"Prosas profanas" نوآوری توسط روبن داریو

یکی از فضایل اصلی روبن دارینو این تجدید متریک و کلامی بود که او به لطف نوآوری های خود در این زمینه شعر را شعر می بخشید ، که بیش از هر چیز در یکی از آثار او احساس می شود ، که چیزی غیر از "نثر ناپسند" نیست. این کتاب که برای اولین بار در سال 1896 در بوینس آیرس ویرایش و منتشر شد ، نشان دهنده پیروزی مدرنیسم در زیبایی شناسی روبندریان و همچنین لحظه فراوانی آن است.

این نوآوری از خود عنوان به ما تحقق می یابد ، زیرا با واژه نثر به برخی از هنوها گفته می شود که در برخی از توده ها پس از خواندن انجیل خوانده می شوند و با کلمه ناپسند عمداً اصطلاح اول را انکار می کند ، بنابراین جاذبه خاصی را پذیرفته و در در همان زمان یک طرد خاص نسبت به مذهب کاتولیک سنتی.

محتوای کتاب همچنان تضادهای شدیدی را به ما نشان می دهد زیرا اگر او از یک طرف راهی اشرافی برای فرار از یک واقعیت اجتماعی داشته باشد که از آن بدش نمی آید ، از طرف دیگر این یک عمق نگرانی اجتماعی ، به خالص ترین سبک کارهای اولیه او. در تمام صفحاتی که "Prosas profanas" را تشکیل می دهند ، داریو همه چیز را که در اطراف او قرار دارد ، مانند زندگی و مرگ ، دین خودش ، شعر ، هنر ... زیر سال می برد.

علاوه بر حضور اسپانیایی در مضامین خاصی مانند "Elogio a la Seguidilla" وی یا ارجاعات وی به Cid ، لذت وابسته به عشق شهوانی یکی از مضامین مهم کاری است که در آن زنان با عناصر مختلف طبیعت شناسایی می شوند: خلوص کبوتر ، وحشی ببر ، خطرناک بودن دریا ...

بدون شک با یکی از نقاط عطف شعر اسپانیایی روبرو هستیم که پس از انتشار این شاهکار کاملاً تغییر کرد.

منظور از Profane Prosas چیست؟

نثر فحاشی از روبن دارینو در واقع مجموعه شعرهایی است که خود شاعر سروده و مربوط به دنیایی مرموز و خارق العاده است. در آن می توانید شاهزاده خانم ها ، پادشاهان ، شوالیه ها ، جن ها و بسیاری دیگر از شخصیت های اسطوره ای را پیدا کنید.

کتاب اصلی Prosas profanas در سال 1896 در بوینس آیرس منتشر شد ، اما نه با عنوانی که اکنون با آن شناخته می شود ، بلکه به عنوان "کلمات برزخی" است. علاوه بر این ، این تنها شامل 33 شعر بود که از طریق هفت قسمت توزیع شده است (هر یک از آنها با چندین شعر به قسمت دوم عمق بیشتری می بخشد).

با این حال ، نویسنده کاملاً راضی نبود و در پاریس ، در سال 1901 ، روبن داریو چاپ دوم کتاب خود را انجام داد ، 3 شعر دیگر اضافه کرد و نام خود را نیز تغییر داد. تاریخ برخی از این اشعار شناخته شده است ، مانند "Blasón" ، که در واقع آن را در مادرید هنگام جشن صد سالگی کلمبوس نوشت. یا "گفتگوی Centaurs" ، جایی که او آن را در میز La La Nación که یک روزنامه نگار ، روبرتو پایرو ، در حال نوشتن مقاله بود ، پایان داد.

به خاطر داشته باشید که برای روبن داریو این کتاب یکی از بهترین کتابهایی است که وی می نویسد, مخصوصاً به این دلیل که در آن زمان او به عنوان شاعر در اوج فعالیت خود قرار داشت و هر آنچه از ذهنش بیرون می آمد بسیار موفق بود. بنابراین ، در نظر گرفته می شود که در زمان گلدهی نویسنده نوشته شده است. او خود آن را چنین تعریف می کند: "بهار کامل او".

هر دو پروساس پروفاناس و آزول ، دو کتاب از مشهورترین نویسندگان ، به اصل مدرنیسم شاعر منتهی می شوند و می بینید که از نظر کمال گرایی و بلوغ ، تحول بسیار بزرگی وجود دارد ، از این رو یکی از مهمترین آنها است.

حال ، معنای Profane Prosas چیست؟ خوب ، به گفته نویسنده ، هر یک از شعرها ، و چندین شعر در میان خودشان ، بوده است یک آهنگ ، صدایی به سمت موضوعاتی که در کارش به آنها پرداخته است. خواه این عشق بود ، خلاقیت ، زنان ... اصطلاح "Prosas" قبلاً در قرون وسطی به کار می رفت و آنها همیشه به شعری به زبان لاتین اشاره می کردند که ادای احترامی به مقدسین بود. به همین دلیل ، وی از این کلمه با افزودن کلمه "بدحجاب" برای اشاره به مسائل جهان ، یعنی زندگی روزمره برای افراد عادی استفاده کرد.

واژگانی که روبن داریو استفاده می کند

روبن داریو یکی از مهمترین شاعران مدرنیست زمان خود است. و نحوه بیان او توجه به این واقعیت را نشان داد که وی با کلمات بسیار با فرهنگ است. در حقیقت ، حتی اگر بعضی اوقات ممکن است آن را درک نکنند ، باری از احساساتی که سخنان وی باعث شده بود شعرهایش خواننده یا شنونده را در جایی که می خواهد قرار دهد, برانگیختن احساسات ، احساسات و غیره برای انجام این کار ، وی همچنین کلمات بی مصرف را نجات داد ، که حتی امروزه دیگر استفاده نشده است ، اگرچه شناخته شده است. ما به عنوان مثال ، از "الگزارا" صحبت می کنیم ، مانند خوش صدا بودن صدا. یا "لرزش" ، درک آن به عنوان فشار به چیزی یا کسی.

Prosas Profanas با چه مباحثی سروکار دارد؟

کل کارهای روبن داریو در واقع کتابی است که به چندین مضمون مکرر در قلم او مانند موارد دیگر پرداخته است زنان ، عشق ، اروتیسم ، هنر ، نگرانی ، اساطیر ...

وقتی او موضوع زنان را لمس می کند ، تمام ابیات و اندیشه های روبن داریو معطوف به پرستش آن شخص ، احساس نزدیکتر شدن به او و اظهار عشق مهربان ، نرم و شیرین او است. با این حال ، در بخشی از اروتیسم ، شاعر تغییر می کند ، بدوی تر می شود و روی یک احساس نفسانی ، یک نیاز ، یک تمایل نفسانی متمرکز می شود.

البته ، همه شعرها بر روی این مضامین متمرکز نیستند ، همچنین نگرانی برای انسان ، مرگ ، آنچه در هنگام نزدیک شدن اتفاق می افتد و حتی اسرار طبیعت وجود دارد.

وی در مورد اسطوره شناسی در کار خود ، از این شخصیت های اساطیری استفاده می کند ، گویی که بیانگر آنچه خود نویسنده احساس می کند ، خواه "عشق" باشد یا صرفاً یک منظر شاعرانه از جهان همانطور که می بیند. واقعاً این نیست که این کتاب بر اساس اساطیر بنا شده است ، یا اینکه فقط افسانه ها را در قالب شعر بیان می کند. در حقیقت ، کاری که نویسنده انجام می دهد استفاده از آن شخصیت های اساطیری است که برای بعضی ها بسیار پر از احساسات است و برای آنها بسیار نماینده است ، و در نتیجه به شکل احساسی تر ، دقیق تر و بیش از هر چیز تفسیری تر از آثار خود دست می یابد.

سرانجام ، در مورد مضمون جهان ، چگونگی ارتباط مردم با یکدیگر ، نحوه زندگی آنها ، نویسنده آن را برای او به شعر خود ربط می دهد ، زیرا این مهمترین چیز بود. در واقع ، از همان زمان تغییر بزرگی در روبن داریو رخ داده است او از شاعری می رود که برایش مهم نیست که اشعارش اشتباه داشته باشد یا درست تعبیر نشده باشد. خیلی از خودت بخواه و جستجو در آن آثار برای ابدیت.

همه شعرهایی که آن را سروده اند چیست؟

همانطور که قبلاً گفته شد ، چاپ اول پروفاس های پروساس و نسخه دوم اساساً در گنجاندن 3 شعر جدید در آخرین تفاوت است. بنابراین ، کسانی که کتاب را تشکیل می دهند به شرح زیر هستند:

• کلمات مجرمانه
• نثر فحش (به عنوان بخشی شامل اشعار زیر):
• هوا نرم بود ...
• تخلف
• سوناتینا
• بلازون
• از میدان
• چشمان سیاه جولیا را ستایش کنید
• آهنگ کارناوال
• برای یک کوبایی
• برای همان
• دسته گل
• قرقاول
• گارسونیر
• کشور خورشید
• مارگاریتا
• مال خودم
• میا میگه
• هرالدز
• این ، Missa Est
• سخنرانی سنتاورها (به عنوان یک بخش به خودی خود). این شعر حاوی شعر گفتگوی مراکز مرکز 212 بیت است.
• متفاوت است (به عنوان یک بخش). با اشعار زیر:
• شاعر استلا را می خواهد
• رواق
• در ستایش از اجرا
• سیسنه
• صفحه سفید
• سال نو
• سمفونی در خاکستری ماژور (قدیمی ترین شعر از تمام جمع آوری شده ها).
• لا دئا
• Epitalamium بربر
• Verlaine (به عنوان یک بخش). با اشعار:
• پاسخگو
• آواز خون
• تفریحات باستان شناسی (به عنوان یک بخش). با اشعار:
• I. فريز
• دوم پالیمپستست
• پادشاهی درونی (به عنوان بخش و شعر).
• چیزهای CID (به عنوان بخش و شعر).
• dezires ، layes و آهنگ ها (به عنوان یک بخش). با اشعار:
• دزیر
• دزیر دیگر
• غیر روحانی
• ترانه ، آن عشق بازتاب های تار را قبول نمی کند
• مداحی
• دوبیتی پراکنده
• آمفورهای اپیکور (به عنوان یک بخش). با اشعار:
• سنبله
• چشمه
• کلمات طنز
• پیرزن
• عاشق ریتم خود باشید ...
• به شاعران خندوانه
• برگ طلایی
• تفرجگاه ساحلی
• سرینکس / دفن
• کولی کوچولو
• به استاد گونزالو دو برسئو
• روح من
• من راهی را تعقیب می کنم ...