+7 dàin air an sgrìobhadh le boireannaich

Oir iomadh uair tha iad air an tost; oir airson adhbharan a tha fhathast ann an-diugh agus nach eil sinn a ’tuigsinn, tha iad fhathast air an leigeil seachad an coimeas ris an gnè fireann; oir tha iad cho math ris an fheadhainn a sgrìobh fir; oir is e litreachas a th ’ann cuideachd agus an seo, anns a’ bhlog litreachais seo, tha sinn dealasach a bhith a ’bruidhinn mu dheidhinn litreachas math ... Airson na h-adhbharan sin agus barrachd a b’ urrainn dhomh cumail a ’toirt dhut, an-diugh bheir mi artaigil thugad le 5 dàin air an sgrìobhadh le boireannaich.

Breitheamh dhut fhèin ... No nas fheàrr fhathast, na bi a ’breithneachadh, dìreach gabh tlachd ...

A ’chiad bhàrd boireann san t-saoghal

A dh ’aindeoin gu bheil boireannaich air an leigeil sìos chun dàrna àite anns na h-ealain gu lèir, is e an fhìrinn gur e iadsan a sheas a-mach ann an cuid de chùisean. Agus is e rudeigin nach eil aithnichte gur e, a ’chiad bhàrd, boireannach, agus chan e fear. Tha sinn a ’bruidhinn mu dheidhinn Enheduanna, nighean Rìgh Sargon I à Acad.

B ’e Enheduanna sagart Nannar, dia gealach Sumerian. Anns an ùine aice, bha an dà chuid cumhachd poilitigeach agus creideimh mar aon, agus is e sin as coireach gum b ’àbhaist dhi a bhith a’ gabhail pàirt ann an riaghaltas Ur. Bha i cuideachd, mar a dh ’innis sinn dhut, a’ chiad bhàrd san t-saoghal.

Tha bàrdachd Enheduanna air a chomharrachadh le bhith de nàdur cràbhach. Sgrìobh e e air clàran crèadha agus ann an sgrìobhadh cuneiform. Chaidh cha mhòr a h-uile pìos bàrdachd a thoirt don dia Nannar, an teampall, no eadhon don bhan-dia Inanna, a bha a ’dìon sliochd Akkad (dham buineadh i).

Gu dearbh, is e aon de na dàin a tha air an gleidheadh:

Ar-a-mach Enheduanna gu Inanna

INNANA AGUS AN T-EILEANAN DIVINE

Lady of all essences, làn solas, boireannach math

sgeadaichte ann an greadhnachas

a tha gaol aig neamh agus talamh ort,

caraid do theampall An

bidh ornaidean mòra ort,

tha thu a ’guidhe tiara an àrd-shagart

aig a bheil na làmhan na seachd teisteasan,

tha thu air an taghadh agus air do chrochadh bho do làimh.

Tha thu air na teisteanasan naomh a chruinneachadh agus air an cur

teann air do bhroilleach

INNANA AGUS AN

Coltach ri dràgon tha thu air an talamh a chòmhdach le puinnsean

mar tàirneanaich nuair a ruitheas tu thairis air an talamh

bidh craobhan agus planntaichean a ’tuiteam nad shlighe.

Tha thu na thuil a ’teàrnadh

beinn,

O bhun-sgoil,

Ban-dia Lunar Nèamh is Talamh!

bidh an teine ​​agad a ’sèideadh timcheall agus a’ tuiteam air

ar dùthaich.

Bhean a ’marcachd air beathach,

Tha e fhathast a ’toirt dhut buadhan, òrdughan naomh

agus tha thu a ’co-dhùnadh

tha thu anns na deas-ghnàthan mòra againn

Cò as urrainn do thuigsinn?

INNANA AGUS ENLIL

Bidh na stoirmean a ’toirt iasad dhut

sgriosar ar fearann.

Air a ghràdhachadh le Enlil, bidh thu ag itealaich thairis air an dùthaich againn

bidh thu a ’frithealadh òrdughan An.

O mo bhean, a ’cluinntinn do fhuaim

cnuic is còmhnardan a ’toirt urram.

Nuair a sheasas sinn romhad

eagal, crith anns an t-solas soilleir agad

stoirmeil,

gheibh sinn ceartas

bidh sinn a ’seinn, bidh sinn gan caoidh agus

bidh sinn a ’caoineadh romhad

agus coisichidh sinn gad ionnsaigh tro shlighe

bho thaigh nan osna mòra

INNANA AGUS ISHKUR

Bidh thu ga thoirt sìos gu h-iomlan ann am batal.

O mo bhean air do sgiathan

bidh thu a ’giùlan an fhearann ​​a tha air a bhuain agus bidh thu a’ toirt ionnsaigh

masked

ann an stoirm ionnsaigh,

Bidh thu a ’ròstadh mar stoirm borb

Bidh thu a ’tàirneanach agus bidh thu a’ cumail tàirneanaich is puffing

le gaothan olc.

Tha do chasan làn fois.

Air do chlàrsaich osna

Tha mi a ’cluinntinn do dirge

INNANA AGUS AN ANUNNA

O mo bhean, an Anunna, an fheadhainn mhòra

Dhiathan,

A ’crathadh mar ialtagan air do bheulaibh,

tha iad air an gluasad a dh ’ionnsaigh na bearraidhean.

Chan eil misneachd aca coiseachd

air beulaibh do shealladh uamhasach.

Cò as urrainn do chridhe borb a mhilleadh?

Dia nas lugha.

Tha do chridhe malevolent nas fhaide

stuamachd.

A Bhean, tha thu a ’sìolachadh rìoghachdan a’ bhiast,

tha thu gar dèanamh toilichte.

Tha do chrith seachad air chrith

O nighean as sine Suen!

Cò a dhiùlt thu a-riamh

urram,

Madam, àrd-uachdaran air an talamh?

INANNA AGUS EBIH

Anns na beanntan far nach eil thu

urramach

tha an fhàsmhorachd mallaichte.

Tha thu air an cuid a thionndadh

tiogaidean mòra.

Air do shon fhèin tha na h-aibhnichean air an uisgeachadh

agus chan eil dad ri òl aig daoine.

Tha arm na beinne a ’tighinn gad ionnsaigh

captive

gun spionnadh.

Caismeachd fir òga fallain

romhad

gun spionnadh.

Tha am baile dannsa làn

stoirm,

a ’draibheadh ​​fir òga

a dh ’ionnsaigh, captives.

Dàin eile le boireannaich a bu chòir dhut a bhith eòlach

Tha boireannaich air a bhith nam pàirt den t-saoghal a-riamh, agus mar sin, tha iad cuideachd air a bhith nan luchd-cruthachaidh. Tha iad air rudan a chruthachadh, tha iad air iomadh ealain a dhèanamh (litreachas, ceòl, peantadh, deilbheadh ​​...).

Ag amas air litreachas, tha am boireannach air comharra fhàgail na ceum. Ann am bàrdachd, tha mòran ainmean boireann ann a tha a ’seasamh a-mach, leithid: Gloria Fuertes, Rosalía de Castro, Gabriela Mistral ...

Ach is e an fhìrinn nach e iadsan an aon fheadhainn. Mar sin, an seo fàgaidh sinn feadhainn eile dhut dàin air an sgrìobhadh le boireannaich airson faighinn a-mach.

«Bidh mi ag èirigh» (Maya Angelou)

Faodaidh tu cunntas a thoirt orm ann an eachdraidh

le breugan toinnte,

Faodaidh tu mo shlaodadh a-steach don sgudal fhèin

Fhathast, mar dhuslach, bidh mi a ’dùsgadh.

A bheil mo mhì-mhisneachd gad bhacadh?

Leis gu bheil mi a ’coiseachd mar tha tobraichean ola agam

A ’pumpadh san t-seòmar suidhe agam.

Dìreach mar na gealaich agus a ’ghrian,

Le cinnt an làn,

Coltach ris na dòchasan a tha ag itealaich àrd

A dh ’aindeoin a h-uile càil, bidh mi ag èirigh.

Am biodh tu airson mo fhaicinn air a sgrios?

Le do cheann sìos agus do shùilean air ìsleachadh?

Agus thuit na guailnean mar dheòir.

Air a lagachadh leis na sgàinidhean anam agam.

A bheil m ’uamhas a’ toirt oilbheum dhut?

"An Cearcall" (Emily Dickinson)

Bha fàinne agam air mo mheur.

Bha a ’ghaoith eadar na craobhan erratic.

Bha an latha gorm agus blàth is brèagha.

Agus thuit mi nam chadal air an fheur ghrinn.

Nuair a dhùisg mi bha mi a ’coimhead iomagaineach

mo làmh fhìor eadar feasgar soilleir.

Bha an fhàinne eadar mo mheur air falbh.

Dè an ìre a th ’agam a-nis san t-saoghal seo

Is e stòr dath òir a th ’ann.

"Millionaires" (Juana de Ibarbourou)

Gabh mo làmh. Rachamaid chun na h-uisge

casruisgte agus air a chòmhdach gu gann, gun sgàilean,

leis an fhalt sa ghaoith agus an corp sa chaoran

oblique, ùrachadh agus petite, den uisge.

Leig leis na nàbaidhean gàire! Bhon a tha sinn òg

agus tha an dithis againn dèidheil air a chèile agus is toil leinn an t-uisge,

bidh sinn toilichte le toileachas sìmplidh

de thaigh sparragan a bhios ga laighe fhèin air an rathad.

Seachad air na h-achaidhean agus rathad acacia

agus an còigeamh suim den tighearna bhochd sin

milleanair agus reamhar, cò leis an òr gu lèir,

Cha b ’urrainn dhomh unnsa den ulaidh a cheannach dhuinn

neo-sheasmhach agus àrd-uachdranach a thug Dia dhuinn:

bi sùbailte, bi òg, bi làn de ghràdh.

"An caprice" (Amparo Amorós)

Tha mi airson a bhith air an suidheachadh fhathast agus siubhal

ann am plèana prìobhaideach sòghail

gus an corp a thoirt gu tan

gu Marbella agus nochdadh air an oidhche

aig na pàrtaidhean a bhios na h-irisean a ’toirt a-mach

eadar uaislean, balaich-cluiche, caileagan bòidheach agus luchd-ealain;

pòs e iarla eadhon ged a tha e grànda

agus thoir mo dhealbhan gu taigh-tasgaidh.

Tha mi air an perrengue fhàgail

air còmhdach Vogue airson caitheamh

necklaces lìomhach le daoimeanan

anns na necklines as iongantaiche.

Tha feadhainn eile a tha nas miosa air a choileanadh

stèidhichte air a bhith a ’soidhnigeadh deagh dhuine:

tha an fheadhainn a tha beairteach agus sean ag aontachadh

ma tha, faodaidh tu an cumail air falbh

gus Kurd gràdhach a cheangal riut

mar sin a ’cur suas dàimh sgairteil.

Mama, mama, yet-set Tha mi airson a bhith

agus bhon latha an-diugh tha mi a ’dol a mholadh!

"An Gàrradh Manor" (Sylvia Plath)

Na fuarain parched, tha na ròsan a ’tighinn gu crìch.

Toradh a ’bhàis. Tha an latha agad a ’tighinn.

Bidh pearan a ’fàs reamhar mar Buddhas as lugha.

Cuairt ghorm, remora bhon loch.

Agus tha thu a ’dol tarsainn uair a thìde an èisg,

linntean pròiseil na muice:

meur, bathais, spòg

èirigh às an dubhar. Biadhan eachdraidh

an fheadhainn a rinn a ’chùis air claisean,

na crùin acanthus sin,

agus tha am fitheach a ’nochdadh a chuid aodaich.

Fraoch eagallach a shealbhaicheas tu, seillean elytra,

dà fhèin-mharbhadh, madaidhean-allaidh penitent,

uairean dubha. Rionnagan cruaidh

gu buidhe tha iad mu thràth a ’dol suas gu neamh.

An damhan-allaidh air a ròpa

tha an loch a ’dol tarsainn. Na cnuimhean

bidh iad a ’fàgail nan seòmraichean leotha fhèin.

Bidh eòin bheaga a ’tighinn còmhla, a’ tighinn còmhla

leis na tiodhlacan aca a dh ’ionnsaigh crìochan duilich.

"Fèin-euthanasia sentimental" (Gloria Fuertes)

Fhuair mi a-mach às an rathad
gun a bhith a ’faighinn air adhart,
airson gun a bhith ag èigheachd
rannan nas plaintive.
Chuir mi seachad mòran làithean gun sgrìobhadh,
gun d ’fhaicinn,
gun ithe ach caoineadh.

"Gearan mu fhortan" (Sor Juana)

Ann a bhith a ’ruith às mo dhèidh, a shaoghail, dè a tha ùidh agad ann?
Ciamar a bheir mi oilbheum dhut, nuair a dh ’fheuchas mi
cuir bòidhchead na mo thuigse
agus nach e mo thuigse anns na bòidhchead?

Chan eil mi a ’cur luach air ulaidhean no beairteas,
agus mar sin bidh e an-còmhnaidh gam dhèanamh nas toilichte
cuir beairteas na mo thuigse
na mo thuigse ann an saoibhreas.

Agus chan eil mi a ’toirt tuairmse air bòidhchead a tha air tighinn gu crìch
Tha e na mhilleadh catharra air na linntean
ni mo is toigh leam beairteas fementida,

a ’gabhail airson an rud as fheàrr nam fhìrinn
ithe vanities na beatha
na bhith ag ithe beatha ann an vanities.

"An gaol a tha sàmhach" (Gabriela Mistral)

Nam biodh gràin agam ort, bheireadh mo ghràin dhut
ann am faclan, tàmailteach agus cinnteach;
ach tha gaol agam ort agus chan eil earbsa aig mo ghaol
ris an òraid seo de dhaoine, cho dorcha.

Bu mhath leat gun deidheadh ​​e na sgreuchail,
agus tha e a ’tighinn bho cho domhainn is gun deach a leigeil às
a shruth losgaidh, fainted,
ron amhach, ron bhroilleach.

Tha mi an aon rud ri lòn làn
agus tha mi a ’faicinn dhut fuaran inert.
Uile airson mo shàmhchair trioblaideach
a tha nas heinous na bhith a ’dol a-steach gu bàs!

"An caise a chaidh air chall" (Alfonsina Storni)

Bidh an caress gun adhbhar a ’dol bho mo chorragan
bidh e a ’faighinn a-mach às mo chorragan ... Anns a’ ghaoith, mar a thèid e seachad,
an caress a bhios a ’falbh às aonais ceann-uidhe no nì,
an caress caillte a thogas e?

B ’urrainn dhomh gràdh a-nochd le tròcair gun chrìoch,
B ’urrainn dhomh a’ chiad fhear a ruighinn.
Chan eil duine a ’tighinn. Chan eil annta ach na slighean flùrach.
Bidh an caress a chaidh a chall a ’roiligeadh… rolla…

Ma tha ann an sùilean pòg iad thu a-nochd, neach-siubhail,
ma bheir osna milis crathadh air na geugan,
ma tha làmh bheag a ’brùthadh do chorragan
bidh sin gad thoirt agus gad fhàgail, tha sin gad choileanadh agus gad fhàgail.

Mura faic thu an làmh sin, no am beul pòg sin,
mas e an èadhar a tha a ’fighe mealladh pòg,
o, neach-siubhail, aig a bheil a shùilean mar nèamh,
Anns a ’ghaoith leaghte, an aithnich thu mi?

"Tha iad ag ràdh nach eil planntrais a’ bruidhinn "(Rosalía de Castro)

Tha iad ag ràdh nach eil planntrais a ’bruidhinn, no fuarain, no eòin,
Ni e tonnan le a fathannan, no le gile na reultan,
Bidh iad ga ràdh, ach chan eil e fìor, oir an-còmhnaidh nuair a thèid mi seachad,
Dhòmhsa tha iad a ’murt agus ag èigheachd:
—Tha a ’dol am boireannach seòlta a’ bruadar
Le fuaran sìorraidh na beatha agus nan achaidhean,
Agus gu math luath, gu math luath, bidh a falt liath,
Agus tha i a ’faicinn, air chrith, air fhuarachadh, gu bheil reothadh a’ còmhdach a ’mheadhain.

“Tha liath air mo cheann, tha reothadh anns na cluaintean,
Ach tha mi a ’dol air bruadar bruadar, bochd, do-ruigsinneach,
Le fuaran sìorraidh na beatha a tha a ’crìonadh
Agus fìor ùr-bhreith achaidhean is anaman,
Ged a tha cuid air seargadh agus ged a tha cuid eile air an losgadh.

Rionnagan is fuarain is flùraichean, na bi a ’gearan mu mo bhruadar,
Às an aonais, ciamar a dh ’urramas tu thu no ciamar a bhios tu beò às an aonais?