Η λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία αντιπροσώπευε πάντα την πιο μαγική και περίεργη πτυχή των γραμμάτων. Οριζόμενο σε μεγάλο βαθμό από τη λεγόμενη «λατινοαμερικάνικη έκρηξη» της δεκαετίας του 60 που βρήκε τον κύριο πρέσβη της στον μαγικό ρεαλισμό, η άλλη πλευρά της λίμνης βρίσκει σε αυτά καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της Λατινικής Αμερικής οι καλύτεροι εκπρόσωποι όσον αφορά τις ιστορίες των χαμένων λαών, τους μοναδικούς χαρακτήρες και την πολιτική κριτική.
Είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα απελπισμένο τραγούδι, από τον Πάμπλο Νερούδα
Ο Gabriel García Márquez του είπε ότι ήταν ο «ο μεγαλύτερος ποιητής του εικοστού αιώνα«Και με τον καιρό πιστεύουμε ότι δεν έκανε λάθος. Γεννήθηκε στη Χιλή, Neruda δημοσίευσε αυτά τα είκοσι ερωτικά ποιήματα και ένα απελπισμένο τραγούδι με μόλις 19 χρόνια κάνοντας άψογη χρήση του στίχου της Αλεξάνδρειας και ενσωματώνοντας το όραμά του για αγάπη, θάνατο ή φύση σε στίχους. Για την αιωνιότητα παραμένουν οι στίχοι του και η σπασμένη ζωή του 1963 Νόμπελ στη λογοτεχνία.
Pedro Páramo, από τον Juan Rulfo
Μετά τη δημοσίευση ενός πρώτου συνόλου ιστοριών με την ονομασία El llanero en llamas, ο μεξικανός Juan Rulfo βοήθησε να τεθούν τα θεμέλια του μαγικό ρεαλισμό Χάρη σε αυτό το πρώτο μυθιστόρημα που δημοσιεύθηκε το 1955. Βρίσκεται στην Comala, μια πόλη στην έρημο πολιτεία της Colima, στο Μεξικό, ο Pedro Páramo απαντά στο όνομα του πατέρα που έφτασε ο Juan Preciado αναζητώντας ένα πολύ ήσυχο μέρος. Ένα από τα βιβλία με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στη Λατινική Αμερική στην ιστορία είναι, με τη σειρά του, το χρονικό μιας εποχής, εκείνο των ετών μετά τη Μεξικανική Επανάσταση.
Εκατό χρόνια μοναξιάς, από τον Gabriel García Márquez
Εμπνευσμένο από το έργο του Ρούλφο, ο Γκάμπο ξεκίνησε μια δημιουργική ανάβαση στη δεκαετία του 50 που θα κορυφώθηκε με τη δημοσίευση (και επιτυχία) το 1967 του One Hundred Years of Solitude, πιθανώς το σημαντικότερο έργο της Λατινικής Αμερικής του XNUMXού αιώνα. Ο σκελετός μιας ηπείρου όπως η Νότια Αμερική συλλήφθηκε μέσω του μαγικού γραμματοσήμου του Μακόντο, μιας κολομβιανής πόλης όπου την οικογένεια Buendía και οι διαφορετικές γενιές τους χρησίμευαν για να διηγηθούν τις ιστορίες του πάθους, της κυριαρχίας και της μετάβασης που ορίζουν μια από αυτές τα πιο ισχυρά μυθιστορήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας.
Το σπίτι των πνευμάτων, από την Isabel Allende
Δημοσιεύθηκε το 1982, Το πρώτο μυθιστόρημα της Isabel Allende, μια συγγραφέας που μετανάστευσε από την πατρίδα της στη Χιλή κατά τη διάρκεια της αιματηρής δικτατορίας της, έγινε μπεστ σέλερ και με την ευκαιρία μιας κινηματογραφικής προσαρμογής που κυκλοφόρησε το 1994. Η ιστορία, που συνδυάζει πραγματικά και άλλα πιο φανταστικά στοιχεία ως αποτέλεσμα του μαγικού ρεαλισμού, λέει της ζωής και της ατυχίας των τεσσάρων γενεών της οικογένειας Trueba στις ταραχώδεις περιόδους της μετα-αποικιακής Χιλής. Χαρακτήρες των οποίων οι προβλέψεις, οι προδοσίες και οι ειδύλλιοι καθορίζουν μια Χιλή που η συγγραφέας προσπάθησε να γυμνήσει σε πολλά από τα έργα της.
Το βασίλειο αυτού του κόσμου, από τον Alejo Carpentier
Μετά από αρκετά χρόνια στην Ευρώπη, ο Καρπεντιέ έβαλε στο σακίδιο του τις επιρροές ενός σουρεαλισμού που εξαπέλυσε όταν έφτασε στην πατρίδα του στην Κούβα και οι τελετές βουντού της γειτονικής Αϊτής ενέπνευσαν την ύπαρξη το πραγματικό-υπέροχο, μια έννοια ότι παρά το μοιάζει με τον μαγικό ρεαλισμό, είναι διαφορετική. Απόδειξη αυτού είναι η ιστορία που μας λέγεται στο Βασίλειο αυτού του κόσμου, μια ιστορία που βρίσκεται στην αποικιακή Αϊτή που βλέπει μέσα από τα μάτια του σκλάβου Ti Noél και μια πραγματικότητα όπου η απροσδόκητη και υπερφυσική αναμιγνύεται με την καθημερινή ζωή ενός άδικου κόσμου .
Hopscotch, από τον Julio Cortázar
Θεωρείται από πολλούς ως «αντι-φως«, Ή« contranovela », σύμφωνα με τον ίδιο τον Cortázar, ο Hopscotch μεταφέρει παλιά παιχνίδια παιδικής ηλικίας στις σελίδες ενός βιβλίου στο οποίο η μαγεία, η αγάπη και το ανόμοιο σχηματίζουν ένα υπνωτικό σύνολο. Κατά τον ορισμό της πλοκής του Hopscotch είναι (σχεδόν) αδύνατο να δοθεί την ιδιαίτερη δομή και το ευέλικτο στυλ του, ένα από τα πρώτα σουρεαλιστικά μυθιστορήματα στη λογοτεχνία της Αργεντινής, ακολουθεί τα βήματα του Horacio Oliveira μέσω ενός κόσμου που ο Κορταζάρ επρόκειτο να περιλάβει με τον τίτλο της Μάνταλα. Η ιδέα ήταν πάντα να αφοπλίσει τον αναγνώστη.
Το κατσικίσιο πάρτι, του Mario Vargas Llosa
Αν και ο Περού-Ισπανός συγγραφέας έχει περισσότερα από είκοσι έργα υψηλής ποιότητας προς τιμήν του, το La fiesta del chivo αντέχει λόγω της ρητής φύσης του και της καλής δουλειάς του συγγραφέα καθώς μας εισάγει σε ένα από τα πιο σκοτεινά πολιτικά επεισόδια στη Λατινική Αμερική: τη δικτατορία του Rafael Leónidas Trujillo στη Δομινικανή Δημοκρατία. Χωρισμένο σε τρεις ιστορίες και σε δύο διαφορετικές απόψεις, το μυθιστόρημα που δημοσιεύθηκε το 2000 πραγματεύεται τον αντίκτυπο μιας κυριαρχίας με άντρες που ρίχνονται στους καρχαρίες, τα κορίτσια που επισκιάζονται από τη δύναμη ή τη δίψα για εκδίκηση μετά από μια συνωμοσία δολοφονίας που εγκαταστάθηκε το 1961.
Όπως το νερό για σοκολάτα, από τη Laura Esquivel
Όταν ο μαγικός ρεαλισμός φάνηκε να έχει μεταλλαχθεί σε νέα ρεύματα, η μεξικανική Laura Esquivel έφτασε με ένα βιβλίο του οποίου η επιτυχία χρησιμοποίησε τα καλύτερα συστατικά για να κάνει τον κόσμο να ερωτευτεί: Μια αδύνατη ιστορία αγάπης, πρωταγωνιστής που καθοδηγείται από τον οικογενειακό μάγειρα και ένα παραδοσιακό και επαναστατικό Μεξικό όπου η φαντασία και η πραγματικότητα συνυπάρχουν εξίσου. Αρκετά θρίαμβος.
Η υπέροχη σύντομη ζωή του carscar Wao, από τον Junot Díaz
Καθ 'όλη τη διάρκεια του 2007ου αιώνα, πολλά από τα καλύτερα έργα της Λατινικής Αμερικής προέρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να μας διαφωτίσουν με την πραγματικότητα της διασποράς. Το καλύτερο παράδειγμα είναι αυτό του συγγραφέα Junot Díaz και του βιβλίου του The Wonderful Brief Life of Óscar Wao, το οποίο ασχολείται με τη ζωή μιας Δομινικανής οικογένειας που εδρεύει στο Νιου Τζέρσεϋ και, ιδίως, του νεαρού nerd που τα κορίτσια δεν ήθελαν και τα καλοκαίρια στο Σάντο Ντομίνγκο ήταν μια απαίσια αποκάλυψη. Δημοσιεύθηκε το XNUMX, το βιβλίο κέρδισε το Βραβείο Πούλιτζερ και στέφθηκε # 1 στους The New York Times για αρκετές εβδομάδες.
2666, από τον Roberto Bolaño
Μετά ο θάνατος της Χιλής συγγραφέα Roberto Bolaño το 2003, ένα μυθιστόρημα χωρισμένο σε πέντε δόσεις σχεδιάστηκε ως μέσο διαβίωσης για την οικογένεια του συγγραφέα. Τέλος, όλα δημοσιεύθηκαν σε ένα ενιαίο βιβλίο που έγινε στη φανταστική πόλη Santa Teresa του Μεξικού, το οποίο θα μπορούσε να είναι Ciudad Juarez. Ενωμένοι για τη δολοφονία διαφόρων γυναικών, το 2666, όπως και άλλα έργα όπως οι The Savage Detectives, χρησίμευαν μετατρέψτε τον συγγραφέα σε θρύλο και επιβεβαιώστε τον μετασχηματισμό των ισπανικών γραμμάτων σε κατάσταση χάριτος.
Ποια είναι τα καλύτερα βιβλία λογοτεχνίας της Λατινικής Αμερικής για εσάς;
Λίγη διευκρίνιση, είναι το "The Burning Plain" και όχι το "The Llanero ..."
Θα ήθελα πολύ να έχω περισσότερες πληροφορίες για το πού να αγοράσω βιβλία στο Phoenix Arizona
Γεια Μαρία Σκοτ. Μπορείτε να αγοράσετε τα βιβλία σε amazon, εκεί θα βρείτε αρκετούς συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής είτε στα αγγλικά είτε στα ισπανικά. Χαιρετίσματα.
Ευχαριστούμε που μοιραστήκατε τη λίστα. Ο Πάμπλο Νερόδα κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1971, όχι το 1963.
Ο Οκτάβιο Παζ, ο Carlos Fuentes και ο Galeano λείπουν… ..
«Συνομιλία στον καθεδρικό ναό» του Mario Vargas Llosa….
Χάσατε το φυτό πορτοκαλιού με ασβέστη και ένα βιβλίο Galeano
Εξαιρετική πρόταση! Θα προσθέσω το πρόσφατα δημοσιευμένο μυθιστόρημα: "Μόνο τα φιλιά θα καλύψουν τα στόματά μας" του Αργεντίνου συγγραφέα Hernán Sánchez Barros. Μια πραγματικά εξαιρετική ιστορική μυθοπλασία.
Κανένας από το Octavio Paz ή τον Carlos Fuentes;
Είναι παράλογο το γεγονός ότι ο Junot Díaz που γράφει στα αγγλικά εμφανίζεται στη λίστα και δεν υπάρχουν Βραζιλιάνοι, Αϊτινοί κ.λπ. Η Λατινική Αμερική είναι σχεδόν ένας γλωσσικός ορισμός: Ισπανικά, Γαλλικά, Πορτογαλικά της Αμερικής. Το να είσαι γιος ενός Δομινικανού ή Βραζιλιάνου δεν σε κάνει Λατινοαμερικανούς.