در اواسط عصر دیجیتال ، کتاب کاغذی همچنان مورد علاقه خوانندگان در هر سنی است.
وقتی که ما که با خواندن Mortadelo و Filemón روی کاغذ بزرگ شدیم و ما از خواندن در قالب کلاسیک بیش از هر تجربه دیجیتال دیگر قدردانی می کنیم ما ناپدید شده ایم, جهان توسط مردم آباد خواهد شد که با YouTube بزرگ شده و آنها با کتابهای دیجیتال تحصیل کردند روی قرصهایشان
اگرچه درست است که هنوز چندین دهه برای وقوع آن زمان باقی مانده است ، اما به نظر نمی رسد که تا آن زمان ، ارزش کتاب کاغذی فراتر از آن به عنوان یک کالای جمع آوری شده باشد. بو و احساس کاغذ، خنده خرسند و دلپذیری که هنگام ورق زدن رخ می دهد ، ارزش خود را از دست خواهد داد در مقابل مزایای استفاده از وزن کم ، ظرفیت ذخیره سازی و اتصال که دیجیتال امکان پذیر می کند.
شاخص
تغییر آرام از کتاب کاغذی به کتاب دیجیتال. چرا در برابر کتاب الکترونیکی مقاومت می کنیم؟
اگرچه ما قبلاً در مترو یا اتوبوس می توانیم نمایندگان نسل مورتادلوس را بخوانیم آخرین موفقیت های ادبی در su تلفن همراه، حقیقت این است که ، هر نسلی که باشید ، ناراحت کننده است و اگر بینایی شما را همراهی نکند ، کاری غیرممکن می شود. در وسایل حمل و نقل عمومی ، خوانندگان کتاب کاغذی با خوانندگانی که کتاب الکترونیکی خود را حمل می کنند و با خوانندگان نه چندان زیادی که از طریق تلفن همراه خود با WhatsApp یا شبکه های اجتماعی مشورت می کنند ، همزیستی می کنند.
مزیت فعلی کتاب دیجیتال ظرفیت ذخیره سازی آن است.
این باعث می شود شما همراه ایده آل تعطیلات برای خوانندگان مشتاق که نیازی به حمل چمدانی پر از کتابهای سنگین کاغذی ندارند. بجای، برای خواندن روز به روز، هنگام رفتن به رختخواب ، رفت و آمد به محل کار یا خانه در آخر هفته ، این مزیت از بین می رود ، زیرا هیچ کس معمولاً همزمان بیش از یک کتاب نمی خواند. بخشش لذت کاغذ با ظرفیت ذخیره سازی جبران نمی شود.
این کتاب کاغذی کمتر خسته کننده است ، هیچ بازتابی در صفحات آن ندارد و هرگز باتری شما تمام نمی شود.
آخرین تحقیقات در حال تلاش برای تولید تراشه ای است که از طریق آن می توان محتوای میلیون ها کتاب را در مغز کاشت.
دستگاه واحد محرک تغییر قطعی خواهد بود.
تحقیقات شرکت های فن آوری با هدف تمرکز تمام دستگاه هایی است که ما در یک دستگاه استفاده می کنیم (موبایل ، تبلت ، لپ تاپ و غیره). بین حمل تلفن همراه و کتاب کاغذی یا موبایل و کتاب الکترونیکی ، تفاوت کافی نیست که دوستداران کاغذ از آن دست بکشند.
برای رسیدن به یک دستگاه منحصر به فرد دو چیز لازم است: اندازه را برای هر استفاده تنظیم کنید و باتری های طولانی مدت داشته باشید.
وقتی داریم یک دستگاه که ممکن است داشته باشد اندازه موبایل o می تواند صفحات شما را نمایش دهد تا اندازه تلویزیون و نیازی نیست که هر چند ساعت یکبار به شارژر وابسته باشیم ، با آن می خوانیم ، فیلم تماشا می کنیم ، صحبت می کنیم ، بازی می کنیم و پیمایش می کنیم.
اگر به این دستگاه ها اضافه کنیم واقعیت مجازی ، وقتی از خواندن خسته می شویم، می توانیم هنگام بازدید از MoMA در نیویورک در مترو حرکت کنیم.
فاصله برای کار دیگر مهم نخواهد بود ، ما منتظر دیر رسیدن هستیم.
دستگاه تک یا همچنین ...
جایگزین این نوع اختراعات ، که به گفته کارشناسان واقعی ترین تجربه را ارائه می دهد و قبلاً با آن ساخته شده است اولین آزمایش ها است تراشه در مغز، اما در حال حاضر جذابیت انسان برای او بسیار کمتر است.
2 نظر ، نظر خود را بگذارید
من چندین سال است که یک خواننده الکترونیکی دارم و از آن برای خواندن رمان استفاده می کنم: این یک ژانر ادبی است که بدون دردسر وزن و به راحتی امکان حمل همه رمان های موردنظر را می توان روی این نوع دستگاه خواند. و قرائت را به دلخواه تغییر دهید. اما من همه مقاله های مقاله را روی کاغذ دارم زیرا برای من راحت تر است که با بازگشت دوباره روی برگه ای زیر خطوط مفاهیم یا یادداشت برداری در حاشیه ، ایده ها را حل کنم: یک کتاب الکترونیکی هنوز به آن دست نیافته است. و از طرف دیگر ، کتابهای مقاله مقالاتی هستند که ارزش چندین بار خواندن را دارند و یافتن آن حاشیه نویسی در حاشیه برای تفسیر مجدد یا ارزش گذاری مجدد آنچه نویسنده می خواهد بگوید ، یک کمک غیر قابل ارزیابی است.
من به عنوان یک قرص خوان خوشحالم که کتابهای چاپ شده همچنان برای خواندن بسیار جذاب هستند. هرکسی که با وسایل نقلیه عمومی سفر کند یا بی خوابی داشته باشد و با خواندن دستگاه الکترونیکی سرگرم شود ایده آل است. یکی از عاشقان کتابفروشی ها و مرور اخبار ، جستجوی کتاب ها به طور کلی ، وضعیت بسیار خاصی برای من اتفاق افتاده است ، تقریباً یک تحول ذهنی است زیرا من دیگر کتابخانه فیزیکی خود را ادامه نداده ام ، در عوض آن را به صورت الکترونیکی افزایش داده ام. به نظر من بحث کردن درمورد اینکه چه چیزی بهتر است ، بسیار حیرت انگیز است ، بهتر است سعی کنم در زمان خود به خودم نگاه کنم ، جایی که نسبت به شبکه های اجتماعی تمایل زیادی ندارم اگرچه فیس بوک و توییتر دارم و این باعث نگرانی من می شود که بدانم خواندن کجاست رفتن فکر می کنم تراشه موجود در مغز برای خواندن ، یا هر تظاهر مجازی دیگری ، تجربه ای خواهد بود که می تواند در سطح جهانی - به ویژه نسلی - که خواندن در آن وجود دارد ، از بحران خارج شود. این یک چالش است که به آینده ای اشاره می کند که دیروز بوده است!