امروز می خواهم به موضوعی بپردازم که اگرچه در همه هنرها مهم است ، اما در ادبیات به دلیل ویژگی های خاص خود بسیار بیشتر است: من به تقابل و رابطه بین el زمینه y la فرم.
پیش زمینه و فرم
اگر می خواستم این اصطلاحات را ساده و سریع تعریف کنم ، می گویم که el زمینه چیزی است که ما می گوییم ، و فرم چگونه می گوییم همان ایده را می توان در دو صفحه یا دویست صفحه گرفت ، به همان روشی که نحوه بیان یک داستان بر نحوه درک ما تأثیر می گذارد. این امر به ویژه در ادبیات خصوصاً در روایت اهمیت دارد.
La فرم این نامه اصلی شما در برابر خواننده است ، اولین چیزی که قبل از ورود کامل به متن شما به او نفوذ می کند. غفلت از فرم این مثل این است که با دختری با همان لباس ورزشی که برای دویدن می پوشید برای شام بیرون بروید. او احتمالاً نمی خواهد آن را تکرار کند ، و نه خواننده شما. مثالهای بسیاری در مورد چگونگی غفلت از این جنبه وجود دارد ، از ابتدایی ترین موارد مانند اشتباهات هجی ، یا زمانهای فعل گیج کننده ، گرفته تا موارد خاص تر مانند سو ab استفاده از قیدها ، قافیه های داخلی و غیره. خوشبختانه یک راه بسیار سالم برای اصلاح این وجود دارد: خواندن زیاد و همه چیز. شما نه تنها قادر خواهید بود واژگان خود را افزایش دهید تا نگویید چیزی وجود دارد غیرقابل توصیف، اما اگر نویسندگان دیگر را با دقت بخوانید ، و متوجه شوید که چگونه اسباب متن آنها ، خواهید دید که چرا و چگونه آنها می نویسند.
کلماتی که چیزی نمی گویند
اگرچه شکی در اهمیت وجود ندارد فرم، این شامل یک خطر جدی است: سندرم کلمات خالی. منظور من آن شعرهای کاملاً متریک ، اما بی روح و بی روح یا آن دسته از رمان هایی است که به نظر می رسد نویسنده دائماً سعی می کند با قرار دادن کلمات پشت سر هم نشان دهد که چقدر عالی است. یک توصیه: اگر حرفی برای گفتن ندارید ، آن را نگویید ، زیرا هر چقدر هم زیرک باشید ، و هر چقدر هم از استعاره های تیره استفاده کنید ، خواننده دیر یا زود کتاب شما را می بندد.
اگر خود را در این عبارات شناختید ، ناامید نشوید که یک درمان بسیار ساده وجود دارد: نوشتن فقط آنچه می خواهید بخوانید را در نظر بگیرید. این ایده بارها من را از افتادن در پیاده روی و آنانیسم ادبی نجات داده است ، و من فکر می کنم هر کسی می تواند از آن برای قضاوت خود استفاده کند. عبور از خط خوب بین متن پیچیده و Vulcan به راحتی امکان پذیر است. اگرچه ، از طرف دیگر ، از نوشتن مطلب دشوار نترسید. نیازی نیست که با یک نحو اساسی و یک واژگان محدود بنویسید تا مردم شما را درک کنند و بخوانند ، حتی اگر با این منابع اندک بتوانید حماقت بسیار بیشتری از آنچه تصور می کنید انجام دهید. ابهامات ، واژگان غنی ، تفسیرهای متعدد و غیره آنها معمولاً نشانه ادبیات خوب هستند. مشکل وقتی است که می خواهید این نمک و فلفل را از ظرف اصلی رد کنید.
تعقیب رویا
در Al cuanto زمینه، در اینجا هیچ صفحه ای تغییر نمی کند: یا آنچه می گویید جالب است یا آنها شما را نمی خوانند. به همین سادگی. هر چقدر هم خوب بنویسید ، فقط با این کار کسی را تسخیر نخواهید کرد. عجیب است که ممکن است یک مورد مخالف نیز اتفاق بیفتد ، زیرا برخی از نویسندگان که از نظر رسمی مهارت چندانی ندارند ، با سیل خیالی و ایده های خوب آن را جبران می کنند. اما اینکه این بهانه ای برای ما نیست: اینکه تعداد معدودی می توانند مانند این موفق باشند به این معنی نیست که ما نیز باید همین کار را انجام دهیم. نکته عادی این است که یک کتاب ضعیف تحسین شده است.
خلاصه ، و در آخر: آنچه مهمتر است ، پایین o لا فرما؟ عاقلانه ترین چیز ، مانند بسیاری چیزهای دیگر در این زندگی ، در نظر گرفتن آنچه فیلسوف گفته است: فضیلت وسط است. برای نوشتن خوب ، باید تعادل بین این دو را حفظ کنید ، زیرا تمرکز بر روی یک مورد بسیار آسان است. پرونده شما هر چه باشد ، خوشحال باش آنچه بنویسید ارزشش را دارد.
5 نظر ، نظر خود را بگذارید
من روش توضیح این مفاهیم را خیلی دوست داشتم ، آن را فراموش نمی کنم. متشکرم! شما مفید بودید ، فکر کردید که امتحانم را قبول می کنم.
من توضیحات مربوط به پس زمینه و نحوه نوشتن را بسیار دوست دارم ، درک آن ساده و آسان است. بسیار تعلیمی است.
خیلی از شما متشکرم
توضیحات عالی من همیشه در مورد این موضوع شک داشتم ، اما با تشکر از شما من صریح گفتم.
یک روش بسیار قابل درک برای نوشتن ، متشکرم برای کار شما ، من بالاخره این دو اصطلاح را فهمیدم.
اطلاعات دلپذیر است، زیرا مطالعه ابزاری برای گسترش دانش ماست، به همین دلیل محتوا (پیشینه) و چگونگی رسیدن به دست و جلب توجه ما (فرم) از اهمیت بالایی برخوردار است.
اگر بخواهیم خوانده شویم، خوانندگان ما موفق می شوند آنچه را که می خواهیم متقاعد کنیم وارد کنند و / یا ما به عنوان خوانندگان پس از جستجوی اطلاعات یا صرفاً تأمل در خواندن آنچه را که می خواهیم بسازیم را درک، تجزیه و تحلیل و شناسایی کنیم.