Enrique Jardiel Poncela, y bardd. Pedair cerdd a ddewiswyd

Enrique Jardiel Poncela

4 cerdd a ddewiswyd

BYWYD

Y brîff yw… amser seibiant;
bollt mellt; croesi seren;
blink; llawenydd; gwreichionen;
egino; Cusan; un ergyd;
cist wneud; tost; ochenaid;
blodyn mewn fâs; print;
cyfeillgarwch; harddwch hardd;
addewid; allanfa; ac yr wyf yn eich edmygu!;
yn dod yn gyhoeddus yn gyfrinach;
darn o gorff i sgerbwd;
llongddrylliad; rubric; haze;
gochi; cyfnos; gwyliau;
eclips; priodas; A ie; ewyn;

FY RHESYMAU I SIARAD HURRY

O! Destiny, ti sy'n rheoli rhythm fy mywyd!
O! Destiny, rydych chi'n rhoi'r naws i'm bodolaeth!
Maen nhw'n dweud fy mod i'n siarad ar frys, wedi melltithio ansawdd,
sy'n gwneud i'r gwrandäwr golli amser ac amynedd.
Pam na wnewch chi roi'r tawelwch angenrheidiol i mi
Beth oedd gan San Luis, Santo Job ac Arcadio?
Oni allwch weld fy mod yn gamblo fy mywyd y ffordd arall
bob tro dwi'n cael cynhadledd ar y radio?
Myfi, a hoffai siarad yn glir am y nefoedd,
Mae'n debyg fy mod i'n bod yn ace yn y gêm
ac, fel y mae yr arferiad yn y dosbarth hwn o aces,
Mae gen i fyrbryd ac yn treulio diwedd y brawddegau.
Rhowch eich eglurder i mi wrth ynganu
bob tro mae'n rhaid i mi actio yn y darllediad,
ac os nad eglurder i gyffroi chwerthin,
Dywedwch wrthyf o leiaf achos pam fy mod yn siarad ar frys.

***

ARNICHES CARLOS
"Ef yw brenin y sainete" —mae sibrwd wrth iddi fynd heibio—,
ac mae'n pasio - hir ac uchel - heb glywed nac edrych,
ac nid yw'n edrych nac yn clywed am ei fod yn byw yn yr uchelfannau.
(Dylid nodi ei fod yn ddau fetr o daldra.)
Yr actorion, y diwrnod sy'n galw amdanyn nhw
i "ddarlleniad" newydd, maen nhw'n llawenhau ipso facto,
ac maen nhw'n cofleidio, gan weiddi: "Mae Don Carlos yn mynd i ddarllen heddiw!"
tra bo'r Cwmni'n cwyno: "Dim ond un weithred y bydd yn ei dwyn!"
Ysgrifennwch ychydig a da. Os yw'n gywir, mwynglawdd ydyw:
Mae'r aur yn rhedeg yn y swyddfa docynnau ar ffurf cant llawn.
Ond pan mae'n gwneud camgymeriad, mae'n adeiladu sarrazina
o bedair mil dau gant wyth deg o Saracens.
"Mae enaid y dyn hwn yn chwerthin!" Rwyf wedi clywed erioed
trwy gymryd fy lle ar nosweithiau agoriadol.
"Mae enaid y dyn hwn yn chwerthin." Mae ei enaid yn chwerthin ... Da!
Rhaid i'w enaid chwerthin, oherwydd nid yw ei wyneb yn gwneud hynny.

***

PARIS