન્મ પછીના એક મહિના પછી, તે લóન ગયો, જ્યાં તેના પિતા મેન્યુઅલ ગાર્સિયા અને તેની માતા રોઝા સરમિએન્ટો માનવામાં આવે છે કે સુખ-સુવિધા વિનાનું સંપૂર્ણ સુવિધાયુક્ત જીવન નથી. તે સ્થળની કેન્ટિન્સમાં સ્થાયી થયો અને તે સમયે સમયે તેના સબંધીઓ સાથે ભાગી ગઈ. કેઓસ તે પરિવારમાં હાજર હતો અને રુબન ટૂંક સમયમાં તેની માતાના કાકાઓ સાથે રહેવા ગયો, બર્નાર્ડા સરમિએન્ટો અને તેના પતિ, આ કર્નલ ફéલિજ રામરેઝ, જેણે તેનું ખૂબ જ સારી રીતે અને સાચા માતા-પિતાની જેમ સ્વાગત કર્યું. રુબનને તેની માતાનો સ્નેહ નહોતો અને તેના પિતાનો પ્રેમ પણ ઓછો હતો, જેના માટે તેને સાચી ટુકડી લાગતી હતી.

માં અભ્યાસ કર્યો જેસુઈટ કોલેજ, જેણે તે સમયે તેના વિષે લખેલી વ્યંગાત્મક અને મશ્કરીવાળી કવિતાઓને જોતાં તેમણે વધુ પ્રેમ રાખ્યો ન હોત. તેની યુવાનીમાં, તેણે ટૂંક સમયમાં તેનો રોમેન્ટિક પ્રભાવ અનુભવ્યો ગુસ્તાવો એડોલ્ફો બેકકર y વિક્ટર હ્યુગો, બંનેને પ્રેમમાં ઇથેન્સ માનવામાં આવે છે, હંમેશાં રોમેન્ટિકવાદ અને નાખુશ પ્રેમને આપવામાં આવે છે.

15 વર્ષ સાથે મારી પાસે પહેલેથી જ ત્રણ છોકરીઓના નામની સૂચિ હતી: રોઝારિઓ એમિલીના મુરિલો (વર્ણન મુજબ, લીલી આંખોવાળી પાતળી છોકરી), એક દૂરની, ગૌરવર્ણ અને એકદમ સુંદર પિતરાઇ ભાઇ જે તેઓ પાછળથી ઇસાબેલ સ્વાન માનતા, અને અંતે, ટ્રેપિઝ કલાકાર હોર્ટેન્સિયા બુઇસ્લે. પરંતુ રોઝારિયો એમિલીના મુરિલો, જેમણે તેઓએ એક મધ્યસ્થ ભાવનાત્મક નવલકથાને સમર્પિત કરી હતી, તેટલું પ્રથમ તેમના મગજમાં પહોંચ્યું ન હતું. "એમેલીના." તે તેની સાથે લગ્ન કરવા માંગતો હતો, પરંતુ તેના બંને મિત્રો અને સંબંધીઓએ તેને શહેર છોડી દેવા અને ફોલ્લીઓ અને કલ્પનાશીલ નિર્ણય ન લેવાનું કાવતરું ઘડ્યું.

1882 માં તેની સાથે એન્કાઉન્ટર થયું પ્રમુખ ઝાલ્દાવર, અલ સાલ્વાડોરમાં, જેમાંથી તેણે નીચે મુજબ લખ્યું: “… તે ખૂબ જ દયાળુ હતો અને મારી કલમો વિશે મારી સાથે વાત કરતો અને મને રક્ષણ આપતો; પરંતુ જ્યારે મેં મારી જાતને પૂછ્યું કે તે હું શું ઇચ્છું છું, ત્યારે મેં આ સચોટ અને અનફર્ગેટેબલ શબ્દો સાથે જવાબ આપ્યો જેણે શક્તિશાળી માણસને સ્મિત આપ્યું: 'મારે એક સારું સામાજિક પદ હોવું છે'. "

તે ટિપ્પણીમાં તેની મુખ્ય ચિંતા સ્પષ્ટ રીતે જોવામાં આવી હતી અને તે છે રુબન દરિયો હંમેશાં બુર્જિયો મહત્વાકાંક્ષા રાખતો હતોછે, જે હંમેશા પીડાદાયક હતાશ હતા.

તેના ચિલીના તબક્કા તરફ આગળ વધતાં, તેમણે આત્મઘાતી રાષ્ટ્રપતિ બાલ્મસેડા અને તેના પુત્ર પેડ્રો બાલ્મસેડા તોરોને મળ્યા હતા, જેની સાથે તેમણે મિત્રતા જાળવી રાખી હતી. પોતાની જાતને બુર્જિયો ગણવાની મહત્વાકાંક્ષા આવી ચુકી જેમણે ગુપ્ત રીતે ફક્ત હેરિંગ અને બિયર ખાય છે, તેના ખોટા સ્થાને સારી રીતે અને યોગ્ય રીતે વસ્ત્ર માટે સક્ષમ થવા માટે.

તેમની સાહિત્યિક કારકીર્દિ માટે થોડો વધુ સમય પસાર કરતાં, તેમણે ચિલીમાં 1886 થી પ્રકાશિત કર્યું, "કાટરો", કેટલીક કવિતાઓ જે તેના ગરીબ અને ગેરસમજ કવિની ઉદાસીની સ્થિતિનો અહેવાલ આપે. કરોડપતિ ફેડેરિકો વરેલા દ્વારા બોલાવાયેલી સાહિત્યિક સ્પર્ધામાં "પાનખર", જેની સાથે તેણે હાજર થયેલા 8 લોકોમાં ખૂબ જ સાધારણ 47 મો સ્થાન મેળવ્યું. સાથે પણ ભાગ લીધો હતો "ચિલીની ગ્લોરીઝનું મહાકાવ્ય", જેના પર પ્રથમ ઇનામ પડે છે જે તેના પ્રથમ 300 પેસોની નોંધ કરે છે જે સાહિત્ય સાથે મેળવેલ છે.

તે 1888 સુધી નથી થયું જ્યારે તેઓને રૂબન દારાનો સાચો ભાવ સમજાય. તેને આ પ્રતિષ્ઠા આપતું પુસ્તક હશે "બ્લુ", પ્રતિષ્ઠિત નવલકથાકાર જુઆન વાલેરા દ્વારા સ્પેન તરફથી પ્રશંસા કરાયેલ પુસ્તક. તેમના પત્રો 1890 માં પ્રકાશિત થનારા નવા વિસ્તૃત ફરીથી પ્રદાન માટે પ્રસ્તાવના તરીકે સેવા આપી હતી. તેમ છતાં, ડારિઓ ખુશ ન હતા અને માન્યતા પ્રાપ્ત કરવાની અને તમામ આર્થિક સમૃદ્ધિની તેમની ઇચ્છા પહેલાથી જ બાધ્ય બની ગઈ હતી. તે તે છે જ્યારે તે યુરોપ, ખાસ કરીને પેરિસ માટે "ભાગી જાય છે".

યુરોપમાં રુબન ડારિઓ

તેણે રાફેલા કોન્ટ્રેરસ સાથે લગ્ન કર્યા, સમાન સ્વાદ અને સાહિત્યિક શોખવાળી સ્ત્રી. તે ડિસ્કવરી Americaફ અમેરિકાના ચોથા શતાબ્દી પ્રસંગે હતો જ્યારે તેણે જુની દુનિયાને જાણવાની તેમની ઇચ્છા જોઈને પૂર્ણ થઈ સ્પેનમાં રાજદૂત તરીકે મોકલ્યો.

તેઓ 1892 માં લા કોર્યુઆમાં ઉતર્યા, અને ત્યાં તેમણે સ્પેનિશ રાજકારણ અને સાહિત્યના મુખ્ય વ્યક્તિઓ સાથે તાત્કાલિક સંબંધો સ્થાપિત કર્યા. પરંતુ જ્યારે દરેક વસ્તુ તેના તરફ સ્મિત કરતી હોય તેવું લાગ્યું ત્યારે તેણે ફરીથી તેનું સુખ ટૂંકું જોયું હતું 1893 ની શરૂઆતમાં તેમની પત્નીનું અચાનક અવસાન થયું. આ દુ: ખદ ઘટનાએ તેને દારૂ પ્રત્યેની પહેલેથી જ શોખીનતાને ફરી દોરી હતી.

તે નશોની સ્થિતિમાં ચોક્કસપણે હતો તેને રોઝારિયો એમિલીના મુરિલો સાથે લગ્ન કરવાની ફરજ પડી હતી. તમે તેને યાદ છે? તે પાતળી, લીલી આંખોવાળી છોકરી જેમને તે એક યુવક તરીકે પ્રેમભર્યા. તેણી રૂબન સાથે સારી વર્તન કરતી ન હતી, કેમ કે તેણી તેના ભાઈ સાથે રુબન દરિયો તેની સાથે લગ્ન કરવાના પ્લાન પર સંમત થઈ હતી. ગનપોઇન્ટ પર, તે પહેલેથી જ બીજા પુરુષ સાથે ગર્ભવતી છે. 8 માર્ચ, 1893 ના રોજ તેમના લગ્ન થયા.

રુબન ડારિઓએ પહેલા રાજીનામું આપ્યું, પરંતુ આ પ્રકારના દગામાં રહેવાની સંમતિ આપી ન હતી અને જ્યારે તે ખોટા લગ્નથી છૂટી જાય ત્યારે ભાગી છૂટ્યો. મેડ્રિડ પહોંચ્યા જ્યાં તેઓ એક સારી સ્ત્રીને મળ્યા, નીચી હાલતની, ફ્રાન્સિસ્કા સંચેઝ, કવિ વિલાસ્પીસાની દાસી, જેમાં તેને મધુરતા અને આદર મળ્યો. તેમની એક કવિતામાં તેમણે તેમને આ જેવા શબ્દો અર્પણ કર્યા:

"તમે જાણો છો તે પીડાથી સાવચેત રહો

અને તમને સમજ્યા વગર પ્રેમમાં વધારો કરશે ”.

તેની સાથે તે બ્યુનોસ આયર્સમાં કેટલાક વર્ષો જીવ્યા પછી, પેરિસની યાત્રા કરી. પેરિસ એ એક ઉત્સાહી મુસાફરીની માત્ર એક શરૂઆત છે (બાર્સિલોના, મેલોર્કા, ઇટાલી, યુદ્ધ, ઇંગ્લેંડ,…). તે આ સમયગાળામાં છે કે તેઓ તેમના સૌથી મૂલ્યવાન પુસ્તકો લખે છે: "જીવન અને આશાનાં ગીતો" (1905) "ભટકતો ગીત" (1907) "પાનખર કવિતા" (1910) અને "મેલ્લોર્કાનું સોનું" (1913).

તમે આ છેલ્લા પુસ્તકોના લખાણ વચ્ચેનો તફાવત જોઈ શકો છો, જેમાં તેના પ્રથમ લખાણોની તુલનામાં, મજાક, ચેનચાળા, ટુચકાઓ અને આનંદકારક ભાવના મળી શકે, જે પીડા અને નિરાશાથી ભરેલા હતા. અહીં તેમના પુસ્તકમાંથી એક ઉદાહરણ "મેલ્લોર્કાનું સોનું":

"મેજરકcanન સ્ત્રીઓ પહેરે છે એ
વિનમ્ર સ્કર્ટ,
હેડસ્કાર્ફ અને વેણી
પાછળ થી.
આ તે છે જે મેં પસાર કરતા જોયા છે,
અલબત્ત.
અને જેઓ આ પહેરતા નથી તેઓ ગુસ્સે થતા નથી,
આ માટે".

એકાંતનો સમય

મેલ્લોર્કા એક સફર હતી જેણે તેની આરોગ્યની નાજુક સ્થિતિ માટે અન્ય કોઈ કારણોસર વધુ કર્યું. તેની તત્કાલીન પત્ની ફ્રાન્સિસ્કાએ તેમને આપેલી સારી સંભાળ હોવા છતાં, કવિ પાણીમાંથી બહાર નીકળી શક્યો નહીં.
તેણે શરૂઆતથી જોઈએ તેવું કદી પ્રાપ્ત કર્યું ન હતું, તે સારી સામાજિક હોદ્દાની ઇચ્છા રાખે છે જે તેણે શરૂઆતથી ખૂબ જ પ્રયત્નો સાથે માંગ્યું હતું, પરિણામે વિનમ્ર જીવન. આ વાતની પુરાવા તેણીએ કરેલા ભયાનક એપિસોડ દ્વારા મળે છે એલેક્ઝાંડર સાવા, જેણે ઘણાં વર્ષો પહેલા પેરિસમાં શહેરની કેટલીક પડોશીઓ જાણવા માર્ગદર્શિકા તરીકે તેમની સેવા આપી હતી. સાવા એક ગરીબ વૃદ્ધ અંધ બોહેમિયન હતા જેમણે પોતાનું જીવન સંપૂર્ણ રીતે સાહિત્યમાં સમર્પિત કર્યું હતું. તેમણે રૂબનને set૦૦ પેસેટ્સની નજીવી રકમ માટે પૂછ્યું આખરે આજે તેનું સૌથી મૂલ્યવાન કાર્ય પ્રકાશિત થયેલ છે તે જોવા માટે., "પડછાયામાં પ્રકાશ". પરંતુ રૂબન તેને કહ્યું નાણાં પૂરા પાડવાની કામગીરીની આસપાસ ન હતો અને તેણે ઉપેક્ષા કરી. સાવાએ આક્રોશ ચલાવવા માટે વિનંતી કરી હતી, ઉપરાંત કથિત સેવાઓ માટે ચુકવણીની માંગ પણ કરી હતી. સાવાના કહેવા પ્રમાણે, તેઓ 1905 માં મોકલવામાં આવેલા કેટલાક લેખોના "કાળા" લેખક હતા લા નાસિઅન કે રુબન દરિયો દ્વારા હસ્તાક્ષર કર્યા હતા. તેમ છતાં, રુબન એલેજાન્ડ્રો સાવા દ્વારા પ્રકાશિત પુસ્તકની પ્રસ્તાવના હશે, જ્યારે તે પ્રકાશિત કરવામાં આવી હતી.

તે ઘણા પૈસા કમાવશે નહીં પણ જો તે જીતશે તો મહાન માન્યતા બહુમતી દ્વારા સમકાલીન સ્પેનિશ ભાષાના લેખકો.

રુબન દારોનો જીવનચરિત્ર 1916 માં સમાપ્ત થાય છે, તેના મૂળ નિકારાગુઆ પરત ફર્યા પછી, રુબન ડારિઓનું નિધન થયું. આ સમાચારથી સ્પેનિશ બોલતા બૌદ્ધિક સમુદાયને ખૂબ જ પસ્તાવો થયો. મેન્યુઅલ મચાડો, રુબન દ્વારા પ્રભાવિત ખૂબ જ સાહિત્યિક સ્પેનિશ કવિએ આને સમર્પિત કર્યું ઉપલેખ:

"જેમ કે તમે મુસાફરી કરી ત્યારે ભાઈ,
તમે ગેરહાજર છો,
અને રાહ જોતી એકલતાથી ભરે છે
તમારું વળતર ... તમે આવશે? જ્યારે,
પ્રિમાવેરા
ખેતરોને coverાંકી દેશે, છૂટા કરવા માટે
સ્રોત
દિવસમાં, રાત્રે ... આજે, ગઈકાલે ...
અસ્પષ્ટ માં
મોડું, મોતીની વહેલી સવારે,
તમારા ગીતો પડઘો પાડે છે.
અને તમે અમારા મનમાં છો, અને અંદર છો
અમારા હૃદય,
અફવા કે અગ્નિશામક નથી, આગ
તે બંધ કરતું નથી.
અને, મેડ્રિડમાં, પેરિસમાં, રોમમાં,
આર્જેન્ટિનામાં
તેઓ તમારી રાહ જોશે ... જ્યાં તમારું ઝેરેટ જોઈએ છે
દૈવી
તે કંપાય છે, તેનો પુત્ર બચે છે, શાંત છે, મીઠો છે,
મજબૂત…
માત્ર મનાગુઆમાં જ એ
સંદિગ્ધ ખૂણો
જ્યાં તેણે મારો હાથ લખ્યો હતો
મૃત્યુ માટે:
'અંદર આવો, પ્રવાસી, રુબન દરિયો અહીં નથી'. "

તેમની કેટલીક કવિતાઓ ...

આ છે કવિતાઓ પસંદગી રુબન દરિયો દ્વારા જે અમે બનાવ્યું છે જેથી તમે તેની લય, તેના શ્લોકો વિશે થોડું વધારે જાણો.

ક Campમ્પોમર

આ એક ગ્રે વાળ સાથે,
ઇર્મેનની ફરની જેમ,
તેણે પોતાનો બાલિશ કેન્દર ભેગા કર્યો
એક વૃદ્ધ માણસ તરીકે તેના અનુભવ સાથે;
જ્યારે તમે તેને તમારા હાથમાં રાખો છો
આવા માણસનું પુસ્તક,
મધમાખી એ દરેક અભિવ્યક્તિ છે
કે, કાગળ પરથી ઉડતી,
તમારા હોઠ પર મધ છોડી દો
અને તે હૃદયમાં ડંખે છે.

ઉદાસી, ખૂબ જ ઉદાસી

એક દિવસ હું ઉદાસ હતો, ખૂબ જ ઉદાસી
ફુવારામાંથી પાણી પડીને જોવું.

તે મીઠી અને આર્જેન્ટિનાની રાત હતી. રડ્યો
રાત્રી. રાત નિસાસો. સોબડ
રાત્રી. અને તેના નરમ એમિથિસ્ટમાં સંધિકાળ,
એક રહસ્યમય કલાકારની આંસુને પાતળી.

અને તે કલાકાર હું, રહસ્યમય અને કર્કશ હતો,
જેણે મારા આત્માને ફુવારોના જેટ સાથે ભળી દીધો.

રાત્રિ

રાતના મૌન, પીડાદાયક મૌન
નિશાચર ... આત્મા કેમ આવી રીતે કંપાય છે?
હું મારા લોહીનો અવાજ સાંભળીશ
મારી ખોપડીની અંદર એક નમ્ર તોફાન પસાર થાય છે.
અનિદ્રા! Sleepંઘવા માટે સમર્થ નથી, અને હજુ સુધી
અવાજ. સ્વત.-ભાગ બનો
આધ્યાત્મિક વિચ્છેદન, સ્વ-હેમ્લેટ!
મારી ઉદાસી હળવી કરો
એક રાત્રે વાઇન માં
અંધકારના અદભૂત સ્ફટિકમાં ...
અને હું મારી જાતને કહું છું: ક્યો સમય આવશે?
એક દરવાજો બંધ થઈ ગયો છે ...
એક પસાર થનાર પસાર થયો છે ...
ઘડિયાળ તેર કલાક ત્રાટક્યું છે ... હા તેણીની હશે!

શેરડી

ખાણ: તે તમારું નામ છે
આમાં વધુ સંવાદિતા શું છે?
ખાણ: ડેલાઇટ;
ખાણ: ગુલાબ, જ્યોત.

તમે કેવી સુગંધ ફેલાવો છો
મારા આત્મામાં
જો હું જાણું છું કે તમે મને પ્રેમ કરો છો!
ઓહ મારા! ઓહ મારા!

તમારી સેક્સ ઓગળી ગઈ
મારા મજબૂત સેક્સ સાથે,
બે કાંસ્ય પીગળીને.

હું ઉદાસી, તમે ઉદાસી ...
તમારે પછી ન હોવું જોઈએ
મારું મોત?

રુબન દારોઓના જીવનચરિત્રની સમયરેખા

અને અહીં, રુબન દરિયોના જીવનચરિત્ર વિશે અત્યાર સુધી જે જોવામાં આવ્યું છે તેનો સંક્ષિપ્ત ઘટનાક્રમ:

• 1867: 18 જાન્યુઆરી: રુબન દારાનો જન્મ નિકારાગુઆના મેટાપામાં થયો હતો.
• 1887: પ્રકાશિત કરો "એમેલીના ". લખે છે "કાટરો", "Ñટોલેસ", "ચિલીની ગ્લોરીઝ માટે એપિક સોંગ".
• 1888: પોસ્ટ "બ્લુ" અને તેના પિતાનું અવસાન
• 1891: રફેલા કોન્ટ્રેરેસ સાથે ધાર્મિક લગ્ન. તેમના પુત્ર રુબનનો જન્મ થયો છે.
• 1892: ડિસ્કવરી Americaફ અમેરિકાના ચોથા શતાબ્દી પ્રસંગે નિકારાગુઆ સરકાર દ્વારા મોકલેલી સ્પેનની યાત્રા.
• 1893: રફેલા કોન્ટ્રેરેસનું અવસાન. તેણે રોઝારિયો એમેલીના મુરિલો સાથે લગ્ન કર્યા.
• 1896: પોસ્ટ "દુર્લભ" y "અપવિત્ર ગદ્ય".
• 1898: તેમણે લા નાસિઅનના પત્રકાર તરીકે મેડ્રિડની યાત્રા કરી.
• 1900: રાષ્ટ્ર તેમને પેરિસ મોકલે છે. તેની સાથે તેનો પ્રેમી ફ્રાન્સિસ્કા સિંચેઝ પણ હતો.
• 1905: પોસ્ટ "જીવન અને આશાનાં ગીતો".
• 1913: પ Parisરિસથી મેલ્લોર્કામાં વાલ્ડેમોસા સુધીની યાત્રા: "મેલ્લોર્કાનું સોનું" (પ્રકાશિત કાર્ય)
• 1916: તેમનું નિકાર્ગુઆના લેન શહેરમાં અવસાન થયું.

સંબંધિત લેખ:

"જીવન અને આશાના ગીતો", રુબન ડારિઓએ ત્રીજી મહાન કૃતિ