بی لیاقت انسان: اسامو دازای

غیر انسانی بودن

غیر انسانی بودن اوه نینگن شیکاکوبا عنوان اصلی ژاپنی، رمانی معاصر است که توسط نویسنده فقید ژاپنی اسامو دازای نوشته شده است. این اثر در سال 1948 به صورت اقساطی منتشر شد و بیش از ده میلیون نسخه فروخت و به یکی از مهمترین متون در فرهنگ ژاپن تبدیل شد. پس از انتشار و موفقیت بعدی، این کتاب به بسیاری از زبان‌های دیگر از جمله ایتالیایی، پرتغالی و اسپانیایی منتشر شد.

یکی از نسخه های اسپانیایی وفادارترین به زبان مادری غیر انسانی بودن این کتاب توسط لیبل مستقل Sajalín Editores توسط مترجم، نویسنده و روزنامه نگار مونتسه واتکینز که ترجمه مستقیمی از ژاپنی انجام داده است، منتشر شده است. این رمان نوشته اسامو دازای این یک جزء بزرگ زندگینامه ای دارد که به دلایل واضح، سکانس های واقعی را نشان می دهد درباره زندگی نویسنده

خلاصه داستان غیر انسانی بودن

پاراگراف غیر انسانی بودن باید در نظر گرفتن زمینه ای که نویسنده آن آن را در آن نوشته است. در طول سال 1948، پیامدهای محسوس جنگ جهانی دوم. اقدامات جنگی انجام شده در این دوره عمیقاً اسامو دازای را تحت تأثیر قرار داد، بنابراین دیدگاه او نسبت به جامعه تاریک تر از آنچه تا آن زمان برای او معمول بود بود.

به عنوان یک واقعیت عجیب غم انگیز، چند ماه پس از انتشار کتابش، دازای تصمیم گرفت جان خود را بگیرد. قبل از مرگ، او فقط از 39 سالگی خجالت می کشید و در اوج کار خود به عنوان نویسنده بود.

این بخش از زندگی نامه او برای درک ضخامت کار او ماورایی است، زیرا قهرمان داستان، مردی بیگانه از نظر اجتماعی، چندین بار اقدام به خودکشی می کند، تا اینکه بالاخره موفق می شود. داده های دیگری که وجود خود نویسنده را تقلید می کند اعتیاد به الکل و مورفین است.

فروش

بی لیاقت انسان بودن: 4...

12,35 €

مشاهده کنید مشاهده ویژگی ها

ساختار کار

معرفی

این به عنوان یک مقدمه کوتاه توسط نویسنده ناشناس ارائه شده است. متن بخشی از داستان به عنوان چشم اندازی بیرونی از زندگی قهرمان داستان است.

نوت بوک

چند صفحه از غیر انسانی بودن آنها در سه دفتر با یک بخش فرعی در سوم خلاصه شده اند که منجر به چهار فصل متمرکز می شود. متن ساختار یک دفترچه خاطرات ندارد، بلکه یک سیاهه است، مجموعه ای از یادداشت های زمانی که سعی در نظم بخشیدن به زندگی نامه قهرمان داستان و درک او از جامعه دارد. این رکورد شخصی از کودکی تا بیست و هفتمین سالگی او اتفاق می افتد.

از طریق این دفترچه ها می توان زندگی، افکار، تأملات و احساسات یوزو اوبا را شناخت. این در مورد کاوش، شناخت و درک خود از طریق کلمات است. تقریباً به طور تصادفی، داستانی از این تحلیل حاصل می شود.

نگاهی دقیق تر به این در در داخل یوزو باعث می شود خواننده احساس یک مزاحم کند، یک راهرو که به حریم شخصی یک فرد آشفته، که می تواند یکی دیگر از اوسامو دازای باشد، جاسوسی می کند.

اولین دفترچه یادداشت

یوزو اوبا از احساس بیگانگی شدید رنج می برد. او نمی فهمد که همسالانش چگونه می توانند چنین رفتار پست، خودخواهانه و بی رحمانه داشته باشند.. او در حالتی است که به او اجازه نمی دهد با هیچ فردی روابط اجتماعی رضایت بخشی داشته باشد، زیرا فکر می کند همه نزدیکان او ماسک هایی می زنند که ماهیت واقعی او، شر او را پنهان می کند. از آنجایی که او امکان حفظ نما را برای مدت طولانی نمی بیند، خود را در این زمینه بی فایده، نالایق انسان بودن می داند.

مدتی برای ورود به جامعه به طنز و طنز متوسل می شود، اما غیرممکن است. از برخی نقطه نظرات، او می گوید که در کودکی توسط یک خدمتکار در خانه اش مورد آزار و اذیت قرار گرفته است. با این حال، او تصمیم گرفت که این اطلاعات را به اشتراک نگذارد، زیرا این هیچ فایده ای برای او یا دیگران نخواهد داشت. یوزو معتقد است که او از تعلق به انسانیت محروم است، زیرا او نمی تواند مانند آن رفتار کند.

دفتر دوم

داستان زندگی یوزو مانند گردابی رو به زوال است. شخصیت اصلی سعی می کند در حین تعامل با دوستش تاکیچی، ماسک مرد شاد خود را حفظ کند.، تنها کسی در اطرافش است که به نظر می رسد متوجه شده است که اوبا مشکلی دارد.

شخصیت اصلی از هنر لذت می برد، یکی از معدود عباراتی که با آن نوعی از احساسات را تجربه می کند. به عنوان مثال: از طریق نقاشی های آمدئو مودیلیانی او متوجه می شود که بسیاری از هنرمندان از هدایای خود برای شکار آسیب های خود استفاده می کنند.

این مشاهدات او را به سمت کشیدن یک پرتره از خود سوق می دهد، اما برای نشان دادن آن به کسی غیر از تاکیچی بسیار وحشتناک به نظر می رسد. یوزو اوبا خود را به طور فزاینده ای درگیر دنیای هنر می یابد، جایی که با نقاشی به نام هوریکی آشنا می شود.، که او را به کشف لذت های الکل، تنباکو و زنان تشویق می کند. یک شب، قهرمان داستان با زنی متاهل آشنا می شود که قصد دارد با او خودکشی کند. اما ماجرا به خوبی ختم نمی شود: او می میرد و او زنده می ماند.

دفتر سوم

احساس گناه او به تدریج عقل او را از بین می برد. متعاقباً او را از دانشگاه اخراج کرده و به خانه یکی از دوستان خانواده اش می برند. بعداً، او سعی می کند یک رابطه عاشقانه عادی را حفظ کند، اما آن را رها می کند تا با زنی که صاحب باری است که او حمایت می کند، برود. او در حالت مستی دائمی خود سعی می کند بررسی کند که معنای واقعی جامعه چیست و چه نقشی در آن ایفا می کند.

با این حال، ترس و بیزاری او از مردم فقط او را بیشتر به الکل سوق می دهد. این سناریو حداقل تا زمانی که او با دختری آشنا می‌شود که او را متقاعد می‌کند که الکل را کنار بگذارد، تکرار می‌شود.

قسمت دوم دفتر سوم

به لطف تأثیر معشوق جوان جدیدش، یوزو اوبا موفق می شود الکل را کنار بگذارد و زندگی خود را به عنوان یک کاریکاتوریست بازگرداند. اما این ادغام مجدد خیلی طول نمی کشد. هوریکی دوباره در زندگی قهرمان داستان ظاهر می شود و بار دیگر او را به سمت رفتارهای خود ویرانگر سوق می دهد. که حتی بدتر از قبلی است. بعداً، رابطه یوزو با ناجی‌اش پس از اتفاقی که توسط یکی از دوستان اوبا مورد آزار قرار می‌گیرد، به هم می‌خورد.

آن رویداد آخر، ناکامی نهایی مورد انتظار شخصیت را رقم زد. با گذشت زمان، یوزو کاملاً الکلی می شود و به مورفین معتاد می شود.. به زودی او چاره ای جز مراجعه به یک کلینیک سلامت روان ندارد. وقتی او را ترک می‌کند، به مکانی دور می‌گریزد، جایی که داستان خود را با انعکاس بی‌حالی به پایان می‌رساند که با دید مخدوش‌شده‌اش از جهان بسته می‌شود.

درباره نویسنده، اسامو دازای

اسامو دازای

اسامو دازای، با نام اصلی شوجی سوشیما، در سال 1909 در کاناگی، استان آئوموری، ژاپن به دنیا آمد. بسیاری او را یکی از برجسته ترین رمان نویسان ادبیات معاصر ژاپن می دانند. قلم بی ظرافت او همان چیزی را به کشور مبدأش داد که در دوران پس از جنگ به آن نیاز داشت: صدای تازه ای که به طرز خامی نشان می دهد که چگونه قوانین رسمی و انضباط حاکم بر ژاپن در حال فروپاشی است.

بیشتر آثار اسامو دازای شخصیت گسترده ای دارند زندگینامه. به همین دلیل است که یافتن رویکردهایی که حتی امروزه نیز به نظر برگرفته از دنیای کنونی ما باشد، عجیب نیست، زیرا آنها نشان دهنده دورانی است که نویسنده در آن زندگی می کرده است، که فاصله چندانی با قرن بیست و یکم ندارد.

دیگر آثار اسامو دازای

Novelas

• دوک نه هانا - گل های بوفون (1935)؛
• شایو - افول یا افول (1947).

گلچین های داستان کوتاه

• هشت صحنه از توکیو (نسخه اسپانیایی، 2012)؛
• کولگیالا (نسخه اسپانیایی، 2013)؛
• داستان های کنار تخت (نسخه اسپانیایی، 2013)؛
• خاطرات (نسخه اسپانیایی، 2014)؛
• Melos و داستان های دیگر را اجرا کنید (نسخه اسپانیایی، 2015)؛
• رد شد (نسخه اسپانیایی، 2016)؛
• شادی خانوادگی (نسخه اسپانیایی، 2017).