Μανόλιτο Γαφότα

Μανόλιτο Γαφότα Ήταν το πρώτο παιδικό μυθιστόρημα του συγγραφέα και δημοσιογράφου του Κάδιξ, Elvira Lindo. Οι πρωταγωνιστές του εμφανίστηκαν ως ραδιοφωνικοί χαρακτήρες των οποίων η φωνή έδωσε η ίδια. Μέχρι σήμερα, η σειρά περιλαμβάνει οκτώ βιβλία (συν μια συλλογή) που εκδόθηκαν μεταξύ 1994 και 2012.

Σύμφωνα με τη Sonia Sierra Infante, ο χαρακτήρας του Manolito Gafotas είναι «ένα από τα μεγάλα ορόσημα του ισπανικού πολιτισμού τις τελευταίες δεκαετίες». Η φράση του Sierra Infante στη διδακτορική του διατριβή Το επιφανειακό και το βαθύ στο έργο της Elvira Lindo (2009), αντικατοπτρίζει τέλεια τη σημασία του έργου.

Σχετικά με τον συγγραφέα, Elvira Lindo

Η Elvira Lindo Garrido γεννήθηκε στο Κάντιθ της Ισπανίας, στις 23 Ιανουαρίου 1962. Στα μέσα της δεκαετίας του 70 μετακόμισε με την οικογένειά του για να ζήσει στη Μαδρίτη. Στην ισπανική πρωτεύουσα, ολοκλήρωσε το γυμνάσιο και ξεκίνησε τη δημοσιογραφική του καριέρα στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης. Η καριέρα της στο ραδιόφωνο ξεκίνησε σε πολύ μικρή ηλικία - σε ηλικία 19 ετών - ως εκδότης και σεναριογράφος για το Ισπανικό Εθνικό Ραδιόφωνο.

Το 1994, η έκδοση του Μανόλιτο Γαφότα Αντιπροσώπευε μια φανταστική είσοδο στη λογοτεχνική σφαίρα. Όχι μάταια, Τα βρώμικα κουρέλια του Manolito Gafotas το 1998 έλαβε το Εθνικό Βραβείο Παιδικής και Νεανικής Λογοτεχνίας. Εκτός από Μανόλιτο ΓαφόταΗ Lindo δημοσίευσε έντεκα παιδικά βιβλία (συμπεριλαμβανομένων των σειρών Olivia), εννέα τίτλοι αφηγηματικών ενηλίκων, τέσσερα έργα μη μυθοπλασίας, τρία έργα και πολλά σενάρια.

Γένεση του Manolito

Σύμφωνα με τα λόγια της Elvira Lindo, ο χαρακτήρας Manolito Gafotas "γεννήθηκε από την επιθυμία να διασκεδάσω στη δουλειά μου στο ραδιόφωνο." Αργότερα, τρέφεται από γεγονότα που βασίζονται στην παιδική ηλικία και σε ορισμένες πτυχές της προσωπικότητας του συγγραφέα. Προσθέτει, «οι κωμικοί χαρακτήρες είναι έτσι, γεννιούνται από ποιος τους κάνει και έχουν πολύ θυελλώδεις εσωτερικούς χώρους. Πάντα σκέφτομαι τη θέση που κατέχουν στον κόσμο ».

Η Lindo έχει εκφράσει σε διάφορες συνεντεύξεις ότι η επιτυχία του Manolito ήταν πραγματικά απροσδόκητη. Από αυτή την άποψη, η ραδιοφωνική προέλευση του Manolito ήταν πολύ σημαντική. Διότι δίνει τα χαρακτηριστικά εργασίας μιας εσωτερικής φωνής μέσα σε ένα κατανοητό στυλ αφήγησης. Ταυτόχρονα, είναι μια πολύ ρευστή, επίμονη φωνή, μονοπωλώντας κάθε ερμηνεία, με ακριβείς παρεμβολές για να δώσουμε χώρο στα κόμικς.

Μανόλιτο Γαφότα (1994)

Στο πρώτο βιβλίο, ο πρωταγωνιστής αφηγείται πολλές παράλληλες, άσχετες ιστορίες που συνέβησαν στην πόλη Carabanchel Alto. Αυτές οι ιστορίες έχουν μια απροσδιόριστη χρονολογική τοποθεσία μεταξύ της πρώτης ημέρας του σχολείου και της 14ης Απριλίου, τα γενέθλια του παππού. Η ημερομηνία δεν είναι τυχαία (ημέρα της διακήρυξης της Δεύτερης Δημοκρατίας), καθώς συμβολίζει διακριτικά τις πολιτικές προτιμήσεις της οικογένειας Manolito.

Μια σημαντική πτυχή της αφηγηματικής δομής είναι η μεγαλοπρεπής εμφάνιση του πρωταγωνιστή, που μεταδίδεται με την τυπική φυσιογνωμία ενός παιδαριώδους νου. Ωστόσο, κάτω από αυτήν την αφελής εμφάνιση, αποκαλύπτονται ιδιότητες διορατικότητας, καλοσύνης και αφοσίωσης στους γύρω ανθρώπους. Όλοι είπαν στην «μεγάλη εγκυκλοπαίδεια» της ζωής του Μανώλιτο.

Κακή Manolito (1995)

Στο δεύτερο τόμο της «μεγάλης εγκυκλοπαίδειας» της ζωής του, ο Manolito συνειδητοποιεί την αξιοσημείωσή του ως δημόσιο πρόσωπο. Ο πρόλογος εξηγεί τη σχέση μεταξύ των χαρακτήρων στο προηγούμενο βιβλίο και αυτών που εμφανίστηκαν σε αυτήν τη δόση. Φυσικά, ο μεγάλος φίλος του Paquito Medina είναι πολύ σχετικός (και τον ευχαριστώ) για τη διόρθωση των 325 λαθών που είχε κάνει.

En Κακή Manolito, υπάρχει μια ορισμένη συνέχεια μεταξύ των κεφαλαίων "Θεία Melitona" και "Θεία Melitona: η επιστροφή", γεμάτη χιούμορ. Το τελευταίο κεφάλαιο αυτού του βιβλίου είναι "A White Lie." Εκεί, ο φόβος του πρωταγωνιστή τον εμπλέκει σε μια πολύ κωμική ακολουθία όταν προσπαθεί να κρύψει το αναπόφευκτο: έχει αποτύχει στα μαθηματικά.

Πόσο molo! (1996)

Αυτή η δόση ξεκινά επίσης με έναν αρκετά μεγάλο πρόλογο. Σε αυτό, ο Manolito περιγράφει ένα αγόρι που έχει διαβάσει τον δεύτερο τόμο της εγκυκλοπαίδειας του και φτάνει στο Carabanchel Alto. Ο νέος χαρακτήρας δημιουργεί πολλές αμφιβολίες για τον πρωταγωνιστή. Αυτό που παρακινεί τον Μανωλότο να ολοκληρώσει - με τη βοήθεια του πιστού φίλου του Paquito Medina - το ιδιαίτερο γενεαλογικό του δέντρο γεμάτο πολύ γραφικά σχόλια.

Ομοίως, στο Πόσο molo! Το "al Mustaza" παρουσιάζεται, συμμαθητής του Manolito χωρίς μεγάλη σημασία στα προηγούμενα βιβλία. Η αφηγηματική γραμμή συνεχίζει τα γεγονότα του Κακή Manolito (το πρόβλημα με τα μαθηματικά) και χρονολογείται κατά τη θερινή περίοδο.

Βρώμικα ρούχα (1997)

Η συνάφεια του Manolito ως δημόσια φιγούρα τον οδηγεί να προβληματιστεί για την απώλεια της ιδιωτικής ζωής στον πρόλογο στον τέταρτο τόμο του. Αυτό το είδος τοπικής φήμης αρχίζει να επηρεάζει τους συγγενείς του (ιδιαίτερα τη μητέρα του όταν πηγαίνει στην αγορά). Για το λόγο αυτό, ο πρωταγωνιστής βιώνει επεισόδια ντροπής που χρησιμοποιούνται για να συνδυάσουν την πραγματικότητα και τη φαντασία μέσω της εμφάνισης του ίδιου του συγγραφέα.

Ο Λίντο παρουσιάζεται ως μια άπληστη γυναίκα που εκμεταλλεύεται την εξέχουσα θέση του Μανωλίτο για να επωφεληθεί από το «ρετιλί-σους» του. Το χειρότερο είναι τα χρήματα που διατίθενται για την οικογένεια του Manolito: μηδέν. Το γενικό θέμα του Βρώμικα ρούχα επικεντρώνεται σε στάσεις αφιερωμένες - στα λόγια της Έλβιρα Λίντο - στους μικρούς, το φθόνο και τη ζήλια.

Manolito στο δρόμο (1997)

Αυτό το βιβλίο διακρίνεται από τα άλλα της σειράς λόγω της γραμμικής αφήγησης της διαδρομής που έκανε ο Manolito. Manolito στο δρόμο Αποτελείται από τρία μέρη. Ξεκινά με το "Adiós Carabanchel (Alto)". Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει πώς ο Manolo (ο πατέρας του) αποφασίζει να πάρει τα παιδιά του για να διευκολύνει το καλοκαίρι για την Catalina (η μητέρα του).

Προφανώς, η φτωχή μητέρα δεν μπορούσε να αντέξει άλλη μια περίοδο διακοπών κλειδωμένη στη γειτονιά, υπομένοντας στις συνεχείς αντιρρήσεις και τις μάχες των παιδιών της. Εν πάση περιπτώσει, στην ταινία "Η εβδομάδα της Ιαπωνίας" ο Manolito και ο Imbécil (ο μικρότερος αδερφός του) κάνουν πολλές αναταραχές μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ. Το τελευταίο κεφάλαιο, "El zorro de la Malvarrosa" κλείνει το βιβλίο αριστοτεχνικά με μια σειρά από περιπέτειες και μια παέγια στις ακτές της Βαλένθια.

Εγώ και ο βλάκας (1999)

Από την αρχή, η Elvira Lindo αποδεικνύει με τον τίτλο της την πρόθεσή της να συνεχίσει την εξερεύνησή της σε θέματα που σχετίζονται με το «πολιτικά σωστό». Από ευγένεια πρέπει να είναι "εγώ και ο μαλάκας". Αλλά η φράση αντιστρέφεται σκόπιμα για να δείξει την εχθρότητα του πρωταγωνιστή προς τον μικρό αδερφό του. Το βιβλίο χωρίζεται σε τρία μέρη: "Τα εγγόνια σας δεν σας ξεχνούν", "Δύο αρκετά εγκαταλελειμμένα παιδιά" και "Οι χίλιες και μία νύχτες".

Τα ονόματα αυτών των μερών αντιπροσωπεύουν με ακρίβεια τα συναισθήματα του Manolito και του Imbécil. Παρόλο που η περίσταση - η λειτουργία του προστάτη του παππού - δεν μειώνει την επιθυμία να διαπράξει κακοποίηση των μικρών. Αντίθετα, τα παιδιά ξεφορτώνουν τους ενήλικες γύρω τους, προκαλώντας πολύ αστείες καταστάσεις.

Ο Manolito έχει ένα μυστικό (2002)

Είναι η απότομη παράδοση ολόκληρου του έφους. Τα κεφάλαιά του περιγράφουν την επίσκεψη του δημάρχου της Μαδρίτης στο σχολείο Carabanchel Alto. Η εκδήλωση αποκαλύπτει σαφώς την κριτική της Elvira Lindo για αυτόν τον τύπο δραστηριότητας. Τα οποία προσθέτουν περιττό άγχος στα βρέφη λόγω των προσδοκιών των ενηλίκων. Επιπλέον, η ψυχολογική πίεση που υπέστησαν τα παιδιά μπορεί να χαρακτηριστεί ως κακοποίηση.

Ομοίως, ο συγγραφέας υπογραμμίζει την υποκρισία των πολιτικών. Όσοι χρησιμοποιούν αυτό το είδος διάσκεψης για να προσηλυτίσουν και να δικαιολογήσουν έναν αρκετά συζητήσιμο σχεδιασμό. Είναι Αυτό το βιβλίο έχει συνέχεια στο "The flying Chinese", μια ιστορία που εκδόθηκε από τον Lindo στο Η εβδομαδιαία χώρα. Περιγράφει την υποδοχή ενός νέου μωρού στην οικογένεια από τη σκοπιά του Moron (που τον βλέπει ως Κινέζο με ποιότητες σκυλιών)

Το καλύτερο Manolo (2012)

Έχουν περάσει δέκα χρόνια. Ήδη η ζήλια που προκαλείται από τον ηλίθιο είναι κάτι του παρελθόντος, επειδή ο "Chirly" έχει αποθαρρύνει τον μικρό αδερφό του ως τον πιο χαλασμένο της οικογένειας. Η ανάπτυξη του Manolo με τη σειρά της συνεπάγεται καλύτερη κατανόηση (και θυσία) των εργασιών του πατέρα του Manolo για τη στήριξη του σπιτιού του. Ομοίως, ο Manolito δεν αντιλαμβάνεται πλέον τη μητέρα του Catalina ως τιμωρητής της κακοποίησης. είναι πιο ευγνώμων στους γονείς του.

Οι άλλοι εμβληματικοί χαρακτήρες της σειράς δεν λείπουν σε αυτό το βιβλίο: ο παππούς, με τον οποίο διατηρεί έναν πολύ σημαντικό συναισθηματικό δεσμό. Οι "orejones", η Jihad, ούτε η χαρακτηριστική ειρωνεία του πρωταγωνιστή ή τα τμήματα που είναι γεμάτα με ένα πολύ αυθεντικό χιούμορ δεν αποτυγχάνουν στο ραντεβού. Το καλύτερο Manolo Αντιπροσωπεύει μια τελική πινελιά για έναν χαρακτήρα που αγαπάται πολύ τα παιδιά και οι ενήλικες από όλη την Ισπανία.