Oscar Soto Colas. Entrevista

Oscar Soto Colas É da Rioxa. Tamén preside a ARE (Asociación de Escritores da Rioxa). É o autor de o sangue da terra y O demo en Florencia, que gañou o Premio Círculo de Lectores de Novela en 2017, e vén de estrear a súa última novela titulada vermello veneciano. Neste entrevista Fálanos dela e de varios outros temas. Moitas grazas polo teu tempo dedicado e amabilidade.

Oscar Soto Colas. Entrevista

• LITERATURA ACTUAL: A túa nova novela titúlase vermello veneciano. Que nos dis ao respecto e de onde xurdiu a idea?

OSCAR SOTO COLAS: conta a vida de Xoana de Castro, unha muller do XVII cun regalo para pintar, e a súa loita por converterse no que ela naceu para ser: unha artista. Para iso, debe enfrontarse ao destino que outros queren impoñerlle. Unha historia de ficción, pero que lle debe moito ás mulleres artistas que ata hai pouco non aparecían nos libros de historia da arte. O idea xorde precisamente cando me afondo nesa mesma historia da arte e comprobo como en moitas ocasións a contribución das mulleres á arte foi ignorada ou desprezada.

• AL: ¿Podes volver a ese primeiro libro que leu? E a primeira historia que escribiches?

CSO: Se non foi o primeiro, un dos primeiros foi a colección de contos de Chesterton na Pai Brown que me deu a miña irmá. Un libro marabilloso que aínda teño. Non teño a miña primeira historia moi presente, pero seguro que foi unha das cómics que cando tiña 7 ou 8 anos recordo escribir e debuxar. Máis que superheroes, mesturaron dous temas que me apaixonaban naquel momento: películas de vaqueiros e indios e robots xigantes. Quizais de aí veu un xénero totalmente novo. 

• AL: ¿Un guionista? Podes escoller máis dunha e de todas as épocas. 

OSC: Bufff... Podería darche unha lista de 50 sen pestanexar un ollo. Por citar algúns, aínda que me esquecerei de moitos outros: murakami, Franzen, Ursula K. Leguin, atxaga, meu paisano Andrés Pascual. Eduardo Mendoza, Millas, Landman, Marías, Ana Gavalda, Toti Mtez. de Lecea, Shan Sa, Arundhati Roy, Hillary Mantel, Richard Ford, Cormac McArthy e por suposto Stephen Rei.

Dos clásicos Scott fitzgerald, unhamuno, Baroja e por suposto Dickens y Tolstoi. Todo o que hai que saber sobre a novela está en Historia de dúas cidades y Guerra e paz. 

• AL: Que personaxe dun libro che gustaría coñecer e crear? 

OSC: Eu non son mitómano nese sentido, así que non quero coñecer a ningún personaxe dunha novela máis do que o seu autor quixo mostrarme sobre el. Respecto da creación, diría que calquera dos que poboan o Macondo de García Márquez. É imposible fusionar personaxe, lugar e trama dun xeito tan soberbio. A conxunción perfecta.

• AL: ¿Algúns hábitos ou hábitos especiais á hora de escribir ou ler? 

OSC: Ningunha en particular. Un pouco de música instrumental e preferiblemente gústame escribir para o mañá. Aparte diso nada máis. 

• AL: E o teu lugar e hora preferidos para facelo? 

OSC: Como dixen máis cedo pola mañá. De De 9 a 13 é o meu mellor momentoAínda que tampouco teño unha manía especial. Se unha escena ou un capítulo me ten atrapado e non podo deixar de escribir, podo facelo pola tarde ou pola noite.

• AL: Hai outros xéneros que che gusten? 

OSC: Gústame moito ciencia ficción e lin moito proba. O primeiro porque creo que unha sociedade se pode rastrexar a través da súa ciencia ficción. É un termómetro magnífico para presionar unha era. En ensaio lin de todo, dende a arte ata a socioloxía. Antes lía moita poesía, pero deixei de facelo e debería volver a ela. Nestes tempos ler polo pracer de ler é case algo subversivo. A poesía é case algo subversivo. 

• AL: Que lees agora? E escribindo?

OSC: Estou lendo a bibliografía de Caravaggio por Andrew Graham Dixon. Acabo de comezar. Só onte diríache que estaba lendo a Virginia Feito. Estou escribindo, ou mellor dito corrixindo, a columna para un medio. 

• AL: Como cres que está a escena editorial?

OSC: Vivimos tempos curiosos nese sentido. Nunca se publicou tanto. e iso ten a súa parte positiva e outra non tanto. Quédame coa idea de que nunca na historia do ser humano tivemos tanto acceso á literatura.

• AL: O momento de crise que estamos a vivir é difícil para vostede ou será capaz de manter algo positivo tanto no ámbito cultural como social?

OSC: Creo que os cambios traen oportunidades. É un cliché, pero son un firme defensor del. Os audiolibros, a transferencia da literatura ao medio audiovisual ou as novas tecnoloxías están a cambiar o xeito de abordar a ficción. Creo que, como sempre, as historias honestas e elaboradas con amor sobrevivirán. Contar historias está no ADN do ser humano. Forma parte do proceso que nos fixo ser o que somos hoxe e que non vai cambiar. Basta con cambiar o vehículo para contar esas historias.